Photo: Σουηδική παραλία στο Fastelrbo. Καμμία σχέση με τις δικές μας.
Τώρα λοιπόν που τα λεφτά είναι «εκεί», πάνω στο ευρωπαϊκό τραπέζι, και δεν έχουμε παρά να τα ζητήσουμε για να τα πάρουμε (μόνο με 5% τόκο), είναι νομίζω καιρός να πιάσουμε όλοι δουλειά. Έχουμε δυόμισυ-τρία χρόνια περιθώριο να μεταμορφωθούμε από «κωλοέλληνες» σε «μεσογειακούς Σουηδούς» με πράσινη ενέργεια και “boutique” τουρισμό. Το όραμα αυτό του Γιώργου Παπανδρέου, (θέλει, λέει στην συνέντευξή του στο ΤΙΜΕ magazine, η Ελλάδα να γίνει η Σουηδία της Μεσογείου με πράσινη ενέργεια και boutique τουρισμό), το συμμερίζομαι από καρδιάς απόλυτα – εξ ου και ο ενθουσιασμός μου να συμβάλλω κι εγώ άμεσα, όπως και όσο μπορώ, στην μεταμόρφωσή μας αυτή. Δεν κοροϊδεύω.
Κι εγώ κάπως έτσι την ονειρευόμουνα τα δύο-τρία τελευταία χρόνια την Ελλάδα μας. Όμορφη, καθαρή, με τα μαγικά βουνά της διάσπαρτα από μοντέρνους ντηζαϊνάτους δυναμικούς ανεμόμυλους που θα ρουφάνε από τους αέρηδες ενέργεια και θα την μετατρέπουνε σε καθαρό ηλεκτρισμό, τις πλαγιές και τα λιβάδια της γεμάτα φωτοκυψέλλες που θα αποθηκεύουν την άλλη ενέργεια, την ηλιακή, που μας χαρίζεται απλόχερα μέσα στην τόση μας ηλιοφάνεια σχεδόν 12 μήνες το χρόνο – και φυσικά τις «άλλες» περιοχές, τις ιστορικές και τις τουριστικές, τις παραθαλάσσιες του κυρίως κορμού της χώρας ή τις νησιώτικες καλλονές μας, αναμορφωμένες, αναβαθμισμένες, ασπρισμένες, με ωραία κεραμίδια, με ωραία χρώματα στα βαμμένα με λαδομπογιά παραθυρόφυλλα και βέβαια με προσφορές και «μαγνήτες» για τους τουρίστες μας τόσο ισχυρούς ώστε να μη μπορούν να τους αντισταθούν – και να ενδίδουν σε όλα τα «μαγικά» μας στη διάρκεια της διαμονής τους. Αυτό, πίστευα και πιστεύω, ότι θα τους έκανε και να ξανάρθουνε του χρόνου και να φέρουνε και τους φίλους τους και να διαδώσουνε παντού ότι «η Ελλάδα, συνάνθρωποι, μεταμορφώθηκε, οι άνθρωποι άλλαξαν, οι υπηρεσίες που προσφέρονται είναι πια στην κατάταξη ΑΑΑ+++ και δεν υπάρχει μέρος στον πλανήτη ομορφότερο να πάτε να περάσετε τις διακοπές σας και να ξοδέψετε εκεί τις οικονομίες σας – να πιάσουνε και τόπο».
Αντίθετα με τις συνήθειές μου, σήμερα δεν θα φλυαρήσω. Θα αρκεστώ να ρωτήσω απλά και ανθρώπινα, χωρίς καμία εριστική ή εξυπνακίστικη διάθεση, τον Υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Παύλο Γερουλάνο καθώς και την υπεύθυνη για τα θέματα του Τουρισμού κ. Άντζελα Γκερέκου, τι μέλλει γενέσθαι από αύριο κιόλας ώστε το όραμα του πρωθυπουργού να μπορέσει να γίνει το συντομότερο πραγματικότητα. Φαντάζομαι ότι πρέπει να ληφθούν σοβαρές αποφάσεις για τις αυθαιρεσίες και τίς αντιαισθητικές υποβαθμίσεις που έχει υποστεί η τουριστική Ελλάδα δεκαετίες τώρα και να τεθούν και αυστηροί κανόνες δόμησης και αισθητικής περιφρούρησης από εδώ και πέρα.
Το όραμα μιας χώρας που θα είναι τόσο τακτική σαν την Σουηδία και συγχρόνως θα παράγει σχεδόν αποκλειστικά «πράσινη ενέργεια και boutique τουρισμό», δεν είναι ανέφικτο – αλλά θέλει δυναμική, αποφασιστικότητα, στόχους και προσήλωση στους στόχους αυτούς. Οι αρμόδιοι (για τον Τουρισμό κατ΄ αρχήν, αλλά και για την Ενέργεια) Υπουργοί, οφείλουν να μας ξεδιπλώσουνε το όραμά τους γιατί χωρίς την δική μας συνεργασία δεν θα μπορέσουν να κάνουν το «θαύμα» που συνέβη π.χ στους Ολυμπιακούς Αγώνες μας. Πρέπει να μπούμε και εμείς στο παιχνίδι, οι «εθελοντές» κάθε είδους. Και κάποιος πρέπει να μας κλείσει το μάτι για να «παίξουμε» καθαρό παιχνίδι, με όρεξη και χαμόγελο – μήπως και βρεθούμε ξανά σε λίγα χρόνια στην πολύ ευχάριστη θέση να μας λένε «μπράβο ρε παιδιά» αντί για τους άλλους χαρακτηρισμούς με τους οποίους επαρκώς μας στολίσανε τους τελευταίους μήνες.
Υ.Γ: Υπάρχει μια ασάφεια ως προς το σε ποιόν πρέπει να απευθύνεται κανείς όταν μιλάει για τουρισμό: Στην κ. Γκερέκου ή στον κ. Γερουλάνο; Δεν είναι διακριτές ούτε οι «εξουσίες» ούτε οι ευθύνες και οι υποχρεώσεις τους, και αυτό, κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι μια αδυναμία στην διοίκηση ενός τόπου που θέτει τόσο υψηλούς τουριστικούς στόχους. Είναι τελικά Υπουργός Τουρισμού η κ. Γκερέκου ή δεν είναι; Χρειαζόμαστε μιαν απάντηση κάποια στιγμή σε αυτό το απλό ερώτημα – αν δεν γινόμαστε ενοχλητικοί.