Η ζωή του Πλάθιντο Ντομίνγκο άλλαξε την 13η ημέρα του περασμένου Αυγούστου. Μερικές ημέρες νωρίτερα, στο τέλος μιας ακόμη εξαιρετικά επιτυχημένης θερινής περιόδου, ο ζωντανός θρύλος της όπερας από την Ισπανία είχε μόλις γιορτάσει την συμπλήρωση πενήντα χρόνων από τότε που εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην περίφημη Αρένα της Βερόνα.
«Μετά πέφτει αυτός ο κεραυνός, δημοσιεύεται το πρώτο άρθρο στο οποίο κατηγορούμαι για σοβαρά περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης και κατάχρησης. Μέσα σε μια στιγμή η είδηση κυκλοφορεί σε ολόκληρο τον κόσμο, διογκώνεται, δεν μπορώ να ησυχάσω. Είναι σωστό, ως δημόσιο πρόσωπο, να είμαι εκτεθειμένος στην κοινή γνώμη. Αλλά ειπώθηκαν πράγματα ιδιαίτερα προσβλητικά για εμένα ως άνθρωπο. Μέσα σε λίγες ώρες, δίχως να με έχουν συμβουλευτεί, ακυρώθηκαν οι υποχρεώσεις μου στην Φιλαδέλφεια και στο Σαν Φρανσίσκο. Μέσα σε λίγες ημέρες, μισός αιώνας καριέρας σαρώθηκε ωσάν να τον πήρε ο άνεμος», εξηγεί ο ίδιος ο Ντομίνγκο μιλώντας στον Πάολο Βαλεντίνο της Corriere della Sera.
Πρόκειται για την πρώτη συνέντευξη που παραχώρησε ο διάσημος τενόρος από τότε που εννέα γυναίκες (οκτώ τραγουδίστριες και μία χορεύτρια) υποστήριξαν ότι τις παρενόχλησε σεξουαλικά, με το πρώτο περιστατικό να τοποθετείται χρονολογικά στα τέλη της δεκαετίας του 1980.
Σήμερα, σχεδόν τέσσερις μήνες μετά τη δημοσιοποίηση των καταγγελιών, η εσωτερική έρευνα της Οπερας του Λος Αντζελες, όπου ο Ντομίνγκο εκτελούσε χρέη καλλιτεχνικού διευθυντή από το 2003, δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί. Και έως και πριν από λίγες ημέρες, η μοναδική επίσημη απολογία του έγκειτο σε όλα όσα είχε δηλώσει τον περασμένο Αύγουστο στο Associated Press, όταν ο περίφημος αοιδός του λυρικού θεάτρου μίλησε για «ανακριβείς» κατηγορίες και «συναινετική» αλληλεπίδραση και σχέσεις με τις συναδέλφους και συνεργάτιδές του.
Αναγνώρισε, συγχρόνως, όμως, πως «είναι οδυνηρό να ακούω ότι έχω αναστατώσει κάποιους ανθρώπους ή τους έχω φέρει σε άβολη θέση» και έκρινε σκόπιμο να αναφέρει επίσης ότι «οι κανόνες και τα πρότυπα με βάση τα οποία κρινόμαστε σήμερα είναι πολύ διαφορετικά από εκείνα του παρελθόντος».
Ο Ντομίνγκο υποδέχτηκε τον ιταλό δημοσιογράφο στο δωμάτιο του ξενοδοχείου όπου κατέλυσε στο Αμβούργο, λίγες ώρες πριν από την έναρξη ενός εορταστικού γκαλά προς τιμήν του στο επιβλητικό φουτουριστικό κτίριο της Φιλαρμονικής επί του Ελβα (Elbphilharmonie). Και δεδομένου ότι την 15η Δεκεμβρίου θα βρίσκεται στο περίφημο Teatro alla Scala του Μιλάνου με αφορμή τη συμπλήρωση μισού αιώνα από την πρώτη φορά που ο 28άχρονος, τότε, αοιδός εμφανίστηκε ενώπιον του απαιτητικού κοινού της ιταλικής μητρόπολης, η συζήτηση των δύο ανδρών άρχισε με τον καλλιτέχνη να αφηγείται τις αναμνήσεις του.
Επειτα από μία-δύο ερωτήσεις, ωστόσο, ο Πάολο Βαλεντίνο αποκάλυψε τις πραγματικές του προθέσεις, ρωτώντας τον συνομιλητή του εάν οι δηλώσεις του περί «διαφορετικών κανόνων και προτύπων» θα μπορούσαν να εκληφθούν ως μια μερική ομολογία ενοχής. «Είμαι πεπεισμένος πως κάθε μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης και προσβλητικής συμπεριφοράς προς τον οποιοδήποτε θα πρέπει να είναι καταδικαστέα παντού και πάντα», απάντησε, κάπως αόριστα, ο Ντομίνγκο.
Αμέσως μετά χαρακτήρισε όλα όσα έζησε τις πρώτες εβδομάδες μετά τις καταγγελίες οδυνηρά. «Περνούσα πολλές ώρες κλεισμένος στο σπίτι, εγώ που ήμουν πάντα συνηθισμένος να βρίσκομαι σε κάποιο θέατρο ή σε κάποιο δείπνο ή να ταξιδεύω. Τώρα, όμως, σιγά σιγά έχω αρχίσει να επιστρέφω στην καθημερινότητά μου, στη δουλειά μου και εν μέσω φίλων και συνεργατών μεταξύ των οποίων αισθάνομαι γαλήνια. Το πιο άσχημο εκείνες τις ώρες ήταν το μυαλό: αντιλαμβάνεσαι ότι δεν μπορείς να το σβήσεις κατά τη διάρκεια της νύχτας ενώ το πρωί είναι δύσκολο να το ελέγξεις. Με βοήθησε πολύ το διάβασμα, συγκεντρωνόμουν στη μουσική η οποία μου προσφέρει πολύ ενέργεια. Και μου έδινε πάντα δύναμη η ανεξάντλητη αγάπη των δικών μου», εξήγησε.
Οσον αφορά την άμεση καταδίκη του στις ΗΠΑ, όπου πολλές όπερες, μεταξύ των οποίων και η Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης, έσπευσαν να διακόψουν κάθε δεσμό μαζί του, την ώρα που στην Ευρώπη συνεχίζει να εμφανίζεται ενώπιον εκατοντάδων ανθρώπων που αναγνωρίζουν το εξαιρετικό του ταλέντο – στο Σάλτσμπουργκ, στη Βιέννη, στη Ζυρίχη, στο Αμβούργο και σε μερικές μέρες και στο Μιλάνο – ο 78χρονος Ντομίνγκο ανέφερε πως, έχοντας ζήσει και εργαστεί επί δεκαετίες στην Αμερική γνωρίζει από πρώτο χέρι πως εκεί «δυστυχώς οι κατηγορίες εμπεριέχουν εμμέσως ήδη την καταδίκη. Η Ευρώπη είναι διαφορετική, ενδεχομένως να επικρατεί το τεκμήριο της αθωότητας έναντι της τάσης για άμεση καταδίκη. Πρακτικά, ωστόσο, εγώ δεν κατηγορούμαι για κανένα έγκλημα», υπογράμμισε.
Στη συνέχεια ο Ντομίνγκο μπόρεσε να μιλήσει για την τέχνη του και σχολιάζοντας το γεγονός ότι είναι συγχρόνως και τενόρος (υψίφωνος) και διευθυντής ορχήστρας και βαρύτονος, σπάνια περίπτωση στην ιστορία της λυρικής μουσικής, σημείωσε πως ο συνδετικός κρίκος ήταν πάντα η μουσική. «Σπούδασα πιάνο και διεύθυνση ορχήστρας. Αλλά οι γονείς μου ήταν τραγουδιστές και βυθίστηκα στον κόσμο τους, ανακαλύπτοντας ότι είχα τη σωστή φωνή. Οταν τραγουδούσα σκεφτόμουν ότι θα μου άρεσε να διευθύνω μια όπερα . Ξεκίνησα διευθύνοντας τους γονείς μου σε μια θαρθουέλα. Την πρώτη μου όπερα τη διηύθυνα εδώ, στο Αμβούργο».
Ο Ντομίνγκο αποκάλυψε επίσης πως αγαπημένος του ρόλος είναι ο Οθέλος. «Ο Οθέλος είναι ο Οθέλος. Για μένα αποτελεί κάτι το ιδιαίτερο. Τον έχω υποδυθεί 225 φορές. Είναι ένας ολοκληρωμένος χαρακτήρας και φωνητικά και δραματικά. Κάθε φορά που τον ερμήνευα, σκεφτόμουν πως είμαι τυχερός, επειδή ο Βέρντι είχε δημιουργήσει για μένα έναν Οθέλο καλύτερο από εκείνον του Σαίξπηρ».
Ολοκληρώνοντας, όμως, τη συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα, παρότι δήλωσε πως έπειτα από πενήντα χρόνια καριέρας δεν μετανιώνει για τίποτα, θέλησε να επαναλάβει: «Πάντα προσπαθούσα να κάνω το καλό. Τώρα υπάρχει αυτή η κατάσταση η οποία είναι προβληματική και επώδυνη για μένα. Με κατηγορούν για αναλήθειες. Δεν κακομεταχειρίστηκα ποτέ κανέναν και ούτε εκμεταλλεύτηκα τη θέση μου. Εχω τη συνείδησή μου ήρεμη και το μυαλό μου ήσυχο. Τα λάθη είναι μέσα στη ζωή αλλά εγώ δεν προσέβαλα κανέναν».