Η πτώση της Καμπούλ φάνηκε μάλλον εύκολη υπόθεση για τους Ταλιμπάν – εξάλλου ο αφγανικός στρατός είχε παραδώσει τη χώρα σχεδόν αμαχητί – ωστόσο η εδραίωση της εξουσίας σε όλο το Αφγανιστάν αποδεικνύεται μια περισσότερο δύσκολη και αιματηρή υπόθεση.
Στο βόρειο και το κεντρικό τμήμα της χώρας έχουν ξεσπάσει μάχες ανάμεσα στους Ταλιμπάν και σε ομάδες ενόπλων μαχητών.
Οι Ταλιμπάν, ανέφερε η Wall Street Journal, δηλώνουν ότι κερδίζουν έδαφος στην επαρχία Παντσίρ, την μόνη που δεν είχαν κατακτήσει πλήρως, αλλά και αυτή που ήταν στο παρελθόν, τη δεκαετία του 90, έδρα της αντίστασης εναντίον τους. Προσπάθησαν πάντως να διαπραγματευτούν την ειρηνική παράδοση της περικυκλωμένης από τους ίδιους επαρχίας, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Ασάφεια ενός άλλου είδους επικρατεί στις περιοχές που ελέγχουν οι Ταλιμπάν: ποια μορφή θα πάρει η διακυβέρνησή τους, όταν (και όποτε) συγκροτήσουν κεντρική εξουσία. Για την ώρα, κυκλοφορούν ιστορίες εκφοβισμού και πιέσεων, ακόμη και σωματικής βίας, ενώ οι εργαζόμενες για την προηγούμενη κυβέρνηση άρχισαν να κρύβονται.
Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ εκτιμούν ότι στο Αφγανιστάν έχει παραμείνει η πλειονότητα των διερμηνέων και άλλων ντόπιων συνεργατών του αμερικανικού στρατού, αλλά και 100 με 200 πολίτες, οι οποίοι δεν έχουν κάποια προφανή οδό διαφυγής από τη χώρα (όλοι οι ένστολοι Αμερικανοί έχουν ήδη αποχωρήσει).
Από την άλλη πλευρά, η Ουάσιγκτον προετοιμάζεται για ένα είδος συνεργασίας με τους Ταλιμπάν, αν μη τι άλλο για να διατηρηθεί η πίεση στο αφγανικό τμήμα του ISIS. Είναι η τρομοκρατική ομάδα που αιματοκύλησε το αεροδρόμιο, σκοτώνοντας πάνω από 200 Αφγανούς και 13 αμερικανούς στρατιώτες.
Δεν είναι εύκολη αυτή η συνεργασία, παραδέχτηκαν αμερικανοί ανώτατοι αξιωματικοί. Ο λόγος είναι ότι δεν είναι εύκολο να εμπιστευτεί κανένας τους Ταλιμπάν. Και αυτή η έλλειψη εμπιστοσύνης ξεκινά από τα στρατιωτικά ζητήματα και φτάνει ακριβώς στην τρόπο άσκησης της εξουσίας.