Ο Γ. Ντάισελμπλουμ έρχεται στην Αθήνα για να ακούσει τι ακριβώς θέλει ο Τσίπρας και τι σχεδιάζει το οικονομικό επιτελείο της νέας κυβέρνησης.
Η χώρα μας πρέπει να πληρώσει εφέτος 22 δισεκατομμύρια σε υποχρεώσεις στην πιο δύσκολη χρονιά της ως το 2020. Ο λογαριασμός του Τσίπρα είναι απλός. Με πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 4% και 4,5 % η χώρα θα ξεζουμιστεί χωρίς να είναι σε θέση να έχει χρήματα για οποιαδήποτε πολιτική. Αυτού του είδους τα πλεονάσματα συμφωνήθηκαν ώστε το χρέος να ονομασθεί βιώσιμο για να εμφανιστεί και το ΔΝΤ συνεπές με το καταστατικό του.
Η βιωσιμότητα του χρέους ήταν κατά κάποιο τρόπο ένα κατά συνθήκη ψεύδος ανάμεσα σε εμάς και τους δανειστές μας. Όμως οι δανειστές, οι κυβερνήσεις δηλαδή, έχουν διαβεβαιώσει τους πολίτες τους ότι δεν θα χάσουν χρήματα. Επίσης ούτε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μπορεί να αγοράσει ομόλογα κάτω από την ονομαστική τους αξία. Ούτε, φυσικά, το ΔΝΤ.
Ο πρόεδρος του Euroworking group Τόμας Βίζερ, που θα συνοδεύει τον Ντάισελμπλουμ, θεωρεί ότι δεν υπάρχουν περιθώρια μείωσης των πρωτογενών πλεονασμάτων καθώς κάτι τέτοιο θα απαιτούσε συναίνεση των κοινοβουλίων των χωρών που μας δάνεισαν. Μπορεί να συμφωνήσουν; Μόνο αν οι όροι αναδιάρθρωσης του χρέους πείσουν τους πολίτες των δανειστών μας ότι θα κάνουμε γενναίες μεταρρυθμίσεις .Δεν φτάνουν δηλαδή οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί. Χρειάζονται επιπλέον διαρθρωτικά μέτρα έστω και με διαφορετική «κοινωνική κατεύθυνση».
Ο Ντάισελμπλουμ είπε ότι με όσα υπόσχεται η νέα κυβέρνηση, δεν θα είναι σε θέση να ισοσκελίζει τους προϋπολογισμούς της. Η αναδιάρθρωση του χρέους θα σημάνει ότι θα πρέπει να σφίξει και άλλο τις δημοσιονομικές «βίδες «με υψηλούς φορολογικούς συντελεστές για πολλά χρόνια και την απελευθέρωση των αγορών προϊόντων και υπηρεσιών. Αλλά και με μείωση των συνταξιούχων και δημοσίων υπαλλήλων. Πώς συμβιβάζονται όλα αυτά με τις προθέσεις της κυβέρνησης;