Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου είναι ο πρώτος καλλιτέχνης που δημιούργησε ένα νέο ολοκληρωμένο έργο στο Tanztheater Wuppertal Pina Bausch. Στην παγκόσμια πρεμιέρα του έργου που έγινε το Σάββατο 12 Μαΐου 2018, το κοινό χειροκρότησε θερμά τη νέα δημιουργία του. Ο 54χρονος δημιουργός δούλεψε για μήνες με το Εnsemble του χοροθεάτρου, που αποτελείται από 36 χορευτές, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν τρεις γενιές και 19 χώρες.
Το «Since She» είναι το πρώτο έργο που δημιούργησε ο Δημήτρης Παπαϊωάννου για λογαριασμό άλλου. Το σύμπαν που επιχειρεί να δημιουργήσει επί σκηνής μπορεί να περιγραφεί ως ένα ονειρικό, παράλογο τσίρκο. Τα ανθρώπινα σώματα γίνονται πεδίο μάχης, αλληλεπιδρώντας με την πρώτη ύλη, μετατρέπονται σε υβριδικά όντα και δημιουργούν οπτικές ψευδαισθήσεις.
Ο ίδιος περιγράφει την παράσταση ως ένα «ερωτικό γράμμα προς τη θρυλική Πίνα Μπάους. Ενα ευχαριστήριο σημείωμα για το πέρασμά της από την ύπαρξη, για το ανεξίτηλο σημάδι που άφησε στην ανθρώπινη ιστορία. Γεμάτο Αγάπη».
Και αυτή την αγάπη που έδωσε ο διεθνούς φήμης χορογράφος, φαίνεται ότι του την ανταπέδωσε η ίδια η Πίνα Μπάους (1940-2009), ακόμα κι αν δεν βρίσκεται πια στη ζωή. Οι πρώτες κριτικές της παράστασης ήταν θερμές και γερμανικά αλλά και διεθνή ΜΜΕ εκθείασαν την τόλμη του έλληνα χορογράφου, όσο και την παράστασή του. Δεν είναι απλή υπόθεση η ανάθεση σε έναν εκτός Γερμανίας χορογράφο να πατήσει τα «ιερά χώματα» του συγκεκριμένου θεάτρου. Ο Παπαϊωάννου τα κατάφερε.
Μεταξύ πολλών άλλων, η ιταλική La Repubblica κάνει λόγο για μια «αστείρευτη ιδιοφυΐα», για τον χορογράφο που έγινε «παγκοσμίως γνωστός από την αριστουργηματική τελετή έναρξης στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004» κι από τότε δεν σταματά να εκπλήσσει το πολυάριθμο κοινό του ανά τον κόσμο, κάθε φορά όλο και πιο ευχάριστα.
Ο γερμανικός Τύπος σημείωσε μάλιστα ότι οι παραστάσεις του Παπαϊωάννου είναι συντονισμένες με το πνεύμα και το DNA της σπουδαίας γερμανίδας χορογράφου.
Το εικαστικό υπόβαθρο του έλληνα χορογράφου άλλωστε, είναι εκείνο που τροφοδοτεί τη χοροθεατρική του έκφραση με πολύ ενδιαφέρουσες εικόνες, παραπέμποντας συχνά σε γεμάτους ζωή πίνακες ζωγραφικής ή ευλύγιστα γλυπτά: ο χειρισμός των σωμάτων, οι μαεστρικές συνθέσεις με γυμνά κορμιά, οι μορφές κενταύρων που ξεπηδούν φέρνοντας μπροστά σου τα πιο σκοτεινά και ενδιαφέροντα στοιχεία της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, οι εκφράσεις των χορευτών και η καλομελετημένη στατικότητά τους που παραπέμπει σε έργα του Μποτιτσέλι και σε προραφαηλίτες ζωγράφους, όλα αυτά και ακόμα περισσότερα, συνθέτουν έναν καλοσκηνοθετημένο εφιάλτη των καιρών μας, από τον οποίο δεν θέλεις με τίποτα να ξυπνήσεις.
Φόρος τιμής στη μεγάλη Πίνα Μπάους, που αποδεικνύει ότι κάποιες καλλιτεχνικές συγγένειες, νικούν ακόμα και τον θάνατο.