Οσοι κεντρώοι, οπαδοί του δόγματος «ούτε αριστερά ούτε δεξιά», όσοι πιστεύουν στη δύναμη του συνθήματος «το κάνουμε όπως ο Μακρόν», ας αναθαρρήσουν! Διότι, όπως γράφουν οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, οι μεταρρυθμίσεις που επέφερε ο γάλλος πρόεδρος στην αγορά εργασίας αποδίδουν καρπούς , και η Γαλλία αποδεικνύεται ότι διαθέτει ισχυρή άμυνα απέναντι στην παγκόσμια επιβράδυνση. Μάλιστα τα πάει καλύτερα και από τη Γερμανία.
Στόχος του Εμανουέλ Μακρόν ήταν η αντιμετώπιση της ανεργίας, και τελικά τα κατάφερε! Κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2019 το ποσοστό ανέργων μειώθηκε στο χαμηλότερο επίπεδο της δεκαετίας, στο 8,5% του συνολικού εργατικού δυναμικού (ή στο 8,2%, αν αποκλειστούν οι υπερπόντιες επαρχίες).
«Είναι πιθανόν ότι χάρη στις πολιτικές Μακρόν στον τομέα της εργασίας η Γαλλία θα πορευτεί δυναμικά, με πολύ καλύτερα αποτελέσματα έως το 2020» δήλωσε ο Φλόριαν Χενς, της επενδυτικής Berenberg Bank του Λονδίνου, ενώ ο Στεφάν Καρίλιο του ΟΟΣΑ, που είναι επικεφαλής του τμήματος απασχόλησης, εκτιμά ότι ο στόχος του Μακρόν για μείωση της ανεργίας στο 7% μέχρι το 2022 «δεν είναι ανέφικτος».
Ο γάλλος πρόεδρος κινήθηκε με σχέδιο καλύτερο από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, κάνοντας τις αορίστου χρόνου συμβάσεις εργασίας λιγότερο επαχθείς για την εργοδοσία, περιορίζοντας το κόστος της «άδικης απόλυσης», δίνοντας φορολογικά κίνητρα και καθιστώντας ελκυστικότερη την εργασία με χαμηλότερες μισθολογικές απολαβές. Ταυτόχρονα κατέστησε δαπανηρότερες και συνεπώς ασύμφορες για ορισμένες κατηγορίες εργοδοτών τις συμβάσεις εργασίας περιορισμένου χρόνου (βραχυπρόθεσμες συμβάσεις), επιταχύνοντας παραλλήλως τις διαδικασίες κατάρτισης και απόκτησης δεξιοτήτων των ανέργων στο πλαίσιο ενός πενταετούς προγράμματος ύψους 15 δισ. ευρώ. Αλλες αλλαγές που ετοιμάζει ο Μακρόν αφορούν τη σύμπτυξη των 42 συνταξιοδοτικών συστημάτων της Γαλλίας σε ένα ενιαίο, αλλά και την αύξηση του ορίου ηλικίας για συνταξιοδότηση πέρα από τα 62 έτη.
Τα αποτελέσματα των μεταρρυθμίσεων Μακρόν στην αγορά εργασίας είναι θεαματικά και ενθαρρυντικά για τη συνέχεια, μάλιστα η υπουργός Εργασίας Μουριέλ Πενικό ισχυρίζεται ότι το κλίμα μετεβλήθη οριστικά: «Οι εργοδότες σταμάτησαν να φοβούνται να προσλαμβάνουν, και για αυτόν τον λόγο δημιουργήθηκαν πολλές μόνιμες θέσεις εργασίας». Αυτό όμως είναι η μία όψη του ζητήματος απασχόληση, όταν δηλαδή οι άνεργοι τελικώς βρίσκουν δουλειά. Η άλλη όψη είναι το μείζον πρόβλημα των γάλλων εργοδοτών οι οποίοι θέλουν να προσλάβουν αλλά δεν βρίσκουν… ανέργους. Ετσι παραμένουν ακάλυπτες 400.000 θέσεις στην αγορά εργασίας παρ’ ότι οι άνεργοι είναι 2,4 εκατομμύρια άτομα περίπου. Τι συμβαίνει λοιπόν;
Τα γαλλικά επιδόματα ανεργίας, λένε οι ειδικοί, είναι σε αρκετές περιπτώσεις ελκυστικότερα από την (υπο)αμειβόμενη εργασία, καθώς εκτιμάται ότι το 20% των ανέργων λαμβάνει επίδομα με ονομαστική αξία μεγαλύτερη από τον προηγούμενο μισθό του.
Ενας άλλος λόγος ο οποίος εξηγεί την απροθυμία των ανέργων να εργαστούν είναι η αναντιστοιχία δεξιοτήτων και προσόντων εργαζομένου και θέσης εργασίας.