Με έντονο συναίσθημα απογοήτευσης για τον αγώνα που έδωσαν και την γη που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν και με καταγγελίες για παιχνίδια πίσω από την πλάτη τους αποχώρησαν οι κουρδικές δυνάμεις από το βόρειο Ιράκ.
Οι κουρδικές δυνάμεις έλεγχαν την περιοχή από την πτώση του Σαντάμ Χουσεΐν το 2003 κατά την αμερικανική εισβολή στη χώρα. Την θέση τους έχουν πάρει πλέον ιρακινές κυβερνητικές δυνάμεις.
Οι δυνάμεις των Κούρδων Πεσμεργκά αποχώρησαν από σημεία γύρω από το (ας μην ξεχνάμε) πετρελαιοφόρο Κιρκούκ μία ημέρα μετά την κατάληψή του από τις κυβερνητικές ιρακινές δυνάμεις και τους σίιτες συμμάχους τους. Συνολικά χρειάστηκε να εγκαταλείψουν το 40% των εδαφών που είχαν, μία έκταση 36.000 τετρ. χιλιομέτρων (σχεδόν όσο η Μακεδονία).
Πρακτικά αυτή η αλλαγή φρουράς βάζει τέλος στην επιθυμία των Κούρδων να δημιουργήσουν κάποτε ένα ανεξάρτητο κουρδικό κράτος στα εδάφη του βόρειου Ιράκ – ένα όνειρο που τα τελευταία χρόνια δεν φαίνονταν τόσο μακρινό.
Πριν από λιγότερο από έναν μήνα, στις 25 Σεπτεμβρίου, το δημοψήφισμα που είχε γίνει στην περιοχή είχε επιβεβαιώσει την θέληση του κουρδικού στοιχείου να ανεξαρτητοποιηθεί, ωστόσο οι τελευταίες εξελίξεις, στη καλύτερη περίπτωση, αναστέλλουν τις φιλοδοξίες.
Ο ηγέτης των Κούρδων του Ιράκ Μασούντ Μπαρζανί λέει από την πλευρά του ότι η απόσυρση δεν είναι το τέλος των σχεδίων, ενώ απέδωσε την απόσυρση «σε κάποια άτομα μέσα σε συγκεκριμένη πολιτικό κόμμα του Κουρδιστάν».
Πάντως, ο τόνος αισιοδοξίας που θέλει να δώσει ο Μπαρζανί δεν «περνά» στους κούρδους μαχητές που μιλούν στον Guardian.
Εμφανίζονται -και είναι- έκπληκτοι από τις εξελίξεις ενώ προσπαθούν να οργανώσουν νέα σημεία άμυνας γύρω στα 40 χιλιόμετρα από την πόλη.
Η κατάρρευση του Κιρκούκ είναι, όπως λένε, «προδοσία ιστορικών διαστάσεων» από τους συμμάχους και από τους ίδιους τους Κούρδους.
Ο διευθυντής του υπουργείου Οικονομικών του ιρακινού Κουρδιστάν και στρατηγός Γκάζι Μάλα Σαλίχ λέει ότι οι Κούρδοι είχαν στα χέρια τους «δυνατά χαρτιά», όπως το συντριπτικό 92,7% του δημοψηφίσματος. Προσθέτει αντίθετα ότι οι σύμμαχοι των Κούρδων –ΗΠΑ, Βρετανία και οι άλλες δυτικές δυνάμεις- δεν αποδείχτηκαν πιστοί.
Οι σύμμαχοι, προσθέτει, λένε ψέματα στους εαυτούς τους και στους λαούς τους και πρόδωσαν τις αρχές τους. «Πρέπει να νιώθουν ντροπή για το υπόλοιπο της ιστορίας τους για το ότι δεν μας υποστήριξαν», λέει ο ίδιος με έκδηλη απογοήτευση.
Οι Κούρδοι, που θεωρούσαν τον εαυτό τους ασπίδα κατά της ISIS, αισθάνονται τώρα ότι θυσιάστηκαν για λόγους που δεν κατανοούν. Ή, πάντως, βλέπουν συνωμοσίες και συμπαιγνίες, δάκτυλο του Ιράν, το οποίο αντιπαθούν.
Αλλοι βλέπουν πίσω από την πτώση του Κιρκούκ την εσωτερική διχόνοια του κουρδικού στοιχείου.
Ολοι όμως οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής –ένα μωσαϊκό εθνοτήτων και ομάδων με αντικρουόμενα συμφέροντα– αν και καλωσορίζουν την ηρεμία που ελπίζουν ότι θα φέρει η κατάπαυση των συγκρούσεων, παραπέμπουν ανήσυχοι για το αύριο. Τίποτα, όπως λένε, δεν εγγυάται ότι τα πράγματα θα είναι ήρεμα