Το δικό του οικονομολογικό αλμανάκ για το 2019 δημοσίευσε στο Project Syndicate o Nούριελ Ρουμπινί. Στόχος του διακεκριμένου καθηγητή είναι να χαρτογραφήσει τα μελλούμενα σε επίπεδο παγκόσμιας ανάπτυξης και, ανακλαστικά, αγορών.
Ξεκινά από τη διαπίστωση ότι οι ΗΠΑ ήταν η μοναδική χώρα που απέφυγε την επιβράδυνση το 2018. Και στη συνέχεια ιστορεί το διεθνές περιβάλλον το οποίο δημιουργήθηκε από παράγοντες όπως η πορεία της Fed, η ιστορική κινεζική επιβράδυνση στο τέταρτο τρίμηνο του έτους, ο διαρκής εμπορικός πόλεμος ΗΠΑ- Κίνας, ο ιταλικός Προϋπολογισμός υπό το πρίσμα του χρέους, οι αδυναμίες των αναδυομένων αγορών, κ.ά.
Το 2019, γνωματεύει ο Ρουμπινί, στις αρχές του τουλάχιστον, δείχνει ότι ο κίνδυνος μιας οριστικής παγκόσμιας ύφεσης δεν είναι σοβαρός. Ωστόσο υπάρχουν «κακά νέα», που συνοψίζονται στη «συγχρονισμένη παγκόσμια επιβράδυνση». Και η έκβαση αυτής θα εξαρτηθεί από διαφόρους παράγοντες.
Πρώτος, η Fed. Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ έχει ησυχάσει τις αγορές, αλλά έως πότε; Αν η ισχυρή αμερικανική αγορά εργασίας επιφέρει αύξηση μισθών και υποδαυλίσει την αύξηση του πληθωρισμού πάνω από 2%, τότε ενδέχεται να αναζωπυρωθούν οι φόβοι για τουλάχιστον δύο αυξήσεις των επιτοκίων, κάτι που θα μπορούσε να προκαλέσει σοκ στις αγορές. Η συνεπαγωγή θα είναι ανησυχίες για την ανάπτυξη των ΗΠΑ.
Δεύτερος, η Κίνα. Η κινεζική επιβράδυνση, αν συνεχιστεί, θα επηρεάσει σοβαρά τις αγορές. Την εμπιστοσύνη τους θα ενισχύσει μόνο η σταθεροποίηση της ανάπτυξης.
Τρίτος, ο εμπορικός πόλεμος. Η κλιμάκωση της σινο-αμερικανικής σύγκρουσης θα παρεμποδίσει την παγκόσμια ανάπτυξη. Η συνέχιση της τρέχουσας ανακωχής μέσω μιας διαπραγμάτευσης για το εμπόριο θα καθησυχάσει τις αγορές, ακόμη και όταν η γεωπολιτική και τεχνολογική αντιπαλότητα των δύο μερών θα συνεχιστεί αμείωτη.
Τέταρτος, η Ευρωζώνη. Η περαιτέρω επιβράδυνση ή το φρενάρισμά της θα καθοριστεί από πολιτικούς παράγοντες, στη Γαλλία, στην Ιταλία και στη Γερμανία, αλλά και από την έκβαση του Brexit – ένα «σκληρό Brexit» θα επηρέαζε αρνητικά την εμπιστοσύνη των επιχειρήσεων και των επενδυτών στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Ευρωπαϊκή Ενωση συνολικά. Οι ευρωεκλογές και η πορεία των ευρωσκεπτικιστικών κομμάτων θα προσθέσουν αβεβαιότητες σχετικά με τον διάδοχο του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι και το μέλλον της νομισματικής πολιτικής της Ευρωζώνης.
Πέμπτος, η αμερικανική πολιτική σκηνή. Η δυσλειτουργική πολιτική σκηνή της Αμερικής θα μπορούσε να προσθέσει αβεβαιότητες σε παγκόσμιο επίπεδο. Το πρόσφατο κυβερνητικό shutdown υποδηλώνει ότι η διαπραγμάτευση για τον Προϋπολογισμό και το ανώτατο όριο του χρέους θα μετατραπεί σε κομματικό πόλεμο φθοράς. Η έκθεση Μόλερ ίσως γεννήσει πολιτικά αποτελέσματα τα οποία σε οικονομικό επίπεδο ίσως αποδυναμώσουν την ανάπτυξη.
Εκτος, οι αγορές μετοχών. Αυτές υπερεκτιμώνται ακόμη. Καθώς το κόστος των μισθών αυξάνεται, τα ασθενέστερα κέρδη και τα περιθώρια κέρδους ίσως είναι μια ανεπιθύμητη έκπληξη.
Εβδομος, η πετρελαϊκή αγορά. Οι τιμές του πετρελαίου μπορεί να μειωθούν λόγω της παραγωγής σχιστολιθικού πετρελαίου στις ΗΠΑ και της πιθανολογούμενης αλλαγής του καθεστώτος στη Βενεζουέλα. Οι χαμηλές τιμές είναι μεν καλές για την κατανάλωση, ωστόσο εξασθενούν τις αγορές των εξαγωγικών οικονομιών, δημιουργώντας ανησυχίες για τις πετρελαϊκές εταιρείες.
Αν και υπάρχει ένα σύννεφο πάνω από την παγκόσμια οικονομία, καταλήγει ο Ρουμπινί, το 2019 θα είναι ένα «αξιοπρεπές έτος» από οικονομολογική άποψη.