Οι συνεχώς αυξανόμενες ποσότητες πλαστικών σκουπιδιών που μολύνουν τον Ειρηνικό και τον Ινδικό Ωκεανό έχουν δημιουργήσει ένα περιβάλλον το οποίο οι ειδικοί χαρακτηρίζουν ως μια «εξελικτική παγίδα» για τις θαλάσσιες χελώνες.
Το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στις ανήλικες θαλάσσιες χελώνες που μεγαλώνουν μέσα σε ένα ιδιαίτερα μολυσμένο περιβάλλον. Αφού γεννηθούν στις ακτές περνούν στην συνέχεια τα επόμενα χρόνια της ζωή τους ταξιδεύοντας, ακολουθώντας τα ωκεάνια ρεύματα.
Οπως αναφέρουν σε δημοσίευμα τους οι Times του Λονδίνου ερευνητές του Πανεπιστημίου του Εξετερ στη Βρετανία εντόπισαν πλαστικές ύλες στον οργανισμό ανήλικων θαλάσσιων χελωνών στον Ειρηνικό, τον Ινδικό Ωκεανό και την Αυστραλία.
«Οι ανήλικες θαλάσσιες χελώνες έχουν εξελιχθεί για να μεγαλώνουν σε περιοχές των ωκεανών όπου δεν υπάρχουν πολλοί εχθροί τους. Τα αποτελέσματα της έρευνας μας δείχνουν ότι αυτή η συμπεριφορά οδηγεί τελικά σε μια παγίδα, σε περιοχές που είναι ιδιαίτερα μολυσμένες. Εκεί τρώνε τα πάντα συμπεριλαμβανομένων και πλαστικών αντικειμένων. Δεν γνωρίζουμε ακόμη τις επιπτώσεις των πλαστικών στον οργανισμό των ανήλικων χελωνών αλλά κάθε απώλεια ζωής σε αυτές τις νεαρές ηλικίες μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στους πληθυσμούς τους» αναφέρει η Έμιλι Ντάνκαν, του Κέντρου Οικολογίας και Διατήρησης του Πανεπιστημίου Εξετερ μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Οι θαλάσσιες χωματερές
Οι θαλάσσιες χελώνες κολυμπούν στα νερά ανάμεσα στην Καλιφόρνια και την Χαβάη όπου έχει δημιουργηθεί ο αποκαλούμενος «Μεγάλος Σκουπιδοτενεκές του Ειρηνικού», μια περιοχή όπου περίπου 90 χιλιάδες τόνοι πλαστικών σκουπιδιών πλέουν μαζί καλύπτοντας μια έκταση δύο φορές μεγαλύτερη από αυτή του Τέξας. Είναι μια από τις πέντε μεγάλες θαλάσσιες χωματερές του πλανήτη. Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις αναφέρουν ότι κάθε χρόνο εισρέουν στις θάλασσες περίπου εννέα εκατ. τόνοι πλαστικών αντικειμένων.
Μια εξελικτική παγίδα συμβαίνει όταν η συμπεριφορά που αναπτύσσεται για πολλές γενιές έχει τελικά αρνητικές επιπτώσεις στην επιβίωση του είδους. Οι ερευνητές μελέτησαν δεκάδες θαλάσσιες χελώνες από πέντε από τα επτά γνωστά είδη τους. Τα ευρήματα ήταν αποκαλυπτικά της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί.
Σε μια περίπτωση μια χελώνα που ζούσε στον Ινδικό Ωκεανό είχε καταπιεί 343 κομμάτια πλαστικών αντικειμένων. Στον Ειρηνικό Ωκεανό οι χελώνες καταναλώνουν στέρεα πλαστικά κομμάτια ενώ στον Ινδικό καταναλώνουν περισσότερο πλαστικές ίνες που προέρχονται τις περισσότερες φορές από τα αλιευτικά δίχτυα και από σκοινιά. Τα πολυμερή που εντοπίζονται κυρίως στις θαλάσσιες χελώνες είναι πολυαιθυλένιο και πολυπροπυλένιο.
«Οι ανήλικες θαλάσσιες χελώνες περιέχουν πλαστικά κομμάτια από 5-10 χιλιοστά σε μήκος και το μέγεθος των πλαστικών κομματιών αυξάνεται καθώς μεγαλώνει η χελώνα. Επόμενο στάδιο της έρευνας μας είναι να διαπιστώσουμε τις επιπτώσεις στον οργανισμό των θαλάσσιων χελωνών από την κατανάλωση πλαστικών και πώς επηρεάζεται η επιβίωση τους. Πρόκειται για μια προσπάθεια που χρειάζεται βέβαια στενή συνεργασία με διεθνείς φορείς» δηλώνει η Ντάνκαν.