Σε έναν μουσουλμάνο νομίμως διαμένοντα στην Ολλανδία και άνεργο επί μία διετία προσφέρθηκε εργασία που σχετίζεται με τον καθαρισμό χώρων από αμίαντο. Ανέκυψε όμως απρόβλεπτο θέμα: ο άνδρας ήταν γενειοφόρος, κατά τα πρότυπα του Ισλάμ, και όταν του ζητήθηκε να ξυριστεί για λόγους ασφαλείας και υγιεινής, ώστε να εκπαιδευτεί καταλλήλως στην εργασία που του ανετέθη και κατόπιν να αναλάβει δράση, εκείνος αρνήθηκε επικαλούμενος τη θρησκεία του.
Η συνέχεια έχει ενδιαφέρον. Το δημοτικό συμβούλιο της πόλης στην οποία ζει ο μουσουλμάνος ανέστειλε για έναν μήνα την καταβολή των επιδομάτων που ελάμβανε ο ίδιος και η σύζυγός του και τα οποία τους εξασφάλιζαν το προβλεπόμενο από τη νομοθεσία «ελάχιστο εισόδημα για κάθε νόμιμο κάτοικο των Κάτω Χωρών».
Ο μουσουλμάνος, αξιοποιώντας τα νομικά μέσα της Ολλανδίας, άσκησε έφεση κατά της απόφασης. Στο δικαστήριο όπου εκδικάστηκε η υπόθεση ισχυρίστηκε ότι η άρση των κοινωνικών παροχών που του επεβλήθη συνιστά παραβίαση του άρθρου 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα ανθρώπινα δικαιώματα η οποία προστατεύει το δικαίωμα στην ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας.
Η «γραμμή» του δημοτικού συμβουλίου ήταν η εξής: υπήρχε κίνδυνος, είπαν, σωματίδια αμιάντου να προσκολληθούν στην πλούσια γενειάδα του και να κινδυνεύσει έτσι η υγεία του – και υπογράμμισαν ακόμη ότι η ειδική μάσκα προστασίας την οποία έπρεπε να φορά κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του δεν θα τον προστάτευε αποτελεσματικά επειδή θα εμπόδιζαν την εφαρμογή της οι τρίχες του προσώπου του.
Ο μουσουλμάνος δήλωσε ότι είναι πρόθυμος να φορέσει μια εναλλακτική αναπνευστική μάσκα, κατάλληλη για γενειοφόρους, ωστόσο το δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η εκπαίδευση απαιτούσε τη χρήση της συγκεκριμένης μάσκας.
Το τμήμα προσφυγών του δικαστηρίου έκρινε ότι η απόφαση ήταν «αδιαμφισβήτητα παραβίαση του δικαιώματος στη θρησκευτική ελευθερία», όμως αυτό γίνεται ανεκτό αν υπάρχει νομική βάση και κοινωνικό συμφέρον.
Οι δικαστές έκριναν ότι ο μουσουλμάνος έχασε με δική του υπαιτιότητα μια εγγυημένη θέση εργασίας και την πρόσβαση στην αγορά εργασίας και ότι η αναστολή καταβολής των επιδομάτων που εισέπραττε ήταν «απαραίτητη για την προστασία των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των υπολοίπων φορολογουμένων».
To ρεπορτάζ από την εφημερίδα Guardian.