Για λίγους ανθρώπους μπορείς να πεις όχι μόνο ότι είδαν το μέλλον, αλλά το σχεδίασαν κιόλας. Για τους νεότερους ένας τέτοιος ήταν ο Στιβ Τζομπς. Για τους παλαιότερους, όμως αυτός ήταν ο Πιερ Καρντέν, ο εμβληματικός γάλλος σχεδιαστής μόδας (και όχι μόνο), ο οποίος έφυγε από τη ζωή την Τρίτη, πλήρης ημερών και έργων, σε ηλικία 98.
Ο Καρντέν δεν ήταν απλώς ένας καινοτόμος μετρ της υψηλής ραπτικής, που πάντρευε το κλασικό με το ριζοσπαστικό –την ίδια ώρα που έραβε κλασικά ταγέρ, έκανε μόδα το μαοϊκό ντύσιμο, γοητεύοντας τους Beatles.
Υπήρξε ένας προφήτης ενός νέου κόσμου, όπως συνήθιζαν να τον αποκαλούν. Με τις δημιουργίες του εισήγαγε στην μεταπολεμική Δύση το διαστημικό και το Unisex και έκανε την υψηλή ραπτική πιο «δημοκρατική», προσιτή στις μάζες, προβλέποντας έναν κόσμο κατανάλωσης.
Ήταν και ο «δικός μας» Πιερ Καρντέν, αυτός που σε μια στροφή της ιστορίας της μόδας όπου το διεθνές γούστο συνάντησε το ελληνικό απέριττο, έντυσε τις αεροσυνοδούς της Ολυμπιακής Αεροπορίας με ένα θρυλικό σύνολο.
Τον θάνατό του ανακοίνωσε η Γαλλική Ακαδημία Καλών Τεχνών. Πέθανε στο νοσοκομείο του Νεϊγί, στο δυτικό Παρίσι, όπως ανακοίνωσε η οικογένεια του.
O Πιέρ Καρντέν –το πραγματικό του όνομα ήταν Πιέτρο Καρντίν καθώς είχε γεννηθεί το 1922 κοντά στο Τρεβίζο, στην Ιταλία– μετακόμισε με τους γονείς του στη Γαλλία σε ηλικία δύο ετών προκειμένου η οικογένεια να γλιτώσει από τους φασίστες του Μουσολίνι.
«Θυμάμαι μόνο ένα τρένο, μπήκαμε σε ένα τούνελ και άρχισα να ουρλιάζω στη μητέρα μου “τυφλώθηκα”» είχε περιγράψει το ταξίδι της προσφυγιάς. Για καιρό ήταν οι «μακαρονάδες» στη λάθος πλευρά των Αλπεων, αλλά ο ίδιος από μικρός ξεφύλλιζε με μανία τις σελίδες του Jardin, αποκτώντας μια πρώτη επαφή με τη μόδα, τις γραμμές και τα χρώματα, όπως έγραψε σε αφιέρωμά της η Liberation.
Η διαδρομή του στον χώρο της υψηλής ραπτικής ξεκίνησε από ένα ραφείο στο Βισί και συνεχίστηκε στο Παρίσι με κατάληξη τη δουλειά του δίπλα στον περίφημο Κριστιάν Ντιόρ, του οποίου και υπήρξε προστατευόμενος.
Με τη δημιουργία του δικού του Οίκου, κυριάρχησε η έκφραση μιας καινοτόμου αισθητικής που δεν περιορίστηκε στον χώρο της υψηλής ραπτικής αλλά επεκτάθηκε και σε άλλους τομείς, από την αρχιτεκτονική μέχρι το βιομηχανικό σχέδιο.
«Ποια ρούχα προτιμώ; Αυτά που σχεδιάζω για μια ζωή που δεν υπάρχει ακόμα. Για τον κόσμο του αύριο» είχε πει. Και κάπως έτσι τον σχεδίασε αυτόν τον κόσμο. Αυτό το άοκνο πνεύμα που δημιούργησε από αρώματα μέχρι αυτοκίνητα, δεν υπάρχει πια.
Το τελευταίο ντοκιμαντέρ για τη ζωή του και τη διαδρομή του λεγόταν «Ηouse of Cardin».