Η Φώφη Γεννηματά χαιρέτισε τη συμφωνία Ελλάδας – Γαλλίας αλλά είχε, όπως είπε, κάποια «ερωτηματικά». Το ΚΚΕ είπε τα γνωστά: «Είναι κρίσιμο ζήτημα ο λαός να μην παρασυρθεί από υπερφίαλους πανηγυρισμούς και τυμπανοκρουσίες, να καταδικάσει την πολιτική της εμπλοκής και να επαγρυπνεί». Και ο ΣΥΡΙΖΑ; Η Κουμουνδούρου βρίσκεται σε μια πολιτικά αμήχανη θέση. Η στρατηγική σχέση με τη Γαλλία είχε ξεκινήσει από το 2018, επί ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δηλαδή. Αλλά τι θα κάνει το κόμμα όταν η ιστορική αυτή συμφωνία που έκλεισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης έρθει στη Βουλή; Θα την ψηφίσει ή θα την καταψηφίσει; Ή θα αρκεστεί στο «παρών»;
Το Πολιτικό Κέντρο του κόμματος συνεδρίασε την Τρίτη στην Κουμουνδούρου με αποκλειστικό θέμα συζήτησης τη συμφωνία με τη Γαλλία για τις τρεις φρεγάτες Belh@rra και όχι μόνο. Στη σύσκεψη που έγινε υπό τον Αλέξη Τσίπρα συμμετείχαν οι αρμόδιοι τομεάρχες Γιώργος Κατρούγκαλος, Θοδωρής Δρίτσας και Γιώργος Τσίπρας, καθώς και ο διπλωματικός σύμβουλος του προέδρου τού ΣΥΡΙΖΑ, Βασίλης Καλπαδάκης.
Η ανακοίνωση που εκδόθηκε αργά το απόγευμα ήταν στο ύφος τού γνωστού ναι μεν, αλλά: «Η αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία, όπως και η ενίσχυση του Πολεμικού Ναυτικού με φρεγάτες Belharra, είναι επί της αρχής στρατηγικά ορθές επιλογές, που έχει ήδη η χώρα από το 2018. Επιλογές που θα κληθούμε ωστόσο να πληρώσουμε πανάκριβα, εξαιτίας των παλινωδιών και της έλλειψης στρατηγικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη», ανέφεραν μεταξύ άλλων από την Κουμουνδούρου.
Σύμφωνα με την «Καθημερινή» στη σύσκεψη ακούστηκαν και πιο επικριτικές τοποθετήσεις σε σχέση με τη στάση που πρέπει να κρατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν η συμφωνία έρθει στη Βουλή. Ενώ tovima.gr ανέφερε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προσανατολίζεται στο «παρών» όταν έρθει η ιστορική αυτή συμφωνία στη Βουλή, καθώς η κεντρική γραμμή από την Κουμουνδούρου είναι ότι το κόστος των εξοπλιστικών εκτοξεύτηκε στα 10 δισ. ευρώ.
Είναι εξάλλου χαρακτηριστικό ότι και με βάση την επίσημη ανακοίνωση, ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει ότι θα είναι απέναντι στην κυβέρνηση:
-«Σε εξοπλιστικές δαπάνες που δεν είναι απολύτως απαραίτητες και επιβαρύνουν δυσβάσταχτα τις επόμενες γενιές μιας ήδη υπερχρεωμένης χώρας.
– Σε οποιεσδήποτε συμφωνίες δεν έχουν απτά διπλωματικά και αμυντικά οφέλη, μεταξύ άλλων και για την ενίσχυση της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας που έχει αφεθεί τα τελευταία δυο χρόνια σε τροχιά διάλυσης.
– Σε αδιαφανείς διαδικασίες που τόσο έχουν κοστίσει στη χώρα στο παρελθόν».