Δύο φορές, τουλάχιστον, την περασμένη εβδομάδα o πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς μίλησε για την ανάγκη «εξανθρωπισμού» του προσώπου της φορολογικής διοίκησης, αλλά οι υπουργοί την Κυριακή το βράδυ έξω από τα τηλεοπτικά πλατό ήταν λίγο πιο κάθετοι: «Μας έκαψε ο Θεοχάρης».
Ο λόγος για τον γενικό γραμματέα φορολογικών εσόδων, Χάρη Θεοχάρη, που τοποθετήθηκε ακριβώς μετά από επιμονή της τρόικας ώστε να αποκτήσει επιτέλους η χώρα φορολογική διοίκηση μακριά από την επιρροή της πολιτικής εξουσίας. Οι πολιτικοί, τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ, πιθανόν να θεωρούν ότι έχασαν ψήφους και κερδισε ο ΣΥΡΙΖΑ επειδή η φορολογική διοίκηση κυνηγάει και συγκεντρώνει φόρους. Φυσικά, έχουν γίνει και ακρότητες, του είδους να δεσμεύονται πληρωμές σε τραπεζικούς λογαριασμούς, να δεσμεύεται το κοινωνικό μέρισμα του πλεονάσματος (εξαιτίας των Τραπεζών πάντως), να συλλαμβάνονται επιχειρηματίες, ενώ εξυπηρετούν ρυθμίσεις, τα Σαββατοκύριακα κ.ο.κ. Αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος των κινήσεων που από κοινού μελετούν ο πρόδρος και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.
Ο κ. Θεοχάρης και ο κ. Στουρνάρας δεν είναι πολιτικοί με την έννοια να κινδυνεύουν από μια έκθεσή τους σε εθνικές εκλογές. Είναι τεχνοκράτες. Είναι εύκολο να φορτωθούν τις ευθύνες. Ο κ. Θεοχάρης αναγκαζόμενος σε παραίτηση -δεν μπορούν να τον απολύσουν- και ο κ Στουρνάρας εκδιωκόμενος μετά από μια ενορχήστρωση πολιτικών διαμαρτυριών, όπως συνέβη στο παρελθόν και με άλλους υπουργούς Οικονομικών. Είναι φυσικά δικαίωμά τους να το κάνουν. Έτσι και αλλιώς εμείς θα πληρώσουμε, αυτοί θα πληρώσουν;