Τα γκολ του Μοχάμεντ Σαλάχ έχουν πάψει να αποτελούν είδηση. Αλλά, αυτό με το οποίο ο αιγύπτιος σούπερ-σταρ άνοιξε το σκορ στην κυριακάτικη αναμέτρηση της Λίβερπουλ με την Μπράιτον (4-0) δεν ήταν «ένα από τα πολλά». Εγραψε ιστορία. Κανένας άλλος ποδοσφαιριστής στα χρονικά της Premier League δεν έφτασε τα 32 τέρματα σε μια σεζόν, σε πρωτάθλημα 20 ομάδων και 38 αγωνιστικών. Ο Λουίς Σουάρες, ο Αλαν Σίρερ και ο Κριστιάνο Ρονάλντο -στα καλύτερά τους- είχαν σκοράρει από 31.
Φυσικά, ο «Μο» κατέκτησε και το «Χρυσό Παπούτσι» για το 2017-2018 στην Αγγλία. Το παρέλαβε επί τόπου, εκεί στο «Ανφιλντ», μπροστά στους οπαδούς των Reds που τραγουδούσαν: «if he scores another few, I’ll be Muslim too» («εάν σκοράρει λίγα ακόμη, θα γίνω Μουσουλμάνος κι εγώ»). Με την ασίστ του στον Σολάνκε έφτασε τις δέκα στο Πρωτάθλημα κι έγινε ο πέμπτος στην ιστορία του συλλόγου με διψήφιο αριθμό τερμάτων και ασίστ. Οι προηγούμενοι ήταν ο Κόλιμορ, ο Οουεν, ο Τζέραρντ και ο Σουάρες.
Τα εφετινά του κατορθώματα είναι αδιανόητα. Μαζί με το «Χρυσό Παπούτσι» έχει τιμηθεί με 34 ατομικά βραβεία. Το σαλόνι του σπιτιού του είναι γεμάτο από αγαλματίδια, κυπελλάκια και πλακέτες – θυμίζει τροπαιοθήκη συλλόγου. Στην Αγγλία βραβεύτηκε, μεταξύ άλλων, ως ο κορυφαίος παίκτης της χρονιάς, ο καλύτερος αφρικανός, ο κορυφαίος άραβας ποδοσφαιριστής του 2018 και ο MVP της σεζόν για την ομάδα του. Στο Champions League αναδείχθηκε τρεις φορές παίκτης της εβδομάδας, κι άλλες δυο σκόρερ του πιο θεαματικού γκολ. Μετράει 43 τέρματα και 15 ασίστ σε όλες τις διοργανώσεις – και ακόμη έχει μπροστά του έναν τελικό Champions League και ένα Μουντιάλ.
Κουράστηκε να ποζάρει με ένα βραβείο αγκαλιά. Ηδη, πολλοί τον συγκρίνουν με τον Μέσι και τον Ρονάλντο. Οποιοσδήποτε άλλος στη θέση του θα την είχε ψωνίσει. Ο «Αιγύπτιος Βασιλιάς», όμως, εξακολουθεί να είναι ο χαμογελαστός, προσιτός και καλοσυνάτος teenager που ονειρευόταν να κάνει ευρωπαϊκή καριέρα, ξεκινώντας από την ταπεινή Βασιλεία. Ποτέ δεν ξέχασε, ποτέ δεν περιφρόνησε τη φτωχική του αφετηρία. Στο Ναγκρίγκ, μια σχεδόν πρωτόγονη αγροτική κοινότητα βορείως του Καΐρου, επιστρέφει τουλάχιστον μια φορά το χρόνο. Θα τον δεις να περπατά στους χωμάτινους δρόμους της που δεν έχουν, καν, πεζοδρόμιο και να πιάνει κουβέντα με τους συγχωριανούς του: στις πόρτες των αγροτόσπιτων με τα κόκκινα τούβλα, ή στα καφενεία. Παντού υπάρχει μια φωτογραφία του. Αλλά, σε κανέναν δεν αρνείται ακόμα μια.
Το ντεμπούτο του ως εθνικός ήρωας της χώρας του το έκανε τον περασμένο Οκτώβριο, όταν -στις καθυστερήσεις του αγώνα εναντίον του Κονγκό- σκόραρε (με πέναλτι) το γκολ που εξασφάλισε την πρώτη παρουσία της Αιγύπτου στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου εδώ και 28 χρόνια. Πολύ νωρίτερα, όμως, είχε γίνει λαϊκός ήρωας στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Για τα κατορθώματά του σε μερικά από τα πιο διάσημα γήπεδα της Ευρώπης, αλλά και -κυρίως- για τη φιλανθρωπική του δράση. Εχτισε σχολείο, γήπεδο με τεχνητό χλοοτάπητα και γυμναστήριο, δώρισε ασθενοφόρα, ανέλαβε τα έξοδα θεραπείας ανθρώπων που θα πέθαιναν αβοήθητοι, επίπλωσε τα σπίτια νιόπαντρων ζευγαριών – ποιος ξέρει τι άλλο. Κάθε τόσο τα αιγυπτιακά ΜΜΕ ανακαλύπτουν μια νέα αγαθοεργία του.
Οι ιστορίες βγαίνουν στο φως μια – μια. Ενας βαθύπλουτος αιγύπτιος επιχειρηματίας θέλησε να του χαρίσει μια έπαυλη. Δώρο για το γκολ πρόκρισης επί του Κονγκό. Ο Σαλάχ τον προέτρεψε να μοιράσει αυτά τα χρήματα στους άπορους του Ναγκρίγκ. Σε ένα ρεπορτάζ στην TV είδε ένα παιδί που φορούσε ένα κουρέλι. Πάνω του είχε γράψει το όνομα και τον αριθμό της φανέλας του Σαλάχ. Εκείνος, μέσω της δημοσιογράφου, έστειλε στον μικρό θαυμαστή του μια ολοκαίνουργια εμφάνιση της Λίβερπουλ. Πριν από λίγο καιρό κάποιος έκλεψε από το σπίτι του πατέρα του 1.250 στερλίνες. Οταν συνελήφθη και ζήτησε συγγνώμη, ο «Μο» φρόντισε να μην του απαγγελθούν κατηγορίες. Κι όχι μόνο. Οπως έγραψε ο Guardian, του βρήκε και δουλειά.
Με τον καιρό, οι φιλανθρωπικές του δραστηριότητες επεκτάθηκαν σε όλη τη χώρα. Μεταξύ άλλων, πλήρωσε μισό εκατομμύριο ευρώ για τον εξοπλισμό ενός παιδο-ογκολογικού νοσοκομείου του Καΐρου, δώρισε 40.000 στην Ενωση Παλαιμάχων Ποδοσφαιριστών και πρόσφερε 200.000 ευρώ στα κρατικά ταμεία – για τα οποία τον ευχαρίστησε δημοσίως ο Πρόεδρος αλ-Σίσι.
Στην Αίγυπτο, αλλά και σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή και την Αφρική, κάθε ματς της Λίβερπουλ που μεταδίδεται από την TV γεμίζει ασφυκτικά τα καφενεία. Τα γκολ του Σαλάχ τα πανηγυρίζουν ακόμη και οι οπαδοί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ή οποιασδήποτε άλλης ομάδας. Η δημοφιλία του δεν έχει ταίρι. Κανένα άλλο δημόσιο πρόσωπο -αθλητής, καλλιτέχνης ή πολιτικός- δεν βρίσκει τέτοια απήχηση στον κόσμο. Το brand Μο Σαλάχ είναι τόσο ισχυρό, που όταν υπέγραψε μια καμπάνια κατά των ναρκωτικών, η ανταπόκριση του κοινού αυξήθηκε κατά 400%. Στις προεδρικές εκλογές του περασμένου Μαρτίου, σχεδόν δυο εκατομμύρια πολίτες έγραψαν τ’ όνομά του στα (άκυρα) ψηφοδέλτια που έριξαν στην κάλπη. Χωρίς, βεβαίως, να είναι υποψήφιος.
Πρόκειται, ίσως, για τον πιο διάσημο αντι-στάρ της εποχής μας. Αποφεύγει τις συνεντεύξεις, δεν τον ενδιαφέρει να δημιουργήσει στρατιές ακολούθων στα social media, δεν προκαλεί, δεν εκθέτει την ιδιωτική του ζωή – στην πατρίδα δεν ξέρουν ούτε, καν, τι αυτοκίνητο οδηγεί. Είναι ένα χαρούμενο πλάσμα που θα εμφανιστεί στην προπόνηση κρατώντας ένα δωράκι για τον φύλακα, τον φροντιστή ή τον φυσιοθεραπευτή. Αυτός ο υπερπαίκτης -ο μόνος ποδοσφαιριστής που μπορεί να «αρπάξει» από τον Ρονάλντο και τον Μέσι τη «Χρυσή Μπάλα»- είναι ένα γελαστό παιδί 25 ετών με χρυσή καρδιά.