Η Κίνα καταπλέει πλησίστια στο Πόρτο Αντίκο, στο κεντρικό λιμάνι της Γένοβας, για μπίζνες: η κινεζική κυβέρνηση εφαρμόζει το εξωστρεφές αναπτυξιακό μοντέλο του Σι Τζινπίνγκ και θέλει να επενδύσει σε μεγάλα έργα υποδομής στην πρωτεύουσα της Λιγουρίας, να ξαναζωντανέψει το λιμάνι της, έχοντας βέβαια κατά νου τις δικές της εξαγωγές. Οι Ιταλοί, από τη δική τους πλευρά, ελπίζουν ότι με μια καλή συμφωνία θα τονώσουν τις δικές τους, εισερχόμενοι σε μία τεράστια αγορά, όπως είναι η κινεζική, με πλεονεκτικούς όρους.
Ο κινέζος πρόεδρος προετοιμάζει το ταξίδι του στη Ρώμη (20-24 Mαρτίου) θεωρώντας ότι η Γένοβα πληροί τους όρους για τη δυναμική ανάπτυξη του εμπορίου της Κίνας, όπως και η Τεργέστη, γράφει η Corriere della Sera.
Είναι γεγονός ότι οι Κινέζοι «έχουν πατήσει» την Ευρώπη εδώ και καιρό – η Ελλάδα, λόγου χάρη, έχει ήδη προσελκύσει κινεζικά κεφάλαια (COSCO κλπ) 1,9 δισ. ευρώ. Ομως άλλο το ειδικό βάρος της δικής μας χώρας και άλλο αυτό της Ιταλίας, τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε διεθνές επίπεδο.
Καθώς οι γείτονες περιλαμβάνονται στο κλαμπ των πιο ισχυρών κρατών του κόσμου από οικονομικής απόψεως (G7), οι Αμερικανοί και οι ευρωπαϊκές μεγάλες δυνάμεις (Γερμανία και Γαλλία) αντιδρούν. To αναπτυξιακό δίδυμο της ΕΕ μάλιστα εξετάζει τρόπους περιορισμού των κινεζικών επενδύσεων στο ευρωπαϊκό έδαφος. Ωστόσο η ιταλική συγκυβέρνηση Λέγκας – Πεντάστερων είναι αποφασισμένη να υπογράψει με τον κινέζο πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ διμερή συμφωνία η οποία θα εξυπηρετήσει τα σχέδια επέκτασης των κινεζικών εξαγωγών στην Ευρώπη μέσω πυλών εισαγωγής των κινεζικών προϊόντων. Μια τέτοια πύλη θα γίνει και η Γένοβα.
Ο πρόεδρος της Λιμενικής Αρχής Γένοβας και Σαβόνας, Πάολο Εμίλιο Σινιορίνι στις 23 Μαρτίου θα υπογράψει μνημόνιο για την ίδρυση εταιρείας μαζί με τον μεγαλύτερο κινεζικό κατασκευαστικό όμιλο, τον CCCC (τον λεγόμενο «των τεσσάρων C»), με σκοπό την κατασκευή στο κεντρικό λιμάνι της Γένοβας ορισμένων σημαντικών έργων υποδομής, απαραίτητων στο σύστημα logistics. Η Ιταλία είναι η πρώτη χώρα της Δυτικής Ευρώπης που, όπως λέει ο Σινιορίνι στο ANSA, θα υπογράψει διμερή συμφωνία με την Κίνα στο πλαίσιο του επιθετικού αναπτυξιακού προγράμματος Belt & Road, εμπνεύσεως του κινέζου προέδρου. (Βλέπε εδώ τους αφρικανικούς σταθμούς που δημιουργήθηκαν για την εξυπηρέτηση των κινεζικών συμφερόντων.)
Οι πιέσεις της Ουάσιγκτον και των Βρυξελλών στην ιταλική κυβέρνηση προκαλούν τη δυσαρέσκεια των Κινέζων, ωστόσο οι πληροφορίες από τη Ρώμη επιμένουν ότι η λαϊκιστική συγκυβέρνηση υπό τον Τζουζέπε Κόντε έχει λάβει την απόφαση να υπογράψει το μνημόνιο συνεργασίας με την Κίνα κατά την επίσκεψη του Σι. Στην ιταλική κυβέρνηση πρυτανεύει η λογική του «μεγαλύτερου οφέλους» (για τους ιταλούς εξαγωγείς), και ο υπουργός Εσωτερικών και αντιπρόεδρος Ματέο Σαλβίνι δηλώνει ότι βλέπει το ζήτημα από πλευράς συμφέροντος των ιταλικών επιχειρήσεων: «Εάν πρόκειται για βοήθεια προς τις ιταλικές επιχειρήσεις να επενδύσουν στο εξωτερικό, ΟΚ. Αν πρόκειται για αποικισμό της Ιταλίας και των εταιρειών της από ξένες δυνάμεις, όχι».
Σε κάθε περίπτωση, η τρέχουσα αλλά και η επόμενη εβδομάδα θα είναι πιο διαφωτιστική για το τελικό πλαίσιο της συμφωνίας Ιταλίας – Κίνας.