Πριν το δημόσιο δώσει τα 25 δις ευρώ σε κρατικές εγγυήσεις στις Τράπεζες, θα έπρεπε ίσως να ασχοληθεί με περιπτώσεις δανεισμού επιχειρηματικών ομίλων των τελευταίων χρόνων που «βγάζουν μάτι»: Όπως του κ Θωμά Λαναρά και τα αλλεπάλληλα δάνεια και εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου απο το 2005 μέχρι σήμερα.
Σε ενα πρόσφατο έγγραφό της η Ευρωπαική Επιτροπή καθιστά σαφές στο υπουργείο Οικονομικών ότι μια προηγούμενη κρατική εγγύηση του 2009 ύψους 36 εκατομμυρίων δολλαρίων ήταν χωρίς την έγκρισή της και άρα παράνομη αφου έλειπε οποιοδήποτε επιχειρηματικό σχέδιο αλλά και αντίστοιχες εγγυήσεις για το κράτος. Σύμφωνα με στοιχεία που τέθηκαν στη διάθεση του Protagon από ανθρώπους στις τράπεζες που ήταν αντίθετοι στον δανεισμό της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας, τα δάνεια της επιχείρησης απο το 2004 ως το 2009 αυξήθηκαν κατά 100 εκατομμύρια ευρώ, την ώρα που οι εργαζόμενοι στο ίδιο διάστημα μειώθηκαν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό απο 3500 σε λίγο κάτω από 1000.
Πριν απο λίγες μέρες μάλιστα η Αγροτική Τράπεζα από κεκτημένη ταχύτητα σφράγισε μια επιταγή 30 εκατομμυρίων ευρώ του κ. Θ. Λαναρά, ενώ χρωστάει μόνο …15. Από την ιστορία αυτή το ελληνικό τραπεζικό σύστημα φαίνεται οτι κάτι έχει μάθει αν κρίνει κανείς τον σχολαστικό τρόπο με τον οποίο εξετάστηκε η νέα πρόταση μετατροπής του μεγαλύτερου «κλωστουφαντουργικού» μαγαζιού της χώρας σε επιχείρηση-όχημα νέων δραστηριοτήτων απο την Κομισσιόν καθώς και το γεγονός οτι η νέα εγγύηση του ελληνικού δημοσίου είναι συνδεδεμένη με πολύ σκληρότερους όρους τόσο για το δημόσιο οσο και για τον φορέα υλοποίησης της πρότασης. Στο κάτω –κάτω της γραφής, ο ομιλος αυτός είχε πραγματικά περιουσιακά στοιχεία πίσω του (ακίνητα) σε 4-5 ελληνικές πόλεις αλλά και πόλεις του εξωτερικού.
Στις Βρυξέλλες ωστόσο κρίθηκε το μεγαλύτερο μέρος της πρακτικής απο το 2004 ως το 2009 αντίθετο στην κοινοτική νομοθεσία και την σύννομη τραπεζική πρακτική.