Λίγους μήνες πριν κλείσει τα 80 του χρόνια (ολογράφως: ογδόντα!), ο ντράμερ των Beatles δεν λέει να τα παρατήσει, σε μουσικό επίπεδο.
Ο Ρίνγκο Σταρ κυκλοφορεί στις 25 Οκτωβρίου το νέο του άλμπουμ με τίτλο «What’s my name» (λογοπαίγνιο με το γεγονός πως το πραγματικό όνομα του Ρίνγκο Σταρ είναι Ρίτσαρντ Στάρκι), που θα περιέχει και μια νέα βερσιόν σε ένα παλιό τραγούδι του Τζον Λένον, το «Grow old with me».
Το νέο άλμπουμ κυκλοφορεί επίσης παράλληλα με τους εορτασμούς της επετείου των 30 ετών από την ίδρυση της All Star Band, της μπάντας που στελέχωσε το 1989, αλλά και της κυκλοφορίας του φωτογραφικού λευκώματος «Another day in the life», με ανέκδοτες ιστορίες και φωτογραφίες από όλη του την ζωή και την καριέρα.
Για αυτά και για άλλα πολλά, ο 79χρονος Σταρ μίλησε στην ιταλική εφημερίδα Repubblica:
Όσον αφορά στο «παιχνίδισμα» του τίτλου του νέου του άλμπουμ, ο ντράμερ επισημαίνει πως «οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο με γνωρίζουν ως Ρίνγκο, όμως για την οικογένειά μου είμαι ο Ρίτσαρντ, είμαστε η οικογένεια Στάρκι. Το Ρίνγκο είναι ένα όνομα που μου αρέσει και αυτό που επέλεξα να χρησιμοποιώ όταν άρχισα να παίζω».
Όπως σημειώνει η εφημεριδα, όλο το νέο αλμπουμ ηχογραφήθηκε στο οικιακό στούντιο της έπαυλής του, στο Λος Άντζελες, επειδή, όπως παραδέχεται ο ίδιος ο Σταρ, «προτιμώ την ηρεμία του σπιτιού μου. Ξέρετε, μερικές φορές λέω πως [το σπίτι μου] είναι το μικρότερο μπαρ της πόλης: μια κρεβατοκάμαρα με τα ντραμς μου, μερικοί ενισχυτές, μικρόφωνα και ο μείκτης με την κονσόλα ηχογράφησης. Μου αρέσει να είμαι στο σπίτι, να μπορώ να πω κάτι στη σύζυγό μου, Μπάρμπαρα, αν θέλω, και να παίξω μουσική μαζί με κάποιον που, λόγου χάρη, μπορεί να έχει έρθει για τσάι».
Ο 79χρονος μουσικός μιλάει και για την νέα βερσιόν στο «Grow old with me»: «μου το πρότεινε ο [μουσικός παραγωγός] Τζακ Ντάγκλας που είχε κάνει ηχοληψία στο άλμπουμ «Double Fantasy» [του Λένον]. Στο τέλος του ντέμο που μου έβαλε να ακούσω, ακούγεται μάλιστα ο Λένον να λέει “αυτό το τραγούδι θα ήταν τέλειο για τον Ρίνγκο”. Και καθώς είμαι πολύ συναισθηματικός άνθρωπος, έβαλα τα κλάματα. Το αγάπησα αμέσως το τραγούδι και προσπάθησα να το τιμήσω τραγουδώντας το μέσα από την καρδιά μου και όσο καλύτερα μπορούσα. Γι’ αυτό και μετά σκέφτηκα ότι θα ήταν ωραίο να παίζει και ο Πολ [Μακάρτνεϊ] σε αυτό, όπως και έγινε».
Λίγο πριν μπει στην ένατη (!) δεκαετία της ζωής του, δεν νιώθει κουρασμένος με την μουσική;
«Ποτέ!», απαντάει, και συνεχίζει, «το κάνω αυτό από τότε που ήμουν παιδί. Όταν ήμουν 13 ετών, ήμουν άρρωστος στο νοσοκομείο και μου έφεραν ένα τρίγωνο, ένα ταμπούρλο και ένα ζευγάρι μαράκες και όταν βγήκα, οι γονείς μου μού πήραν ένα σετ ντραμς και τότε κατάλαβα ότι η μουσική θα ήταν η ζωή μου. Η μητέρα μου μου έλεγε ότι όταν με έβλεπε να παίζω ντραμς, ήμουν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο και αυτό ισχύει ακόμη 100%. Είμαι ευλογημένος, είχα ένα όνειρο όταν ήμουν παιδί και αυτό εκπληρώθηκε. Οπότε, όσο μπορώ να κρατάω στα χέρια μου τις μπαγκέτες, θα έχω δουλειά».
