Κι όμως η Τουρκία μπορεί να βαλτώσει στο συριακό Κουρδιστάν…

Επειτα από το «ελευθέρας» που έδωσε ο Τραμπ στον Ερντογάν την περασμένη Κυριακή, «η σημερινή επίθεση στη Βόρεια Συρία ήταν αναπόφευκτη» γράφει ο Ρίτσαρντ Σπένσερ, ανταποκριτής των λονδρέζικων Times στη Μέση Ανατολή.

Θα ήταν αδύνατον ο τούρκος πρόεδρος να υποχωρήσει ύστερα από τόσες και τόσες απειλές που έχει εκστομίσει εναντίον των Κούρδων. Το θέμα είναι ποια ακριβώς από όλες αυτές τις απειλές θα προσπαθήσει να υλοποιήσει τώρα, γράφει ο Σπένσερ. «Οτιδήποτε περισσότερο από μια συμβολική επιχείρηση ενέχει ουσιαστικούς κινδύνους, τόσο για τα τουρκικά στρατεύματα όσο και για την ίδια τη φήμη του Ερντογάν».

Οι πρώτοι στόχοι φαίνεται να είναι τα χωριά Ρας αλ Αϊν και Tαλ Αμπιάντ, συνοριακοί οικισμοί με άραβες κατοίκους. Και σε περιοχή από την οποία οι Αμερικανοί έχουν αποσυρθεί – δεν έχουν αποσυρθεί, βεβαίως, από όλη τη μεθόριο, τονίζει ο αρθρογράφος που επισημαίνει ότι το «ελευθέρας» ο Τραμπ το έδωσε στον Ερντογάν χωρίς να έχει προηγηθεί διαβούλευση με τους επιτελείς του αμερικανικού στρατού στην περιοχή: «Εμείς δεν θα σας σταματήσουμε, αλλά ούτε θα σας βοηθήσουμε» είπε απλώς στον τούρκο πρόεδρο.

Ο Ερντογάν λέει ότι ο κύριος στόχος του είναι η δημιουργία ζώνης ασφαλείας σε βάθος 20 μιλίων κατά μήκος των 300 μιλίων των συνόρων. Θέλει να δημιουργήσει ένα ανθεκτικό ανάχωμα μεταξύ της Τουρκίας και της Πολιτοφυλακής των Κούρδων της Συρίας YPG, ένα «μαξιλάρι» το οποίο μάλιστα θα το «γεμίσει» με δύο εκατομμύρια σύρους πρόσφυγες – κυρίως σουνίτες αραβικής καταγωγής.

Τι φιλόδοξος στόχος! Μόνο που αφήνει πολλά ερωτήματα αναπάντητα, αν επιτευχθεί.

• Καθώς θα υποχωρήσουν νοτιότερα τα αμερικανικά στρατεύματα και οι Κούρδοι της Πολιτοφυλακής YPG, τι θα γίνει με τους αιχμάλωτους τζιχαντιστές; Θα τους πάρουν μαζί τους ή θα τους αφήσουν στους Τούρκους;
• Τι θα κάνει η Ρωσία για να υπερασπιστεί τον συριακό θύλακο (δυνάμεις Ασαντ) ο οποίος βρίσκεται εντός της περιοχής που ορέγονται οι Τούρκοι; Η απόφαση για την τύχη του συνεπάγεται έντονη διπλωματική δραστηριότητα από πλευράς Ρωσίας, η οποία είναι πραγματικός σύμμαχος του καθεστώτος της Δαμασκού και όχι υποκριτικός όπως συμβαίνει να είναι απέναντι στην Τουρκία.

Ο τουρκικός στρατός έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα όσον αφορά τον εξοπλισμό και την αεροπορική του δύναμη, ωστόσο οι Κούρδοι είναι έμπειροι πολεμιστές και γνωρίζουν την περιοχή. Οι τουρκικές δυνάμεις θα μπορούσαν εύκολα να βουλιάξουν στην περιοχή αντιμετωπίζοντας συνεχείς επιθέσεις από το YPG.

Αυτό θέτει το ερώτημα αν θα σταματήσουν στη γραμμή των 20 μιλίων. Ο Τραμπ υπαινίχθηκε ότι οι Τούρκοι, μετά την εισβολή, θα μπορούσαν να δοκιμάσουν την τύχη τους προχωρώντας μέχρι τη Ράκα και την έρημο έως τα σύνορα του Ιράκ. Οι Τούρκοι ήδη έχουν κατά νου αυτό το σενάριο σαν μία «πλήρη λύση του προσφυγικού προβλήματος».

Οπως είπε ο σύμβουλος του Ερντογάν, Φαχρελτίν Αλτούν, «η Τουρκία εκτιμά ότι έως και δύο εκατομμύρια σύροι πρόσφυγες θα προσφερθούν εθελοντικά για να ζήσουν σε μια ασφαλή περιοχή εύρους 20 μιλίων που εκτείνεται από τον ποταμό Ευφράτη και έως τα σύνορα Συρίας-Ιράκ». Και πρόσθεσε: «Αν τα νότια σύνορα της ασφαλούς ζώνης φθάσουν στη γραμμή της Ράκα, ο αριθμός αυτός θα μπορούσε να φτάσει τα τρία εκατομμύρια, συμπεριλαμβανομένων των προσφύγων που βρίσκονται σήμερα στην Ευρώπη».

Κάτι τέτοιο, υλοποιούμενο, θα σήμαινε επίσης ότι η Τουρκία θα αναλάβει την πλήρη ευθύνη για όλους τους αιχμαλώτους τζιχαντιστές στην Ανατολική Συρία – είναι δεκάδες χιλιάδες, μεταξύ τους και χιλιάδες Ευρωπαίοι και 70.000 γυναικόπαιδα.

Κάτι τέτοιο θα εξέθετε τα τουρκικά στρατεύματα και στη γραμμή πυρός των μελών του ISIS που περιπλανώνται στην περιοχή.