Το «αχ» της εξέδρας στην ευκαιρία του Δημήτρη Πέλκα για το 3-1, λίγο πριν τελειώσει το πρώτο ημίχρονο, ήταν η επιτομή του ματς. Η περίληψη όλων των αναμετρήσεων του ΠΑΟΚ με τον Αγιαξ. Που πάντα είναι συναρπαστικές, κρίνονται στις «λεπτομέρειες», και αφήνουν τον «Δικέφαλο» με την πίκρα ενός παραλίγο θριάμβου.
Θέλει και τύχη για να νικήσεις την ομάδα που, πριν από μερικούς μήνες, τρομοκράτησε τη Μαδρίτη και το Τορίνο, κι έφτασε ένα λεπτό μακριά από τον τελικό του Champions League. Εστω κι αν, στο μεταξύ, πούλησε τρεις βασικούς της παίκτες. Αλλά, ο ΠΑΟΚ δεν την είχε. Αυτή η αόρατη δύναμη, που ομορφαίνει το ποδόσφαιρο και κάνει τα αδύνατα – δυνατά, πάλι έκλεισε το μάτι στον ισχυρό του «ζευγαριού».
Ο Αγιαξ πέτυχε δύο γκολ… χωρίς σκόρερ. Στο πρώτο, ο Γιαννούλης εμπόδισε -άθελά του- τον Πασχαλάκη να κάνει μια σχετικά εύκολη απόκρουση από εκτέλεση φάουλ. Στο δεύτερο, ο Βαρέλα έδιωξε την μπάλα πάνω στο σώμα του Χούντελααρ. Τέτοιες «κακές στιγμές» των αμυντικών, σπανίως θα δεις σε αυτό το επίπεδο. Δύο τέτοιες «κακές στιγμές» στον ίδιο αγώνα, θα δεις… όταν ο ΠΑΟΚ παίζει με τον Αγιαξ.
Στις πέντε συναντήσεις τους, από το 2010 μέχρι σήμερα, ο ΠΑΟΚ έχει ηττηθεί μόνο μία φορά (κι αυτή με γκολ στο 89′), όμως ποτέ δεν κατάφερε να προκριθεί. Πριν από εννέα χρόνια ήταν το χαμένο πέναλτι του Ιβιτς. Το 2016, το δοκάρι του Μυστακίδη και οι αμέτρητες χαμένες ευκαιρίες του Κλάους Αθανασιάδη. Και στις δύο περιπτώσεις ο «Δικέφαλος» είχε πιστέψει στο «θαύμα», έπειτα από τις ισοπαλίες (1-1) που είχε πάρει στο Αμστερνταμ. Αλλά, στους επαναληπτικούς της Θεσσαλονίκης, όλα πήγαν στραβά.
Με background αυτές τις τραυματικές εμπειρίες απέναντι στους Ολλανδούς, οι ΠΑΟΚτσήδες που -Αυγουστιάτικα- γέμισαν την Τούμπα ασφυκτικά, έφυγαν από το γήπεδο απογοητευμένοι, με την αίσθηση πως μόλις είχαν δει το πρώτο ημίχρονο ενός νέου (περήφανου) αποκλεισμού. Πράγματι, η υπέρβαση που καλείται να κάνει ο ΠΑΟΚ για να προκριθεί είναι ακόμα μεγαλύτερη τώρα, όμως η εικόνα του ματς μέχρι την «καραμπόλα» που έφερε την ισοφάριση του Αγιαξ, του δίνει το δικαίωμα να ελπίζει. Το είπε ο προπονητής του, Αμπέλ Φερέιρα: «Στο ποδόσφαιρο όλα γίνονται». Το τόνισε και ο αντίπαλος προπονητής, Ερικ Τεν Χαγκ: «Το 2-2 δεν είναι αρκετό». Το έγραψαν και τα ολλανδικά media, προειδοποιώντας τον «Αίαντα» πως τίποτα δεν έχει τελειώσει.
Ετσι όπως ήρθαν τα πράγματα, την προσεχή Τρίτη στη «Γιόχαν Κρόιφ Αρίνα» ο ΠΑΟΚ δεν θα έχει πολλά να χάσει, κι ο στόχος του θα είναι απολύτως ξεκάθαρος: να πετύχει ένα γκολ παραπάνω από τον αντίπαλό του. Θα χρειαστεί την έξυπνη αντεπίθεση που ξεδίπλωσε χθες για να φτάσει στο 1-1 (Μπίσεσβαρ – Γιαννούλης – Ακπομ) και το πάθος του Λέο Μάτος, που δεν είναι το πρώτο μπόι αλλά πήρε την κεφαλιά για το 2-1. Βάζει εύκολα γκολ, ο ΠΑΟΚ. Και τα δέχεται εύκολα, ο Αγιαξ. Σε πέντε φιλικά και τρία επίσημα ματς, ο τερματοφύλακάς του μάζεψε την μπάλα από τα δίχτυα του 11 φορές. Μόνο στο Σούπερ Καπ Ολλανδίας, απέναντι στην Αϊντχόφεν, κατάφερε να κρατήσει το «μηδέν».
Το μεγαλύτερο πρόβλημα του ΠΑΟΚ, χθες, ήταν ότι κουράστηκε νωρίς. Το 7-4 στις τελικές προσπάθειες για γκολ του πρώτου ημιχρόνου, έγινε 7-19. Στο τελευταίο δεκαπεντάλεπτο οι παίκτες του Αγιαξ έκαναν… πάρτι. Λογικό, ως ένα βαθμό. Επρόκειτο για το παρθενικό του επίσημο παιχνίδι στη σεζόν. Στο Αμστερνταμ, όμως, όπου οι Ολλανδοί φημίζονται για τα εκρηκτικά τους πεντάλεπτα, η διαφορά ενέργειας ανάμεσα στις δύο ομάδες μπορεί να αποβεί μοιραία. Ο Φερέιρα πρέπει να βρει μια λύση, ώστε οι ποδοσφαιριστές του να μην τρέξουν άσκοπα ούτε ένα μέτρο. Η σωστή διαχείριση δυνάμεων είναι ένα από τα μεγάλα «μείον» των ελληνικών ομάδων.
Ασχέτως με το αποτέλεσμα, που θα μπορούσε να είναι πιο ευνοϊκό για την προσπάθεια του ΠΑΟΚ να μπει στους ομίλους του Champions League, η χθεσινή του εμφάνιση ήταν πολύ ενθαρρυντική για τη συνέχεια της σεζόν. Ο «Δικέφαλος» κοίταξε τον μεγάλο του αντίπαλο στα μάτια, ξεπέρασε γρήγορα το «σοκ» του 0-1, τον στρίμωξε άγρια στο τελευταίο εικοσάλεπτο του πρώτου ημιχρόνου, αρνήθηκε να παραδοθεί στην κακοτυχία του, όσο ακόμη είχε δυνάμεις, και έπαιξε -κατά διαστήματα- εξαιρετικό ποδόσφαιρο. Με πρωταγωνιστές τον Ελ Καντουρί -του πάει η νέα του θέση- και τον Ντιέγκο Μπίσεσβαρ, ο οποίος άρχισε την καριέρα του στις ακαδημίες του Αγιαξ και ήθελε να δείξει στους συμπατριώτες του ότι δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από την κλάση τους.
Σε ένα ευρωπαϊκό ματς, στο οποίο αρκετοί παίκτες του δεν φάνηκαν απολύτως έτοιμοι, ο ΠΑΟΚ απέδειξε ότι μπορεί να υπερασπιστεί τους τίτλους του στην Ελλάδα, την προσεχή σεζόν. Αλλά, τώρα, προέχει η ρεβάνς με τον Αγιαξ. Το «μεγάλο διπλό», που αναζητά, το έχει πετύχει όταν ακόμη οι εχθροί τον έλεγαν… ΠΑΟΚάκι. Στο «Χάιμπουρι», στο «Ουάιτ Χαρτ Λέιν», στο «Ντα Λουζ», στο «Μάξιμιρ», στο «Βεστφάλεν», στο «Αρτέμιο Φράνκι»… Γιατί να μην το κάνει και τώρα, που τον παραδέχονται ως «ΠΑΟΚάρα», στο Αμστερνταμ, όπου ποτέ δεν έχει χάσει;