Ζούσε στο Λονδίνο. Οταν δεν βρισκόταν σε επαγγελματικό ταξίδι, σπανίως έχανε εντός έδρας αγώνα της ομάδας του. Για να εξοικονομήσει χρόνο, πηγαινο-ερχόταν στο Λέστερ (απέχει 160 χιλιόμετρα από τη βρετανική πρωτεύουσα) με ελικόπτερο. Συνήθως, μαζί με την οικογένειά του – τη σύζυγο και τα τέσσερα παιδιά τους. Αυτή τη φορά, μόνον η κόρη του είχε ακολουθήσει τον Βιτσάι Σριβανταναπραμπά. Και η πτήση της επιστροφής στο σπίτι, μετά τον αγώνα της Λέστερ με τη Γουέστ Χαμ (1-1) το βράδυ του Σαββάτου, αποδείχτηκε μοιραία.
Το ελικόπτερο συνετρίβη στον περιβάλλοντα χώρο του γηπέδου. Ο 63χρονος ιδιοκτήτης των «Αλεπούδων» βρήκε το θάνατο μερικά μέτρα μακριά από τον τόπο όπου πριν από δυόμισι χρόνια είχε κατακτήσει την «αθανασία» του. Η Ιστορία δεν θα τον θυμάται ως έναν (από τους πολλούς) αυτοδημιούργητο επιχειρηματία, αλλά ως τον… ηθικό αυτουργό του πιο απροσδόκητου θριάμβου στα χρονικά των ομαδικών σπορ. Οι πιθανότητες να στεφθεί πρωταθλήτρια Αγγλίας μια ομάδα του μεγέθους της Λέστερ ήταν απειροελάχιστες. Πιο λίγες κι από εκείνες ενός αεροπορικού δυστυχήματος.
Επί σχεδόν 30 χρόνια η Τύχη τον ευνόησε απλόχερα. Πρώτα απ’ όλα, στις επιχειρήσεις του. Στα τέλη των ’80s ήταν ένας άγνωστος έμπορος ταϊλανδέζικων χειροτεχνημάτων και κέρδιζε περί τα 1.300 ευρώ το μήνα. Το 1989 «τόλμησε» να ανοίξει μαγαζί στο κέντρο της Μπανγκόκ. Η επιτυχία του ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Ετσι, λειτούργησε και δεύτερο κατάστημα, στο διεθνές αεροδρόμιο της χώρας, «Ντον Μουάν». Ηταν η χρονιά (2001) που ανέβηκε στην εξουσία ο αμφιλεγόμενος μεγιστάνας των τηλεπικοινωνιών, Τακσίν Σιναουάτρα. Οι δυο άνδρες έτυχε να έχουν γνωριστεί στο «Ολντ Τράφορντ», όπου είχαν πάει για να παρακολουθήσουν ένα παιχνίδι της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Οταν ο Σιναουάτρα, ως πρωθυπουργός πλέον, εγκαινίασε (2006) το δεύτερο διεθνές αεροδρόμιο της χώρας (το «Σουβαρναμπούμι», που είναι το έκτο μεγαλύτερο στην Ασία), παραχώρησε στον Βιτσάι το μονοπώλιο των καταστημάτων του.
Λίγο καιρό αργότερα ο Σιναουάτρα ανατράπηκε με στρατιωτικό πραξικόπημα. Ολοι όσοι είχαν «πάρε – δώσε» με τον πρώην πρωθυπουργό, διώχθηκαν. Ο Σριβανταναπραμπά, όμως, πιστός Βουδιστής, είχε προλάβει να κερδίσει την εύνοια της βασιλικής οικογένειας, καθώς χρηματοδοτούσε γενναιόδωρα το φιλανθρωπικό της έργο. Ο βασιλιάς Μπουμιντόλ, όχι μόνο δεν τον κυνήγησε, αλλά και του παραχώρησε τις εμπορικές χρήσεις όλων των αεροδρομίων της Ταϊλάνδης (2012). Παραλλήλως, του απένειμε τον τίτλο «Το φως της προόδου»_ αυτό σημαίνει η λέξη «Σριβανταναπραμπά». Μέχρι τότε ο Βιτσάι λεγόταν Ρακσριακσόρν.
Κάπως έτσι έφτασε να γίνει «ο βασιλιάς των duty-free», με προσωπική περιουσία 2,5 δισεκατομμυρίων ευρώ (Forbes, 2016), ιδιοκτήτης, πρόεδρος και εκτελεστικός διευθυντής του King Power International Group. Και, από το 2010, μεγαλομέτοχος της Λέστερ.
Το ποδόσφαιρο το αγαπούσε από παιδί – ήταν οπαδός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Τη Λέστερ την πρωτοείδε από κοντά σε έναν τελικό του Λιγκ Καπ, στο Ουέμπλεϊ, και τη συμπάθησε. Ο άνθρωπος που τον ενθάρρυνε να την αγοράσει, ήταν ο Σιναουάτρα, ο οποίος το 2007, όταν εκδιώχθηκε από την πρωθυπουργία της Ταϊλάνδης, είχε αποκτήσει το πλειοψηφικό πακέτο της Μάντσεστερ Σίτι (ένα χρόνο αργότερα το πούλησε στους Αραβες με τη μεσιτεία του Παϊρότζ Πιεμπονγκσάντ, που ετοιμάζεται να μπει στον Παναθηναϊκό).
Η Λέστερ αγωνιζόταν, τότε, στην Τσάμπιονσιπ (Β’ Κατηγορία Αγγλίας). Ο παλιός της ιδιοκτήτης, Μίλαν Μάνταριτς, είχε κατηγορηθεί για διαφθορά, και δεν μπορούσε να «σταθεί» στο αγγλικό ποδόσφαιρο. Ο Βιχάι συμφώνησε να του δώσει 51 εκατ. ευρώ και να αποπληρώσει τα χρέη του συλλόγου, που ήταν 150 εκατ. ευρώ. Εκτόξευσε το μπάτζετ στα 150 εκατ. λίρες, (από 45 επί Μάνταριτς) και άρχισε να σχεδιάζει την κατασκευή νέου γηπέδου και προπονητικού κέντρου. Το 2014, όταν εξομολογήθηκε πως θέλει να δει τις «Αλεπούδες» στην κορυφαία πεντάδα της Premier League, όλοι τον χλεύασαν. Δυο χρόνια αργότερα την καμάρωσε πρωταθλήτρια – και ο ίδιος έγινε τραγούδι στα χείλη των οπαδών της.
Στάθηκε, κι εδώ, τυχερός. Ενα ταξίδι της ομάδας στην Μπανγκόκ άλλαξε τον ρου της ιστορίας της. Ο προπονητής της, Νάιτζελ Πίρσον, πάνω στα νεύρα του έπειτα από μια ήττα, αποκάλεσε τους δημοσιογράφους «ηλίθιους, που δεν έχουν ιδέα από διοίκηση ομάδας και γράφουν βλακείες». Εκείνοι, για να τον εκδικηθούν, έψαξαν για πικάντικες ιστορίες από τη διαμονή στην Ταϊλάνδη. Και έβγαλαν λαβράκι. Η Daily Mail αποκάλυψε πως τρεις παίκτες της Λέστερ -ανάμεσά τους και ο γιος του Πίρσον- το ‘σκασαν από το ξενοδοχείο και πέρασαν όλη τη νύχτα σε στριπτιζάδικο, μεθώντας και λέγοντας ρατσιστικά ανέκδοτα για τους Ταϊλανδούς. Οι ίδιοι κατέγραψαν τα κατορθώματά τους και τα ανέβασαν στο Διαδίκτυο. Ο Πίρσον απολύθηκε κι έτσι, εντελώς τυχαία, η Λέστερ προσέλαβε τον Κλάουντιο Ρανιέρι, που την οδήγησε στο «θαύμα του 2016».
Τις ημέρες που η Λέστερ κατακτούσε τον απίθανο τίτλο της ο Σριβανταναπραμπά κέρδιζε, στο καζίνο, τρία εκατομμύρια ευρώ. Τα αγγλικά ΜΜΕ είχαν προβάλει την είδηση υπερβολικά, θέλοντας να καταδείξουν πόσο γενναιόδωρη ήταν η Τύχη απέναντί του. Ηταν, πράγματι. Το βράδυ του Σαββάτου, όμως, τον εγκατέλειψε.