«Τα βρήκαν» μεταξύ τους τέσσερα κόμματα στην Ολλανδία, εννέα μήνες μετά τις εκλογές και συμφώνησαν να σχηματίσουν κυβέρνηση συνασπισμού με πρωθυπουργό φυσικά και πάλι τον Μαρκ Ρούτε, στην τέταρτη θητεία του από το 2010.
Αλλά η είδηση δεν είναι αυτή. Είναι ότι τα κόμματα συμφώνησαν να βάλουν τέλος στην παραδοσιακή θέση της χώρας υπέρ των ισορροπημένων προϋπολογισμών και να υποσχεθούν ένα ευρύ πρόγραμμα δημοσίων δαπανών, που όμοιό του δεν έχει ξαναδεί η χώρα από την εποχή της οικονομικής κρίσης του 2008.
Στις διαπραγματεύσεις συμμετείχαν το κεντροδεξιό VVD του πρωθυπουργού, το κεντροαριστερό D66, το κεντροδεξιό CDA και η συντηρητική Χριστιανική Ενωση.
Πρόκειται για τις μακρύτερες διαπραγματεύσεις στη χώρα, οι οποίες είχαν ξεκινήσει αμέσως μετά τις βουλευτικές εκλογές, στα μέσα Μαρτίου. Στα τέλη Οκτωβρίου η χώρα έσπασε το προηγούμενο ρεκόρ της, των 225 ημερών χωρίς κυβέρνηση.
Ο Ρούτε, που μέχρι πρόσφατα κουνούσε το δάχτυλο στον «σπάταλο Νότο» της ΕΕ και ηγείτο κυβερνήσεων λιτότητας, συμφώνησε το νέο σχήμα να προχωρήσει σε δημόσιες δαπάνες στους τομείς της Στέγασης, της Παιδείας, της Αμυνας και του Κλίματος, σύμφωνα με τους Financial Times, οι οποίες θα αυξήσουν την αναλογία του δημόσιου χρέους άνω του 60% του ΑΠΕ, που είναι το όριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στα επόμενα χρόνια.
Στο πλαίσιο αυτό, τα τέσσερα κόμματα έλαβαν και την απόφαση για την κατασκευή και λειτουργία δύο νέων πυρηνικών εργοστασίων με στόχο τη μείωση των θερμοκηπικών αερίων κατά 55% τουλάχιστον το 2030, συγκριτικά με τα επίπεδα του 1990.
Ισορροπία
Ο Βόπκε Χούστρα, ηγέτης των Χριστιανοδημοκρατών, υπουργός Οικονομικών στην προηγούμενη κυβέρνηση και θιασώτης της σκληρής γραμμής απέναντι στον ευρωπαϊκό Νότο, είπε ότι τα νέα μέτρα «θα βοηθήσουν στην ανάκτηση της ισορροπίας στην Ολλανδία και θα κάνουν ξεκάθαρο ότι κάθε άνθρωπος μετράει».
Πρόκειται για στροφή 180 μοιρών στις πολιτικές λιτότητας που λάτρευαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, οι οποίες ξεκίνησαν την περίοδο της διεθνούς οικονομικής κρίσης του 2008. Οι Ολλανδοί ακολουθούν έτσι τη νέα κυβέρνηση της Γερμανίας, που υποσχέθηκε διευρυμένες δημόσιες δαπάνες και προοδευτική κοινωνική πολιτική.
Ανάμεσα στα μέτρα-σταθμό του ολλανδικού συνασπισμού, είναι η δημιουργία ενός ταμείου για το κλίμα ύψους 35 δισ. ευρώ, μέσα στην επόμενη δεκαετία, 25 δισ. ευρώ για τη μείωση των εκπομπών αζώτου, την υπόσχεση σχεδόν δωρεάν φροντίδας για τα παιδιά και μία αύξηση 7,5% στον κατώτατο μισθό.
Ακόμα, θα αυξηθούν οι δαπάνες για οικονομική βοήθεια στο εξωτερικό, για την άμυνα (ύψους 3 δισ. ευρώ), ενώ θα χαλαρώσει και η αυστηρή πολιτική για το Μεταναστευτικό.
Οσον αφορά τα ευρωπαϊκά ζητήματα, το νέο σχήμα συμφώνησε ότι τα κόμματα θα στηρίξουν την κατάργηση της ομοφωνίας στις αποφάσεις που αφορούν την εξωτερική πολιτική της Ενωσης και θα στηρίξουν την ευρωπαϊκή φορολογία για τον άνθρακα και την ψηφιακή εισφορά για μία δίκαιη και ανταγωνιστική ψηφιακή οικονομία.
Ετσι λοιπόν, οι Ολλανδοί φαίνεται πως αφήνουν πίσω τους την πολιτική λιτότητας, αλλά μένει να δούμε αν εγκαταλείψουν και την διδακτική ρητορική εναντίον των «κακών» Νοτίων.