Πρώτα ήρθε η δήλωση της Ελενας Κουντουρά στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: στηρίζει την κυβέρνηση, θα δώσει ψήφο εμπιστοσύνης και θα παραμένει φυσικά υπουργός Τουρισμού· έτσι διεγράφη από την Κοινοβουλευτική Ομάδα των ΑΝΕΛ μέσω ενός tweet του Πάνου Καμμένου.
Ακολούθησε η δήλωση του Βασίλη Κόκκαλη: όχι μόνο στηρίζει και αυτός την κυβέρνηση ως υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, αλλά προλαβαίνει και τον κ. Καμμένο, σπεύδοντας να πει ότι ανεξαρτητοποιείται προτού τον διαγράψει ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ (ο οποίος πάντως προχώρησε και πάλι σε διαδικτυακή διαγραφή, εδώ).
Μία ημέρα μετά το πολυσυζητημένο πολιτικό διαζύγιο του κ. Καμμένου με τον Αλέξη Τσίπρα, λόγω της Συμφωνίας των Πρεσπών, το κόμμα που συγκυβέρνησε επί τέσσερα χρόνια με τον ΣΥΡΙΖΑ τη χώρα, οδηγείται σε εξαέρωση, χάνει βουλευτές και υπουργούς που με εκκωφαντικό τρόπο αρνούνται να ακολουθήσουν τον αρχηγό. Χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ο κ. Κόκκαλης είχε συντάξει την επιστολή ανεξαρτητοποίησης από το Σάββατο, προτού καν ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ συναντηθεί με τον Πρωθυπουργό στο Μαξίμου!
Ωστόσο, με κάποιον τρόπο οι ΑΝΕΛ παρέμειναν σε… τεχνητή αναπνοή. H συνεννόηση με την οποία ο Πρωθυπουργός τα «έσπασε» με τον υπουργό Αμυνας, έφτιαξε την εικόνα που και οι δύο ήθελαν για τον εαυτό τους: ο Αριστερός που τώρα στρέφεται στην Κεντροαριστερά από τη μία, ο εθνικόφρων που εγκαταλείπει την «καρέκλα» για ένα εθνικό θέμα από την άλλη. Και όλα αυτά χωρίς να συντελεστεί κάτι κομματικά μοιραίο.
Ο κ. Καμμένος φρόντισε να θέσει ζήτημα κομματικής πειθαρχίας a la carte, βάζοντας στο στόχαστρο μόνο εκείνους τους βουλευτές που θα κρατούσαν υπουργικές καρέκλες, περιγράφοντάς τες ως συναλλαγή με το Μαξίμου. Ηξερε ότι η πιστή του Μαρία-Κόλλια Τσαρουχά (βουλευτής Σερρών και υφυπουργός Αμυνας) θα τον ακολουθούσε, άρα το θέμα του ήταν μόνο η κυρία Κουντουρά και ο κ. Κόκκαλης.
Στον αντίποδα, για τους άλλους δύο «πρόθυμους», τον Θανάση Παπαχριστόπουλο και τον Κώστα Ζουράρι, ξεκαθάρισε ότι δεν θα τους διαγράψει αφήνοντάς τους να ψηφίσουν κατά συνείδηση –τον δεν κ. Παπαχριστόπουλο δεν τον πολυσυμφέρει κιόλας να τον διαγράψει, διότι στο ψηφοδέλτιο της Β’ Αθηνών πρώτος επιλαχών είναι ο υφ. Εξωτερικών Τέρενς Κουίκ ο οποίος έχει θέσει εαυτόν εκτός ΑΝΕΛ.
Απέμειναν λοιπόν στον κ. Καμμένο οι δύο βουλευτές-υπουργοί, δηλαδή η κυρία Κουντουρά (βουλευτής Α’ Αθηνών) και ο κ. Κόκκαλης (βουλευτής Λάρισας).
Την πρώτη, μετά από τη δήλωσή της το πρωί της Δευτέρας από την Κίνα (εδώ) ότι στηρίζει την κυβέρνηση και θα δώσει ψήφο εμπιστοσύνης και επομένως θα ψηφίσει και τη Συμφωνία των Πρεσπών, ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ έσπευσε να τη διαγράψει (εδώ) μέσω Twitter.
Τον κ. Κόκκαλη όμως, που επίσης έκανε δήλωση στήριξης της κυβέρνησης (εδώ), διαχωρίζοντας τη θέση του από την επίσημη θέση των ΑΝΕΛ –«ο καθένας μας έχει την προσωπική του πολιτική πορεία και κρίνεται από αυτή από την κοινωνία» ήταν το μήνυμά του προς την κομματική ηγεσία– ο κ. Καμμένος δεν πρόλαβε καν να τον διαγράψει· ο υφ. Αγροτικής Ανάπτυξης διεμήνυσε ότι συνέταξε επιστολή προς τον Πρόεδρο της Βουλής με την οποία ανακοίνωσε την ανεξαρτητοποίησή του.
Ανεξαρτητοποίηση με ημερομηνία 12/1
Η ειρωνεία -και ο κομματικός τραγέλαφος για τους ΑΝΕΛ- είναι ότι όπως αποδείχτηκε την επιστολή προς τον Νίκο Βούτση ο κ. Κόκκαλης την είχε συντάξει πριν από το τετ α τετ του προέδρου των ΑΝΕΛ με τον Πρωθυπουργό και πριν τις προειδοποιήσεις του κ. Καμμένου.
Η αποκάλυψη έγινε το μεσημέρι της Δευτέρας όταν στην Ολομέλεια, η αντιπρόεδρος της Βουλής, Τασία Χριστοδουλοπούλου, ανέγνωσε την επιστολή ανεξαρτητοποίησης του κ. Κόκκαλη προς τον κ. Βούτση υπογραμμίζοντας ότι η επιστολή του κ. Κόκκαλη έχει ημερομηνία σύνταξης 12/1/2019.
Τυπικά η επιστολή του υφ. Αγροτικής Ανάπτυξης έχει ημερομηνία πρωτοκόλλου από το γραφείου του Προέδρου της Βουλής τη 14η Ιανουαρίου (και ακολούθησε την πράξη διαγραφής του) αλλά φέρει ημερομηνία 12 Ιανουαρίου, άρα είχε συνταχθεί το Σάββατο στην Κίνα όπου βρίσκεται ο κ. Κόκκαλης.
Σε κάθε περίπτωση και υπό αυτές τις συνθήκες, η Κοινοβουλευτική Ομάδα των ΑΝΕΛ έμεινε τη Δευτέρα στους πέντε βουλευτές, το κατώτατο όριο για να υφίσταται ως τέτοια.
Αυτή ωστόσο ήταν και η βολική αριθμητική που κατάφερε να φτιάξει ο κ. Καμμένος μετά το διαζύγιο: και φάνηκε «σκληρός» στο κόμμα για ένα εθνικό ζήτημα αλλά και δεν διαλύθηκαν οι ΑΝΕΛ, όπως θα συνέβαινε αν ετίθετο πράγματι ζήτημα κομματικής πειθαρχίας για όλους όσοι σκοπεύουν να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στον κ. Τσίπρα και να ψηφίσουν τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Το διαζύγιο Καμμένου-Τσίπρα επέτρεψε και στους δύο να φανούν κερδισμένοι. Ο Πρωθυπουργός εξασφαλίζει τους 151 που χρειάζεται για τη Συμφωνία των Πρεσπών (τέσσερις από τους ΑΝΕΛ, η ανεξάρτητη Κατερίνα Παπακώστα και ο Σπύρος Δανέλλης του Ποταμιού θα προστεθούν στους 145 του ΣΥΡΙΖΑ), ενώ παράλληλα κρατά στην πρίζα ένα ημιθανές «αδελφό» κόμμα ώστε να μπορεί να προσμένει όποτε θέλει σε κοινοβουλευτική στήριξη. Από την άλλη ο κ. Καμμένος παραμένει αρχηγός κόμματος, ελπίζοντας σε μια πολιτική αναβάπτιση, μέσα από εθνικιστικό λόγο για τη Μακεδονία. Ηδη άλλωστε φλερτάρει ανοιχτά με τον Αριστείδη Φωκά, ο οποίος τον Σεπτέμβριο είχε ανεξαρτητοποιηθεί από την Ενωση Κεντρώων και το πρωί της Δευτέρας τον συνεχάρη για τη στάση και παραίτησή του από το υπουργείο Αμυνας.
Ο κ. Φωκάς είναι μια καλή εφεδρεία για τον κ. Καμμένο όταν τελικά ο κ. Παπαχριστόπουλος παραδώσει την έδρα του και βρεθεί βουλευτής ο κ. Κουίκ. Ο πρώην βουλευτής του Λεβέντη και βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης μπορεί να επιστρατευτεί για να συμπληρωθεί εκ νέου η πεντάδα και να παραμείνουν οι ΑΝΕΛ κοινοβουλευτικό κόμμα, επιτρέποντας στον κ. Καμμένο να διατηρήσει τα προνόμια του αρχηγού.
Είναι αυτό εικόνα σοβαρού κοινοβουλίου; Οχι. Η Βουλή θυμίζει περισσότερο νηπιακό γαϊτανάκι, με φαιδρές ανταλλαγές εδρών και υποσχέσεων και παραπέμπει και τις ταραγμένες εποχές της δεκαετίας του 1960. Αλλά από την άλλη, δεν περιμέναμε και αυτές τις τελευταίες συναλλαγές για να καταλάβουμε το ποιόν αυτής της συγκεκριμένης κοινοβουλευτικής σύνθεσης που προέκυψε το 2015.