H υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη έδωσε μια πολύ ενδιαφέρουσα –και τρόπον τινά– αποκαλυπτική συνέντευξη. Αποκαλυπτική, διότι, ίσως για πρώτη φορά, η κυρία Μενδώνη άφησε να διαφανεί τι κρύβεται πίσω από το τεχνοκρατικό προφίλ της γυναίκας που έχει αφιερώσει τη ζωή της στον Πολιτισμό, έχοντας διατελέσει επί δέκα χρόνια γενική γραμματέας του υπουργείου και τώρα τον υπηρετεί ως υπουργός.
Η κυρία Μενδώνη έδωσε συνέντευξη στη Σάσα Σταμάτη και στα «Παραπολιτικά» και μίλησε τόσο για θέματα του χαρτοφυλακίου της –περιέγραψε αναλυτικά τι θα συμβεί στο Τατόι, στην Εθνική Πινακοθήκη και στο «Ακροπόλ», καθώς και πώς θα στηριχτούν οι καλλιτέχνες εν μέσω Covid-19–, όσο και για την προσωπική της ζωή, τις τρέλες της νιότης, τις προτιμήσεις της, τη σχέση της με τον γιο της που ζει στον Καναδά.
«Μου λείπει. Δεν αρνούμαι ότι ανήκω στην κατηγορία των χαζομαμάδων που είναι πολύ περήφανες για τα παιδιά τους. Ο Νικόλας είναι ένα εξαιρετικό παιδί. Είναι από τα παιδιά που αναγκάστηκαν να φύγουν από την πατρίδα τους, γιατί στο εξωτερικό έχουν περισσότερες ευκαιρίες. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μου λείπει πολύ. Θέλω πολύ να υπάρξει προοπτική επιστροφής στην πατρίδα του, όπως και των άλλων παιδιών» ανέφερε η κυρία Μενδώνη, για να ακολουθήσει μια σειρά ερωταπαντήσεων:
Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή μέχρι σήμερα στη ζωή σας;
«Η πιο σκληρή στιγμή ήταν η απώλεια των γονιών μου. Αισθάνθηκα να φεύγει η γη κάτω από τα πόδια μου. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν προχωρείς. Συνεχίζεις τη ζωή σου.
Θέλετε να αλλάξετε κάτι στον χαρακτήρα σας;
«Θα ήθελα να σταματήσω να παίρνω μερικούς ανθρώπους στα σοβαρά».
Βρίζετε;
«Ποτέ. Μπορεί να φωνάξω, να φωνάξω έντονα, αλλά δεν βρίζω».
Η μεγαλύτερη τρέλα που έχετε κάνει;
«Να προσπαθήσω να διασχίσω έναν γκρεμό από ένα στενό μονοπάτι, με μια παρέα φίλων, σε ηλικία 23 ετών. Ηταν τόσο στενό, που προχωρούσαμε ένα-ένα πόδι. Ηταν τρέλα. Ηταν στην Πετρούσα της Τζιας».
Εχετε κάποια αγαπημένη ταινία;
«Ολες οι ελληνικές ταινίες. Μ’ αρέσει ο ελληνικός κινηματογράφος. “Τζένη Τζένη”, “Μια τρελή σαραντάρα”, “Δεσποινίς ετών 39”, “Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο”, “Η κόρη μου η σοσιαλίστρια” κι άλλες πολλές. Ο καλός παλιός ελληνικός κινηματογράφος είναι ο αγαπημένος μου».
Μαγειρεύετε; Εχετε κάποια σπεσιαλιτέ;
«Μαγειρεύω. Θεωρώ τη μαγειρική αγχολυτική απασχόληση. Πρώτον, σου δίνει μεγάλη χαρά διότι μαγειρεύεις για ανθρώπους που αγαπάς, άρα προσφέρεις σ’ εκείνους και, δεύτερον, διότι βλέπεις αυτό που φτιάχνεις να ολοκληρώνεται γρήγορα. Εχεις χειροπιαστό αποτέλεσμα. Μια σπεσιαλιτέ μου είναι χοιρινό με ξηρούς καρπούς και φρούτα, τα Χριστούγεννα».