Μέσα στην κορονοϊική τραγωδία που εξελίσσεται στην Ιταλία και διατρέχει τον εθνικό της κορμό (αφήνοντας πίσω της μέχρι στιγμής περισσότερα από χίλια θύματα) η επικέντρωση σε ένα πρόσωπο από το πολιτικό προσωπικό της γειτονικής χώρας θα μπορούσε να θεωρηθεί πολυτέλεια, αν όχι παραδοξότητα. Πράγματι, έτσι σκέφτονται οι περισσότεροι, ο λαός. Οχι όμως και οι δημοσιογράφοι.
Παραδοξότητα ή όχι λοιπόν, ο Γκαμπριέλε Ρομανιόλι της La Repubblica φωτίζει την περίπτωση του πρωθυπουργού Τζουζέπε Κόντε. Ενός αγνώστου, προ διετίας, δικηγόρου ο οποίος χρησιμοποιήθηκε σαν πρωθυπουργός από τον ακροδεξιό Ματέο Σαλβίνι στην κυβερνητική σύμπηξη με τους γραφικούς «Πεντάστερους» και, κατόπιν, μετά την αποτυχημένη προσπάθεια του αρχηγού της Λέγκας να προκαλέσει εκλογές, έγινε εκ νέου πρωθυπουργός σε ένα κυβερνητικό σχήμα στο οποίο, μαζί με το Δημοκρατικό Κόμμα, συμμετέχουν ξανά οι «Πεντάστεροι»!
Τα σημερινά ιταλικά πράγματα θα ήταν μάλλον αστεία (αποκλειστικώς από πολιτική άποψη), αν δεν υπήρχε ο κορονοϊός που τα κάνει τραγικά (αποκλειστικώς από κοινωνική άποψη).
Ο Ρομανιόλι δεν αρνείται την –πολιτική, τουλάχιστον– ασημαντότητα του ανδρός προτού αναλάβει το πρωθυπουργικό πόστο. Τι ήταν, δηλαδή, ο Κόντε; Ενας άγνωστος, λέει. Ομως τώρα φορτώνεται όλη τη χώρα στους ώμους του – και το κάνει με έναν τρόπο που δείχνει αυτοπεποίθηση. Ναι, ο Κόντε δεν φοβάται πια, γράφει ο συντάκτης.
Μέσα από την πορεία που προαναφέραμε, σημειώνει το άρθρο, ο Κόντε κατάφερε να σβήσει τα σκώμματα και την καζούρα που συνόδευσαν το όνομά του, και πλέον γνωρίζει την πιο μεγάλη δημοτικότητα στην Ιταλία!
Αυτός που κάποτε θεωρήθηκε από πολλούς και σε όλη την Ευρώπη μαριονέτα δύο κομμάτων, την περασμένη Τετάρτη απέδειξε ότι έχει μεταμορφωθεί σε ένα αυτεξούσιο πολιτικό πρόσωπο. Μίλησε στους Ιταλούς για τα έκτακτα (και υπό κανονικές συνθήκες απεχθή) κυβερνητικά μέτρα σε πρώτο πρόσωπο. «Τα μέτρα που έλαβα» είπε, παίρνοντας προσωπικά την ευθύνη για τη συνέχεια.
Ο Ρομανιόλι παρατηρεί ότι τέτοια ανάληψη ευθύνης τον συνδέει με τους ποδοσφαιριστές εκείνους που βγαίνουν στα κανάλια ύστερα από μία κακή εμφάνιση της ομάδας τους σε σημαντικό ματς και… αναλαμβάνουν προσωπικά την ευθύνη.
Στην ουσία ο παραλληλισμός γίνεται στο κοινό πεδίο τής ήττας. Σε αυτό το σημαντικό στοιχείο, της δεδομένης ήττας, δεν στέκεται ο Ρομανιόλι, ωστόσο κανένας Ιταλός δεν θεωρεί νίκη το ιατρικό δίλημμα που τόσο συγκλονιστικά δημοσιοποίησαν οι ιταλοί ιατροί ΜΕΘ με το έγγραφό τους: «Στις Εντατικές διαλέγουμε τον ασθενή ανάλογα με τις πιθανότητές του να ζήσει»… Αυτός είναι ο ορισμός της ήττας, διατυπωμένος λακωνικά.
Ο Ρομανιόλι πάντως πληροφορεί το αναγνωστικό κοινό του ότι η δημοτικότητα και η εμπιστοσύνη του λαού στο πρόσωπο του Κόντε αυξήθηκαν στο 42%. Tις δηλώσεις του Κόντε μέσω tv και facebook παρακολούθησαν περί τα 18 εκατομμύρια Ιταλοί.
Απομένει να δούμε αν η Ιταλία θα σταματήσει το συντομότερο δυνατόν να ανοίγει τάφους για τους νεκρούς της. Από αυτό το θέμα εξαρτάται τόσο η τύχη της συγκυβέρνησης στη Ρώμη όσο και προσωπικά του πρωθυπουργού της. Και για να συνδέσουμε τον επίλογό μας με την εισαγωγή μας, πράγματα ολωσδιόλου ασήμαντα δηλαδή, έτσι και συνεχιστεί το αποτρόπαιο αλλά σημαίνον, ο αποδεκατισμός του ιταλικού λαού.