Οι αντιφάσεις που ενυπάρχουν στον ΣΥΡΙΖΑ και στην κυβέρνηση εκτίθενται πλέον με ρυθμό πολυβόλου. Την ώρα που το βαθύ κόμμα αποφασίζει για κορυφαίες κυβερνητικές δράσεις, όπως αυτή του διορισμού ανώτατων δικαστικών στον Αρειο Πάγο (εδώ), ενώ δηλαδή η Κουμουνδούρου φαίνεται να αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση της χώρας εν όψει εκλογών, υπάρχουν κάποιοι υπουργοί που θυμούνται τις δεξιές καταβολές τους και… διαμαρτύρονται.
Χαρακτηριστική η παρέμβαση του υφυπουργού Εξωτερικών Τέρενς Κουίκ, ο οποίος σχολίασε μια ανάρτηση του υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής Νίκου Παππά, ζητώντας μια στροφή του ΣΥΡΙΖΑ και προς τους… δεξιούς καραμανλικούς και εγκαλώντας τους συνοδοιπόρους τους ότι «έχει κολλήσει η βελόνα» με την Αριστερά!
«Αποφασιστικότητα, Αγωνιστικότητα και Ρεαλισμός. Τα διλήμματα πλέον είναι αμείλικτα», έγραψε χαρακτηριστικά στα social media ο κ. Παππάς, δίνοντας τον τόνο της μάχης. Αυτήν την ανάρτηση σχολίασε ο κ. Κουίκ, δίνοντας τις δικές κατευθύνσεις του αναφορικά με την προεκλογική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ. «Και κάτι ακόμα Νίκο. Προσέγγιση των δυσαρεστημένων νεοδημοκρατών και κυρίως των καραμανλικων που βλέπουν το κόμμα τους να αλλάζει ταυτότητα και χαρακτηριστικά και δεν το θέλουν. Δεν το ψηφίζουν. Ο Τσίπρας δεν είναι μόνο αριστερά όπως έχει κολλήσει η βελόνα. Υπάρχουμε και εμείς».
Το αν πράγματι «υπάρχουν» ακόμη στους σχεδιασμούς της Κουμουνδούρου και οι διάφοροι πρώην Ανεξ. Ελληνες που παρέμειναν στην κυβέρνηση μετά τη Συμφωνία των Πρεσπών απομένει να αποδειχτεί. Η Ελενα Κουντουρά βολεύτηκε με την εκλογή της στην Ευρωβουλή (δεύτερη με τουλάχιστον 168.000 σταυρούς), αλλά προς το παρόν στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν την αντίδραση του «σκατζόχοιρου». Επιστρατεύουν τον Αρη Βελουχιώτη, τα δίπολα της Αριστεράς απέναντι στη Δεξιά και των «πολλών» απέναντι στις «ελίτ» κοκ.
Οι «καραμανλικοί» για τους οποίους φωνάζει ο κ. Κουίκ, υπήρχαν το 2015 όταν ο κ. Τσίπρας επιστράτευε τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο για αν. υπουργό Δικαιοσύνης για να του βγει τελικά «Ρασπούτιν». Τώρα ακόμα και ένας μετρ της πολιτικής ακροβασίας όπως ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να ακροβατήσει ανάμεσα σε Βελουχιώτη, Σοσιαλδημοκρατία και τα «ορφανά» της κυβέρνησης Καραμανλή. Ή μήπως μπορεί;