Στην απαλλαγή όλων των κατηγορουμένων – ανάμεσά τους ο ευρωβουλευτής της Χρυσής Αυγής, Γιάννης Λαγός, και ο πρώην βουλευτής, Νίκος Μίχος,- για την επίθεση στο κοινωνικό στέκι «Συνεργείο», το 2013, οδηγούν οι διατάξεις του νέου Ποινικού Κώδικα που ψήφισε στο παρά πέντε των εκλογών του περασμένου Ιουλίου η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Συγκεκριμένα, κατά την αγόρευσή της στη δίκη που βρίσκεται σε εξέλιξη στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας για την υπόθεση, η εισαγγελέας της έδρας ζήτησε την απαλλαγή όλων των κατηγορούμενων δυνάμει των διατάξεων του νέου Κώδικα, χωρίς να εισέλθει στην ουσία της υπόθεσης, καθώς -όπως ανέφερε- η εισήγησή της αφορά μόνο το δικονομικό σκέλος της υπόθεσης.
Αναπτύσσοντας την πρότασή της προς το δικαστήριο, η εισαγγελέας ζήτησε την παύση της ποινικής δίωξης σε βάρος των κατηγορουμένων, επισημαίνοντας τα ακόλουθα:
«Επειδή είμαστε σε μεταβατικό στάδιο με το νέο Ποινικό Κώδικα εξαντλώ την πρότασή μου στο δικονομικό σκέλος της υπόθεσης. Θεωρώ πως δεν χρειάζεται να αναφερθώ σε πραγματικά περιστατικά για τους κατηγορούμενος καθώς υπάρχουν κολλήματα δικονομικού χαρακτήρα […]Ο νέος Ποινικός Κώδικας και ο νέος Κώδικας Ποινικής Δικονομίας έφεραν μεγάλες διαφοροποιήσεις και αλλαγές. Το κατά πόσο θα είναι επιτυχημένα θα φανεί στην πράξη».
Στη συνέχεια ανέλυσε διεξοδικά τα αδικήματα που βαραίνουν τους κατηγορούμενους, εξηγώντας ότι με τον νέο Κώδικα «η απρόκλητη φθορά ξένης ιδιοκτησίας έχει καταργηθεί και θα πρέπει να μετατραπεί σε απλή φθορά ξένης ιδιοκτησίας και να κηρυχθεί απαράδεκτη η ποινική δίωξη, αφού η έγκληση δεν υποβλήθηκε από τον ιδιοκτήτη του χώρου, αλλά τον πολιτικώς ενάγοντα».
Τόνισε, επίσης, πως για την πράξη που τιμωρείται με ποινή φυλάκισης έως 2 έτη ή χρηματική ποινή, έχει παύσει υφ’ όρου η ποινική δίωξη, σύμφωνα με τον νόμο 4411/2016.
Οσο για την κατηγορία της απρόκλητης επικίνδυνης σωματικής βλάβης, η εισαγγελέας επισήμανε πως εφόσον δεν προκύπτει από ιατροδικαστική έκθεση εάν πράγματι οι βλάβες του πολιτικού ενάγοντα ήταν επικίνδυνες, καθώς ο ίδιος αρνήθηκε την εξέτασή του από ιατροδικαστή και δεν προσκομίστηκε ποτέ σχετική ιατρική βεβαίωση, το δικαστήριο πρέπει να σχηματίσει κρίση από τις καταθέσεις.
«Αναγκαστικά θα βασιστούμε στις καταθέσεις των μαρτύρων, οι οποίες είναι αντιφατικές και δεν δείχνουν το μέγεθος των βλαβών. Ο ίδιος μίλησε για 15 άτομα που τον χτυπούσαν, αλλά δεν έχουμε άλλη κατάθεση σχετική, δεν υπάρχουν αυτόπτες μάρτυρες», παρατήρησε μεταξύ άλλων, εκτιμώντας πως «η βλάβη του παθόντα δεν φέρει τα χαρακτηριστικά επικίνδυνης και για αυτό θα πρέπει να μετατραπεί η κατηγορία σε απλή σωματική που «ένεκα της απειλούμενης ποινής έχει παύσει υφ’ όρων».
Ομοίως πρόσθεσε, «δεν μπορούμε να μιλάμε για ηθική αυτουργία, αφού παύει η ποινική δίωξη ή καταργείται το κύριο αδίκημα», ενώ για την οπλοχρησία σημείωσε ότι «εφόσον δεν υπάρχει καταδικαστική απόφαση για τις κύριες πράξεις, δεν τίθεται ζήτημα τέλεσης της οπλοχρησίας και δεν προκύπτει ότι το όπλο χρησιμοποιήθηκε».
Τέλος, κατά την εισαγγελική λειτουργό και η οπλοχρησία δεν μπορεί να αποδοθεί σε κανέναν, εφόσον δεν υπάρχει δυνατότητα καταδίκης για τις κύριες πράξεις και επομένως δεν προκύπτει πως χρησιμοποιήθηκε το όπλο.