Η ανακοίνωση της EuroLeague «προσγειώθηκε» το βράδυ της Δευτέρας, την ώρα που στο ΟΑΚΑ… έβρεχε καλάθια (Παναθηναϊκός – Λαύριο 120-118): «Σχετικά με τα σχόλια που έγιναν το Σάββατο από τον ιδιοκτήτη της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, κύριο Δημήτρη Γιαννακόπουλο, στον λογαριασμό του στο Instagram, η EuroLeague Basketball επιθυμεί να ξεκαθαρίσει πως θα λάβει τα απαραίτητα μέτρα ώστε να αποβάλει τέτοιες συμπεριφορές από τη διοργάνωση, ειδικά όταν απευθύνονται στο πιο σημαντικό κομμάτι της: τους φιλάθλους…».
Ποιοι ήταν οι φίλαθλοι στους οποίους αναφερόταν η διοργανώτρια Αρχή της Ευρωλίγκας; Κάποιοι οπαδοί της Φενέρμπαχτσε που έβριζαν τον ηγέτη του Παναθηναϊκού και την οικογένειά του, σχολιάζοντας την ανάρτηση που είχε κάνει 48 ώρες νωρίτερα: «Δεν θα γίνετε ποτέ σαν τον Παναθηναϊκό, τον βασιλιά του ευρωπαϊκού μπάσκετ».
Ο κ. Γιαννακόπουλος επανήλθε, απειλώντας όποιον τούρκο οπαδό τολμήσει να αναφερθεί ξανά στην οικογένειά του. Ο καυγάς έγινε θέμα στον διεθνή Τύπο και viral στα social media, και ο κομισάριος Τζόρντι Μπερτομέου δεν έχασε την ευκαιρία να ανοίξει άλλο ένα κεφάλαιο στην «αιώνια» κόντρα του με τους Γιαννακόπουλους. Ζήτησε από τον ανεξάρτητο δικαστή της EuroLeague να κινήσει πειθαρχική διαδικασία κατά του Δημήτρη Γιαννακόπουλου.
Το αν ήταν φρόνιμο, ο κ. Γιαννακόπουλος να πιάσει το λακριντί με τους τούρκους χουλιγκάνους, είναι μια άλλη -μεγάλη- συζήτηση. Αλλά, είναι ξεκάθαρο το ότι η αστραπιαία παρέμβαση της EuroLeague σε αυτήν την «κοκορομαχία» και η σπουδή της να τον μαλώσει που κακοκάρδισε τους φίλους της Φενέρ -όχι ευθέως τον τουρκικό σύλλογο- οφείλεται στην επιλεκτική ευαισθησία του Μπερτομέου και της παρέας του. Οι Τούρκοι έχουν για χορηγό τον πιο σημαντικό χρηματοδότη της Ευρωλίγκας και κανένας δεν δικαιούται να τους προσβάλλει. Ενώ ο Παναθηναϊκός, είναι η ομάδα των ανέκαθεν αντιδραστικών Γιαννακόπουλων, που ο κομισάριος ποτέ δεν «χώνεψε».
Εάν η EuroLeague ενδιαφερόταν, πράγματι, για την εικόνα και τη φήμη της λίγκας, όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή της, δεν θα τολμούσε ποτέ να διαφημίσει (στα social media της) ως «φοβερό κόψιμο» το καταφανέστατο φάουλ του Γιαν Βέσελι στον Νίκο Παππά που ετοιμαζόταν να σκοράρει στον αιφνιδιασμό, στο 34′ του πρόσφατου αγώνα Φενέρμπαχτσε – Παναθηναϊκός, φάση για την οποία ο ελληνικός σύλλογος διαμαρτυρήθηκε εντόνως (στο βίντεο που ακολουθεί με τα highlights του αγώνα η επίμαχη φάση είναι στο 1:25).
Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος της πρόκλησης, αρκεί μια αναγωγή στο ποδόσφαιρο: είναι σαν να παίζουν Μπάγερν – Ρεάλ για το Champions League, ο Σέρχιο Ράμος να έχει αποκρούσει την μπάλα με το χέρι μπροστά την εστία της Ρεάλ, και η UEFA να προβάλλει τη φάση στον ιστότοπό της με το σχόλιο «τι απόκρουση!». Επρόκειτο για μια εμπαθέστατη επίδειξη δύναμης από την πλευρά της EuroLeague, η οποία εξηγεί -εν πολλοίς- το γιατί το μπάσκετ δεν μπορεί, καν, να ονειρευτεί την επιτυχία των ποδοσφαιρικών ευρωπαϊκών διοργανώσεων.
Ο Παναθηναϊκός έχει κάθε δικαίωμα να νιώθει αδικημένος από τις διαιτησίες στους αγώνες του στην Ευρωλίγκα. Οχι μόνον ο Παναθηναϊκός, όμως μια ομάδα με έξι ευρωπαϊκά τρόπαια θα περίμενε, ασφαλώς, καλύτερη μεταχείριση από τους διαιτητές και τα αφεντικά τους. Αλλά είναι, πια, κοινό μυστικό στη γειτονιά του μπάσκετ: ο Μπερτομέου δεν «τον πάει», παρά το τεράστιο ιστορικό του μέγεθος. Κι έχει τους λόγους του. Είναι η «βεντέτα» που έχει ανοίξει με τους ιδιοκτήτες του, από την εποχή του Παύλου και του Θανάση Γιαννακόπουλου.
Χρονολογείται από την ανατολή της χιλιετίας. Το 2000-2001, όταν υπήρξαν δύο παράλληλες διοργανώσεις, ο Παναθηναϊκός με τη Μακάμπι ήταν τα μόνα «βαριά ονόματα» του ευρωπαϊκού μπάσκετ που δεν συμμετείχαν στην Ευρωλίγκα της EuroLeague Basketball, αλλά προτίμησαν τη Σουπρολίγκα της FIBA (που κατέκτησε η Μακάμπι). Ο Παύλος και ο Θανάσης δεν εμπιστεύονταν τον Μπερτομέου, και δεν το έκρυβαν. Αλλωστε, αυτό φάνηκε ξεκάθαρα έναν χρόνο αργότερα, στο Final-4 της Μπολόνια, όπου ο Παναθηναϊκός έραψε στη φανέλα του το τρίτο του αστέρι. Την παραμονή του Τελικού ο Θανάσης Γιαννακόπουλος είχε διακόψει με τις φωνές του τη συνέντευξη Τύπου του Μπερτομέου, με τον οποίο διαφωνούσε σε οικονομικά ζητήματα, και είχε απειλήσει να αποσύρει την ομάδα από τη διοργάνωση. Ο ισπανός παράγοντας δεν του το συγχώρεσε ποτέ.
Στο Final-4 της Αθήνας, το 2007, που ο Παναθηναϊκός σήκωσε την τέταρτη Κούπα του, Γιαννακόπουλοι και Μπερτομέου «σκοτώθηκαν» πάλι. Αιτία, το γεγονός ότι οι κάτοικοι της Αττικής που ήθελαν να αγοράσουν εισιτήριο για τους αγώνες έπρεπε να πληρώσουν και τα… αεροπορικά ναύλα, διότι το εξουσιοδοτημένο πρακτορείο μόνον έτσι -πακέτο- τα πουλούσε. Το 2008 ο κομισάριος γνώρισε και τον Δημήτρη, που εκπροσώπησε τον Παναθηναϊκό στη σύσκεψη για τα τηλεοπτικά δικαιώματα της Ευρωλίγκας. Ο Γιαννακόπουλος τζούνιορ τον είχε απειλήσει με προσφυγή στα ευρωπαϊκά δικαστήρια. «Τώρα που τελείωσε το σόου, μπορούμε να συνεχίσουμε», είχε σχολιάσει όλος ειρωνεία ο Μπερτομέου όταν ο Δημήτρης αποχώρησε, χτυπώντας πίσω του την πόρτα.
Στο Βερολίνο, το 2009, ο Παναθηναϊκός κατέκτησε το πέμπτο του Ευρωπαϊκό. Οι αποφάσεις των διαιτητών ήταν τόσο προκλητικές υπέρ της ΤΣΣΚΑ, ώστε κανένας δεν κατάφερε να ηρεμήσει στη θέα της Κούπας. Με το που έληξε ο Τελικός, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς όρμησε στον Ετόρε Μεσίνα, ενώ ο Θανάσης Γιαννακόπουλος πετούσε στον Μπερτομέου χαρτονομίσματα… Επεισόδια με αφορμή τη διαιτησία υπήρξαν πολλά, στα χρόνια που ακολούθησαν. Οι ηγέτες του Παναθηναϊκού δεν μπορούσαν να συμφιλιωθούν με την ιδέα ότι η ΤΣΣΚΑ, η Μπαρτσελόνα και οι τουρκικοί σύλλογοι θα είχαν, μονίμως, προνομιακή μεταχείριση. Το 2013 οι «Πράσινοι» έγραφαν σε επιστολή προς την ULEB (την Ενωση των μεγάλων ευρωπαϊκών συλλόγων) πως η διαιτησία «θυμίζει μέρες Στεάουα Βουκουρεστίου επί εποχής Τσαουσέσκου».
Στις 30 Νοεμβρίου 2015 ο Παναθηναϊκός ήταν η τελευταία ομάδα που υπέγραψε το δεκαετές συμβόλαιο με την Ευρωλίγκα. Ακολούθησαν δύο γεύματα συμφιλίωσης του Δημήτρη με τον Μπερτομέου, τον Σεπτέμβριο του 2016 και τον Ιανουάριο του 2017, όμως το χάσμα που τους χωρίζει είναι αδύνατο να γεφυρωθεί, ακόμη κι αν… τρώνε κάθε μέρα μαζί. Παρά τα έξι του «αστέρια», ο Παναθηναϊκός των Γιαννακόπουλων είναι το μαύρο πρόβατο στη στάνη του Μπερτομέου. Χρόνια τώρα. Αλλά, αυτό το πρόβατο ο βοσκός το έχει ανάγκη – και το πρόβατο, τη στάνη. Καλύτερη, δεν θα βρει.