Παρασκευή αργά το μεσημέρι, στη στάση Μέγαρο Μουσικής του Μετρό της Αθήνας ακουγόταν από τα μεγάφωνα η μονότονη γυναικεία φωνή που μετέδιδε το amber alert. Hταν για τον Αλέξανδρο από τη Θεσσαλονίκη που είχε εξαφανιστεί, 17 ετών, ύψος 1,66 και 70 κιλά. Στο Μοναστηράκι, η ίδια μονότονη φωνή έκανε την ίδια αναζήτηση. Λίγες ώρες πριν, είχε εντοπιστεί η σορός του μέσα στην αυλή του νοσοκομείου «Παπανικολάου», από το οποίο το παιδί είχε εξαφανιστεί στις 21 Φεβρουαρίου.
Το «Χαμόγελο του Παιδιού», με μια ασυνήθιστης οξύτητας ανακοίνωση, έβγαλε νωρίς το απόγευμα της Παρασκευής δελτίο Τύπου λήξης του amber alert, καταγγέλλοντας αβελτηρία των αρχών που δεν αναζήτησαν έγκαιρα τον Αλέξανδρο. Συγκεκριμένα, το δελτίο ανέφερε:
«Η αναζήτηση του 17χρονου Αλέξανδρου Τανίδη δυστυχώς είχε τραγική κατάληξη, καθώς βρέθηκε σήμερα νεκρός στον προαύλιο χώρο του Νοσοκομείου Παπανικολάου. Τα αίτια θανάτου θα ανακοινωθούν από τις αρμόδιες αρχές.
Η εξαφάνιση του 17χρονου Αλέξανδρου είχε δηλωθεί την Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου 2018 στις αρμόδιες αρχές από το Νοσοκομείο Παπανικολάου στο οποίο νοσηλευόταν αλλά “Το Χαμόγελο του Παιδιού” δεν ενημερώθηκε την ίδια στιγμή.
“Το Χαμόγελο του Παιδιού” ενημερώθηκε την Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 2018 από κλήση που έλαβε από στενή οικογενειακή φίλη του 17χρονου Αλέξανδρου για την εξαφάνισή του και ενημέρωσε άμεσα τον Εισαγγελέα Ανηλίκων Θεσσαλονίκης κον Καραγιάννη, ο οποίος και έδωσε εντολή για την ενεργοποίηση του Amber Alert.
Ο πρόεδρος του οργανισμού Κώστας Γιαννόπουλος δηλώνει σχετικά:
“Για μια ακόμα φορά, κάποια μεμονωμένα άτομα μέσα στις κρατικές υπηρεσίες δεν ενδιαφέρθηκαν να ενημερώσουν έγκαιρα όσους αρμόδιους εμπλέκονται στην κινητοποίηση για την αναζήτηση ενός παιδιού. Ειδικά όταν αφορά ένα παιδί που εξαφανίστηκε ενώ νοσηλευόταν σε κρατικό νοσοκομείο. Ένα παιδί που έζησε τη φρίκη και την εγκατάλειψη. Ένα παιδί που ζητούσε απεγνωσμένα βοήθεια μέσα από τα social media και κανείς δεν του έδινε σημασία. Παιδιά που πετάγονται στον Καιάδα γιατί είχαν την ατυχία να μην έχουν τη ζεστασιά και τη θαλπωρή της οικογένειάς τους…
Το “Χαμόγελο του Παιδιού” εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην αδερφή του, τον μοναδικό άνθρωπο που ενδιαφερόταν για τον Αλέξανδρο και ήδη έχει δηλώσει τη διαθεσιμότητά του για παροχή συναισθηματικής και ψυχολογικής υποστήριξης».
Διαβάζοντας το δελτίο, κάποιος σαστίζει. Μα καλά, το παιδί εξαφανίστηκε από το νοσοκομείο «Παπανικολάου», και η αναζήτηση γινόταν μέσω του Μετρό της Αθήνας; Πόσες πιθανότητες είχε να ευδοκιμήσει μια αναζήτηση μέσω του Μετρό της Αθήνας, ενώ δεν είχε καν γίνει αναζήτηση του παιδιού στον τεράστιο προαύλιο χώρο του νοσοκομείου «Παπανικολάου», με τα πάρκα με τα πεύκα; Είναι να τρελαίνεται κάποιος με το παράλογο του πράγματος, με την καθυστέρηση στην αναζήτηση του παιδιού.
Εν τω μεταξύ, στο amber alert δεν αναφερόταν ως τόπος εξαφάνισης το νοσοκομείο «Παπανικολάου» αλλά η «Πυλαία Θεσσαλονίκης». Ναι, το νοσοκομείο ανήκει στο δήμο Πυλαίας Χορτιάτη, αλλά δεν βρίσκεται στην Πυλαία. Ηταν τελείως άστοχο το amber alert, εκτός εάν κάποιοι δεν ήθελαν να φανεί ότι ένα 17χρονο παιδί εξαφανίστηκε μέσα από ένα νοσοκομείο.
Ο Αλέξανδρος δεν ήταν ένα ευτυχισμένο, ανέμελο παιδί. Δεν είχε μια κανονική οικογένεια να στηριχτεί. Όπως τονίζεται στην ανακοίνωση του «Χαμόγελου του παιδιού», η αδελφή του ήταν ο μόνος άνθρωπος ο οποίος ενδιαφερόταν γι’ αυτόν. Φαινόταν ότι τον τελευταίο καιρό ο Αλέξανδρος δεν ήταν καλά, είχε δαίμονες να τον κατατρέχουν. Είχε την εντύπωση ότι κάποιοι τον κυνηγούν, θέλουν να τον καθαρίσουν. Μέσα στο μυαλό του, όλα μπερδεμένα. Είχε την εντύπωση ότι είχε ειδοποιήσει την Αστυνομία γι’ αυτούς που τον κυνηγούν. Κατηγορούσε τους ανθρώπους του νοσοκομείου «Παπανικολάου» ότι του είχαν φερθεί άσχημα. Μπέρδευε εισαγγελείς, ιδρύματα, λειτουργούς, ήταν σίγουρος ότι όλοι ήθελαν το κακό του. Πίστευε ότι μπορεί να τον βοηθήσει η Αγγελική Νικολούλη.
Στις 12 Φεβρουαρίου 2018, ημέρα κατά την οποία φαίνεται ότι είχε χάσει, πια, τον έλεγχο του μυαλού του, παρακαλούσε τους φίλους του στο Facebook να τηλεφωνήσουν στην κυρία Νικολούλη και να της δώσουν τα στοιχεία του.
Σε μια από τις τελευταίες του αναρτήσεις στο Facebook, ο Αλέξανδρος Ταν (όπως ήταν το όνομά του στο facebook) «έψαχνε για σωτηρία». Αυτήν που δεν πρόλαβαν, δεν μπόρεσαν, δεν βιάστηκαν να του δώσουν οι γύρω του…