Την περασμένη εβδομάδα έγραφα για τη διπλή γλώσσα των Βουλγάρων έναντι του project south stream. Από τη μια λένε στην Ευρώπη ότι το σταματάνε, και από την άλλη βεβαιώνουν τους Ρώσους ότι το συνεχίζουνε και παραγγέλνουν σωλήνες και βάνες σε εταιρείες της Γερμανίας. Τώρα, όμως, φίλος με θέση στο σύστημα διαπραγμάτευσης με τους Ρώσους με πληροφορεί ότι η υποθαλάσσια κατασκευή του αγωγού σταμάτησε και ό,τι γίνεται αφορά την ξηρά. Στη Βουλγαρία, ο πρώην πρέσβης της χώρας στη Μόσχα, Ιβάν Βασίλιεφ, υποστηρίζει ότι τα μισά περίπου χρήματα για το έργο 1,5-2 δισ. έχουν μοιρασθεί σε «πακέτα» για τη διαμόρφωση του «τοπίου» (μίζες).
Μπορεί ο κ. Βασίλιεφ να είναι υπερβολικός, αν και εκ της θέσεώς του κάτι περισσότερο θα γνωρίζει. Εκείνοι, όμως, που είναι μάλλον ακριβείς σαν τα ρολόγια της χώρας τους είναι οι Ελβετοί εισαγγελείς της Ομοσπονδιακής Εισαγγελίας της Βέρνης: όπως αποκαλύπτουν σήμερα οι εφημερίδες Tagseanzeiger, Sueddeutsche Zeitung και Καθημερινή (ηλεκτρονική έκδοση), «έπιασαν στα πράσα» δύο ανώτατα στελέχη της Gazprom -ο ένας συνταξιούχος το 2008, ο άλλος εν ενεργεία ακόμα- να παίρνουν ένα «δώρο» 3,7 εκ. δολαρίων για να αγοράσουν τουρμπίνες από τη Siemens. Πιο πριν έπαιρναν στους ίδιους λογαριασμούς «δώρα» από την Alstom και την ΑΒΒ, που είχαν στον ομιλό τους το σουηδικό εργοστάσιο κατασκευής τουρμπίνων για την ίδια δουλειά.
Οι δύο αμφισβητούν τις έρευνες των Ελβετών, αλλά τα στοιχεία είναι πολλά και σε βάθος χρόνου. Και εκεί κάπου, σε μικρότερα από άποψη ενδιαφέροντος στοιχεία, υπάρχουν και κάτι περίεργες πληρωμές της Alstom -για την κατασκευή του αγωγού που συνδέει τη Βουλγαρία με την Ελλάδα- σε μια θυγατρική της ρώσικης εταιρείας. Το θέμα δεν απασχόλησε τις έρευνες των Ελβετών, είναι ασήμαντο μπροστά στο μεγάλο. Εξηγεί, όμως, σε έναν βαθμό το πόσο ακριβό φθάνει το γκάζι στον τελικό καταναλωτή.