Με εδραία την πεποίθησή του ότι ο ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν στερείται ουσίας και «είναι», συνεπώς φροντίζει να προβάλλει μόνο την εικόνα του και το «φαίνεσθαι», ο συντάκτης της βρετανικής εφημερίδας Telegraph Γκάι Κέλι ασχολήθηκε με την ανάλυση φωτογραφιών από το Κρεμλίνο. Διάλεξε λοιπόν ένα καρέ από τη δημόσια σύσκεψη που είχε ο Πούτιν με τους επιτελείς του, ένα από το διάγγελμά του με το οποίο ανακοίνωσε την αναγνώριση των «ρωσικών Δημοκρατιών» της επαρχίας Ντονμπάς και ένα από μία συνάντησή του με τον ρώσο υπουργό Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ. Ο Πούτιν δεν μας δείχνει τυχαία όσα κάνει, έγραψε ο Κέλι: «Αρση βαρών, ιππασία χωρίς πουκάμισο, στρατιωτικές ασκήσεις – όλα όσα παρουσιάζει στον κόσμο ο ρώσος πρόεδρος αφορούν την εικόνα». Και έπιασε δουλειά (με χιούμορ, βέβαια).
Το μίτινγκ με τους εμπίστους
Ο χώρος. Ο Πούτιν διάλεξε την «απέραντη και μεγαλοπρεπή» Αίθουσα της Αγίας Αικατερίνης, αν και οι συσκεφθέντες χωρούσαν και σε πολύ μικρότερη. «Θα μπορούσε να ήταν μέτρο αντικορονοϊκού χαρακτήρα, αλλά είναι απίθανο να μη δέχθηκαν να κάνουν μοριακό τεστ. Αρα επελέγη για λόγους εντυπώσεων η Αίθουσα του Θρόνου των ρώσων αυτοκρατόρων». Ο Κέλι δεν παρέλειψε να σημειώσει ότι στον ίδιο χώρο «ο Μπρέζνιεφ είχε δεχθεί τον Νίξον και ο Γκορμπατσόφ τη Θάτσερ».
Η σκηνοθεσία. «Οι ανώτεροι αξιωματούχοι της ρωσικής κυβέρνησης, όλοι τους έμπιστα πρόσωπα», τοποθετήθηκαν σε καρέκλες απέναντι από τον Πούτιν «λες και περνούσαν οντισιόν από τους παραγωγούς» κάποιου καλλιτεχνικού πρότζεκτ. Το έκανε αυτό ο Πούτιν για να δείξει ότι «υπάρχει κυβέρνηση κατ’ όνομα, στην πραγματικότητα όμως μόνο αυτός κάνει παιχνίδι». Ο Κέλι συμπλήρωσε τη σκέψη του με μία δεύτερη: «Εκεί ο αρχικατάσκοπος Ναρίσκιν έγινε πρώτα ρεζίλι και μετά viral, και ο Πούτιν πρέπει να έμεινε απόλυτα ευχαριστημένος με αυτό το αποτέλεσμα».
Το ρολόι. Ο Κέλι έγραψε ότι στην εν λόγω σύσκεψη ο Πούτιν έβγαλε το ρολόι του δείχνοντας ότι πρέπει αφ’ ενός να ευθυγραμμιστούν οι υπόλοιποι με την «ώρα Πούτιν», αφ’ ετέρου να συντομεύουν και να μην του σπαταλούν τον χρόνο.
Το διάγγελμα περί Ντονέτσκ
Το «τρομακτικό» γραφείο. «Πρέπει να προσέξετε ότι γραφείο του διαγγέλματος ήταν τελείως άδειο», ενώ στην άκρη του υπήρχε ένα «απειλητικό λευκό κουμπί» το οποίο «ενδέχεται να συνδέεται με το πυρηνικό οπλοστάσιό του». Ο Κέλι απεδείχθη οξυδερκής αναλυτής δεδομένων: «Και η τεράστια οθόνη TV τι εξυπηρετεί; Μήπως παρακολουθεί τηλεοπτικά προγράμματα ενώ προσποιείται ότι εργάζεται;»
Τα τηλέφωνα. Ο Κέλι βρήκε «παλιομοδίτικα» τα τρία τηλέφωνα δίπλα στο γραφείο. Και έβγαλε το συμπέρασμα ότι ο Πούτιν είναι «τεχνοφοβικός» και ότι «μισεί τα κινητά τηλέφωνα και τους υπολογιστές». Είναι, λοιπόν, δεινόσαυρος; Αναμφίβολα, αφού «προτιμά φακέλους ενημέρωσης, ασφαλή σταθερά τηλέφωνα, στυλό και χαρτί». Για να γίνει πιστευτός, ο συντάκτης της Telegraph ανέφερε ότι οι Αμερικανοί κατά τη διάρκεια της κατάληψης της Κριμαίας προσπάθησαν να υποκλέψουν ηλεκτρονικές πληροφορίες από το ρωσικό στρατόπεδο, όμως έπεσαν πάνω σε τείχος σιωπής.
Τα φυτά. Οι θεατές του διαγγέλματος Πούτιν ασφαλώς θα παρατήρησαν ότι αριστερά και πίσω από τον πρόεδρο της Ρωσίας υπήρχαν και κάποια φυτά γλάστρας. Ο Κέλι δεν τα άφησε στην ησυχία τους, έγραψε ότι «ο τσάρος είχε τον Ρασπούτιν, ο Πούτιν έχει αυτά τα δύο».
Το πρόσωπό του. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες ο Πούτιν προσπάθησε να συνδυάσει την ανάπτυξη της Ρωσίας με την ανανέωση του προσώπου του, έγραψε ο Κέλι. «Αν δει κανείς φωτογραφίες του από το 1998, μοιάζει άλλος άνθρωπος».
Το άλλο, το μακρύτερο
Ακόμη μεγαλύτερα έπιπλα. Η αδυναμία του Πούτιν στα επιμήκη έπιπλα είναι γνωστή από τη συνάντηση με τον Μακρόν, έγραψε ο Κέλι, και την επέδειξε και στη συνάντησή του με τον υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ: «Ο Πούτιν φρόντισε όχι μόνο να μην μπορεί να τον αγγίξει ο Λαβρόφ, έστω και με κοντάρι, αλλά και να αποφύγει ακόμη και το τυχαίο φτύσιμο»… Σε αυτά τα καρέ από τη μεγάλη τράπεζα «ο Πούτιν προβάλλει την τσαρική πλευρά του και κάθεται στην κορυφή του τραπεζιού». Και όχι μόνο: γενικώς «απέχει από τη συνάφεια, ακόμη και όταν συναντά τους πιο πιστούς υπηκόους του».
Η λευκή συσκευή. Ο Κέλι παρατήρησε ότι δίπλα στα μακριά τραπέζια του Πούτιν υπάρχει πάντα μία συσκευή λευκού χρώματος. Τι να είναι; «Θα μπορούσε να είναι θερμάστρα, πρέσα για σιδέρωμα παντελονιών, απινιδωτής αν η ένταση υπερβεί το σύνηθες πλαίσιο». Τι κάνει εκεί πέρα; «Μπορεί να βγάζει ζεστόν αέρα ή δηλητήριο ή Dettol ή τίποτα».
Η αγαπημένη καρέκλα. Ο Πούτιν κάθεται σε μία συγκεκριμένη καρέκλα σε όλες συναντήσεις του στο Κρεμλίνο – σε αυτήν που βλέπετε: «Πρέπει να είναι άβολη, αφού τα πόδια της είναι κοντά», αλλά «δεν την αποχωρίστηκε ακόμη και όταν πρόεδρο έκανε τον Μεντβέντεφ».
Περισσότερα κουμπάκια. Η τελευταία παρατήρηση του Κέλι αφορούσε τα διάφορα κουμπάκια, πάνω στις συσκευές ή ενσωματωμένα στα έπιπλα – αναρωτήθηκε, λοιπόν, με βρετανική αγωνία: «Είναι δυνατόν αυτά τα χοντρά χρωματιστά κουμπιά που βλέπουμε να μην κάνουν κάτι κακό; Μάλλον ανοίγουν τον κλιματισμό…».