Οι γυναίκες στην Τουρκία ήδη διαμαρτύρονται για τη βία που υφίστανται: εδώ σε διαδήλωση στην Κωνσταντινούπολη τον Δεκέμβριο του 2019 | EPA/TOLGA BOZOGLU
Επικαιρότητα

Ο νόμος για τον γάμο βιαστή και θύματος «ξαναφέρνει την Τουρκία στη δεκαετία του ‘50»

Πίσω από την επαναφορά μιας οπισθοδρομικής διάταξης φαίνεται ότι κρύβονται οι πολιτικές επιδιώξεις του Ταγίπ Ερντογάν
Protagon Team

Ευθύ πλήγμα στα δικαιώματα των γυναικών στην Τουρκία αποτελεί το νομοσχέδιο που δίνει τη δυνατότητα σε καταδικασμένους για βιασμό να παντρευτούν τα θύματά τους και έτσι να εξασφαλίσουν την απελευθέρωσή τους από τη φυλακή.

Ο νέος νόμος, όπως επισημαίνει ο Independent, φαίνεται να συνδέεται με την συντηρητική, ισλαμιστική στροφή που γίνεται όλο και πιο έντονη στην Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν.

Η Σάρα Τορ, που υπογράφει το άρθρο, διηγείται μια προσωπική ιστορία. Η θεία του τούρκου πατέρα της αναγκάστηκε να παντρευτεί τον άνδρα που τη βίασε, όταν ήταν έφηβη. Αυτό όμως συνέβη τη δεκαετία του ’50 και αναρωτιέται: άλλαξε τίποτα από τότε; Το νομοσχέδιο κάνει την συντάκτρια να αμφιβάλλει ότι υπήρξαν ουσιαστικές αλλαγές.

Στις διατάξεις του ο νόμος προβλέπει ότι χιλιάδες άνδρες (υπολογίζονται σε 4.000) που έχουν καταδικαστεί για βιασμό θα απελευθερωθούν με τον όρο να παντρευτούν το θύμα. Ασαφές μένει ακόμη αν θα υπάρχει όριο ηλικίας ανάμεσα στον άνδρα και τη γυναίκα. Πιθανόν θα είναι τα 10 με 15 χρόνια.

Από όπου όμως και αν δει κανένας το νομοσχέδιο είναι αποκρουστικό. Η οργή πολλών γυναικών, αλλά και ανδρών, είναι δικαιολογημένη, πόσο μάλιστα που έχει αρχίσει να ανοίγει η συζήτηση για κάποια θέματα-ταμπού σε μουσουλμανικές χώρες όπως η σεξουαλική παρενόχληση.

Είναι όμως και οπισθοδρόμηση για την Τουρκία και τον Ταγίπ Ερντογάν. Το 2004, με νόμο, ο τότε πρωθυπουργός Ερντογάν διπλασίασε τις ποινές για όσους κακοποιούσαν παιδιά και κατάργησε ένα νόμο που επέτρεπε τον γάμο του βιαστή και του θύματος. Τα 16 χρόνια που πέρασαν από τότε δεν είναι και τόσα πολλά για ένα τέτοιο πισωγύρισμα.

Η Τορ βλέπει πίσω από αυτά τα μεγαλοϊδεατικά οράματα του Ερντογάν που θέλει να καταστήσει την Τουρκία μεγάλο διεθνή παίκτη.

Ο τρόπος για να το πετύχει είναι τα παιδιά και η οικογένεια – «τα δυνατά έθνη προέρχονται από τις δυνατές οικογένειες» έχει πει. Ακόμη έχει πει ότι οι οικογένειες πρέπει να κάνουν τρία παιδιά και ότι τα εκτός γάμου παιδιά είναι και αντίθετα με την ισλαμική (άρα και την τουρκική) κουλτούρα. Και όμως η τουρκική κοινωνία θεωρεί στην πλειονότητά της σεξουαλική κακοποίηση τον αναγκαστικό γάμο με τον βιαστή.

Με τον νόμο να υποβιβάζει τις γυναίκες στον ρόλο των «παιδομηχανών», οι επιπτώσεις στην κοινωνία σταδιακά θα είναι πολύ σοβαρές. Η Τορ εκφράζει τον φόβο ότι θα αυξηθούν οι βιασμοί, οι γυναικοκτονίες (ήδη αναλογικά περισσότερες από άλλες χώρες), αλλά και οι αυτοκτονίες μεταξύ των γυναικών σε ένα δυστυχισμένο γάμο.