Τέλος στα προγράμματα βοήθειας προς την Ελλάδα υπόσχεται μεταξύ άλλων ο επικεφαλής των γερμανών Φιλελευθέρων Κρίστιαν Λίντνερ | REUTERS/Morris Mac Matzen
Επικαιρότητα

Ποιος είναι ο Κρίστιαν Λίντνερ που θέλει να συγκυβερνήσει με τη Μέρκελ

Νέος, φιλελεύθερος και ελιτιστής ο ηγέτης του κόμματος των Φιλελευθέρων φιλοδοξεί να ξαναφέρει το κόμμα του στη Βουλή και στην κυβέρνηση. Παρότι του αρέσει να τον παρομοιάζουν με τον Μακρόν είναι ελάχιστα ευρωπαϊστής και το πρόγραμμά του δύσκολα θα το δεχτεί η καγκελάριος
Protagon Team

Το κόμμα των «οδοντογιατρών και των δικηγόρων», όπως αποκαλούν στη Γερμανία το κόμμα των Φιλελευθέρων (Fdp) θέλει στις επόμενες εκλογές να επιστρέψει στη γερμανική Βουλή. Και όπως δείχνουν οι ως τώρα δημοσκοπήσεις θα τα καταφέρει. Θέλει επίσης να μετέχει ως εταίρος στην επόμενη γερμανική κυβέρνηση και φαίνεται ότι υπάρχουν πολλές πιθανότητες και αυτό να γίνει πραγματικότητα. Οδηγός σε αυτή την κούρσα ενός κόμματος που τα τελευταία χρόνια βρισκόταν σε μόνιμη κρίση είναι ένας νέος πολιτικός που του αρέσει να παρουσιάζει τον εαυτό του σαν τον μοναδικό πραγματικό εκσυγχρονιστή στη Γερμανία.

Ονομάζεται Κρίστιαν Λίντνερ, είναι 39 ετών, εμφανίσιμος, πριν μπει στον πολιτικό στίβο ήταν επιχειρηματίας και του αρέσει να λέει ότι οι γερμανοί Φιλελεύθεροι είναι το μοναδικό διεθνώς κόμμα «του Κέντρου για το Κέντρο». Οι υπόλοιποι, κατά τη γνώμη του, «γλιστρούν» είτε προς τα Δεξιά είτε – κυρίως και δείχνει τη Μέρκελ – προς τα Αριστερά.

Το πρόγραμμά του μιλά για (περισσότερο) ελεύθερες αγορές, μειώσεις φόρων και συρρίκνωση του κράτους. Λέει ότι επιδίωξή του είναι να μετέχει στην επόμενη κυβέρνηση, αλλά όχι τονίζει με κάθε κόστος. Θέλει να επιβάλει τους όρους του.

Μετά το τηλεοπτικό ντιμπέιτ της περασμένη Κυριακής ανάμεσα σε Μέρκελ και Σουλτς λίγοι στη Γερμανία αμφιβάλουν για τον νικητή των επόμενων εκλογών και τον επόμενο πρωθυπουργό: όλοι βλέπουν Μέρκελ. Ετσι το ενδιαφέρον φαίνεται να στρέφεται στο ποιος θα έρθει τρίτος στις εκλογές (μετά τους Χριστιανοδημοκράτες και τους Σοσιαλδημοκράτες), ποιος δηλαδή θα είναι πιθανότατα ο επόμενος κυβερνητικός εταίρος. Οι δημοσκοπήσεις δίνουν στους Φιλελεύθερους ένα ποσοστό ανάμεσα στο 8% και στο 10%, περίπου όσο και στην Αριστερά του Linke και στους ξενόφοβους αντιευρωπαϊστές του AfD. Οι Πράσινοι κινούνται λίγο πιο χαμηλά στο 7%. Για τον Λίντνερ αυτές οι δημοσκοπήσεις είναι ήδη μία σημαντική επιτυχία. Το κόμμα του, που είχε λάβει στις εκλογές του 2007 το 15% και συγκυβέρνησε με την Μέρκελ για μία τετραετία, κατέληξε να μείνει εκτός Βουλής στις εκλογές του 2013 λαμβάνοντας μόλις το 4,8%.

To πορτρέτο του Λίτνερ μοιάζει να ακολουθεί αυτό της Μέρκελ στις προεκλογικές αφίσες στη Βόννη. Θα την ακολουθήσει και στην κυβέρνηση;

Η επιστροφή στη γερμανική Βουλή θα είναι η πρώτη σημαντική επιτυχία για τον Λίντνερ. Ενδεχόμενη συμμετοχή στην επόμενη κυβέρνηση θα είναι ένας προσωπικός θρίαμβος. Αλλά ο Λίντνερ θέλει να το πετύχει με τους δικούς του όρους. Είναι νέος – 39 ετών – εκμεταλλεύεται το «κύμα Μακρόν» και δηλώνει μεταρρυθμιστής. Αλλά με τον Μακρόν δεν μοιράζεται και πολλά, ίσως μόνο κάποιες θέσεις για την οικονομία. Η μεγάλη τους διαφορά είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζουν την Ευρώπη. Ενώ ο γάλλος πρόεδρος είναι υπέρμαχος της οικονομικής ενοποίησης, ο γερμανός πολιτικός είναι μάλλον αντιευρωπαϊστής – αν και δεν το λέει ανοιχτά.

Η προεκλογική του εκστρατεία δεν έχει τίποτα το φιλολαϊκό αντίθετα, σύμφωνα με την Corriere delle Sera, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί επιδεικτικά ελιτίστικη. Στα πόστερ η φωτογραφία του είναι ασπρόμαυρη και ο ίδιος εμφανίζεται επιμελημένα αξύριστος.

Το πρόγραμμά του περιλαμβάνει μείωση φόρων κατά 30 δισεκατομμύρια ευρώ (το διπλάσιο από αυτά που προτείνει η Μέρκελ), ταχεία μετάβαση στην ψηφιακή εποχή, γρήγορο Internet, περισσότερα χρήματα για την Παιδεία, μεγαλύτερη απελευθέρωση της αγοράς εργασίας και αλλαγή του μεταναστευτικού νόμου. Δεν προβλέπει τίποτε για την ευρωζώνη, ή για τη βοήθεια προς τις χώρες του Νότου, κανένα βήμα προς την ενοποίηση των οικονομιών της ζώνης του ευρώ – όπως θέλει ο Μακρόν – και θέλει να βάλει ένα τέλος στη βοήθεια προς την Ελλάδα. Οχι ακριβώς ένα πρόγραμμα που θα μπορούσε να χωνέψει εύκολα η Μέρκελ. Αλλά το πόσο «ανθεκτική» είναι η καγκελάριος θα το μάθουμε την επομένη των γερμανικών εκλογών.