Εντάξει, ακροδεξιοί είναι οι άνθρωποι και λαϊκιστές, πολιτική κάνουν, αλλά δεν έχουν και όλοι τους το ίδιο IQ. Ο κορονοϊός, τελικά, έβγαλε στην επιφάνεια τις διαφορές τους σε επίπεδο αντίληψης (ή και τύχης, αν προτιμάτε) προτού αρρωστήσει τους πιο θρασείς, θρεμμένος από την αδιαφορία και την αβελτηρία τους. Τη ζημιά την έπαθε πρώτος ο Μπόρις Τζόνσον όπως σίγουρα θυμάστε, ενώ τώρα τρέχει, μασκοφορεμένος πια, και πίνει φάρμακα και ο Ζαΐρ Μπολσονάρο.
Στην πολιτική και ηθική συγκρότηση όλων των πολιτικών τύπου Τζόνσον και Μπολσονάρο υπάρχει βαθιά χωμένη η αντίδραση, σαν δομικό στοιχείο κουλτούρας, σαν τσιμεντόκολλα για τούβλα, και για αυτό τον λόγο εξάλλου οι πολιτικοί αυτού του διαμετρήματος λέγονται αντιδραστικοί.
Αυτοί οι δύο κύριοι, που άρπαξαν την ίωση επειδή έκαναν τον μάγκα και τον άπιστο Θωμά χωρίς να έχουν ιδέα περί τίνος πρόκειται, τυγχάνουν πολιτικοί σε υπεύθυνες θέσεις εξουσίας. Ωστόσο δεν θέλησαν να λάβουν περιοριστικά μέτρα κατά της εξάπλωσης της ίωσης. Ηταν απόλυτοι, και ας μην έπαιρναν λεωφορεία και τρένα για να πάνε στις δουλειές τους, σε αντίθεση με εκατομμύρια υπηκόους τους εκ των οποίων κάποιες χιλιάδες αρρώστησαν.
Ηταν, βλέπετε, αυτοί οι δύο πολιτικοί «αρνητές της ίωσης»…
Του Τραμπ τα κατορθώματα (ο Τραμπ είναι ο επίτιμος πρόεδρος της αντιδραστικής λέσχης) από μόνα τους είναι ένας παχύς τόμος από ανοησίες και ελαφρότατες προσεγγίσεις, την ίδια ώρα που οι ΗΠΑ έχουν τα περισσότερα θύματα από τον κορονοϊό παγκοσμίως. Ασφαλώς θυμάστε τις διάφορες «πατάτες» που μέσα στο κορονοϊκό πεντάμηνο έχει εκστομίσει, με μεγαλύτερη ίσως εκείνη για τα ενέσιμα… απορρυπαντικά (έστω, απολυμαντικά).
Υπάρχει και η περίπτωση του ιταλού ακροδεξιού Ματέο Σαλβίνι, ο οποίος στα σόσιαλ μίντια έχει ανεβάσει φωτογραφίες στις οποίες φοράει μάσκα. Και η δική του αντιδραστικότητα πρέπει να θεωρηθεί δεδομένη: η έκταση και η φονικότητα της πανδημίας στη γειτονική μας χώρα ήταν τέτοιες που δεν του επέτρεψαν τις κορώνες της αμφισβήτησης.
Η Corriere della Sera με αφορμή την προσβολή του βραζιλιάνου προέδρου από τον κορονοϊό φωτίζει ένα περιστατικό που δείχνει την περιφρόνησή του όχι μόνο για τη δική του υγεία, αλλά και για των ανθρώπων οι οποίοι τον συναναστρέφονται.
Ο Μπολσονάρο συνάντησε και ουσιαστικά αγκάλιασε τον αμερικανό πρεσβευτή στη Βραζιλία κατά τη διάρκεια μίας δεξίωσης. Πεπεισμένος ότι είναι απρόσβλητος, ενδέχεται να μετέδωσε τον ιό σε πολλούς εκείνη την ημέρα: από τον αμερικανό διπλωμάτη μέχρι και τον ντόπιο σερβιτόρο. Ελεγε ότι έχει… αθλητικό παρελθόν ανοσίας, ότι οι μάσκες δεν χρειάζονται. Υστερα ήρθε ο πυρετός.
Και τώρα που αρρώστησε, μπορεί να φοράει τη μάσκα, αλλά το μυαλό του είναι «κολλημένο» στην αντίδραση: «Εμείς οι Βραζιλιάνοι είμαστε ισχυροί απέναντι στους ιούς επειδή έχουμε συνηθίσει να κολυμπάμε ακόμη και μέσα στους υπονόμους» κομπάζει, ενώ ο λαός του αρρωσταίνει και πεθαίνει αβοήθητος.
Οτι ο λαός δεν πρέπει να κολυμπάει στον υπόνομο, ότι η έξοδός του από το λαγούμι των ακαθάρτων είναι δουλειά της πολιτικής, αυτό δεν μπορεί να το δηλώσει βέβαια ο Μπολσονάρο, ακόμη και αν του περάσει από το εμπύρετο μυαλό του η τρελή ιδέα ότι ο λαός όντως έχει δικαιώματα – ακόμη και στην τελευταία τρύπα της Γης, ακόμη και στις φαβέλες της Βραζιλίας…