Το θέαμα πολλές φορές είναι αποκρουστικό. Το κυνήγι των λύκων όμως σε αρκετές περιοχές του πλανήτη είναι μία πραγματικότητα. Οι άνθρωποι παγιδεύουν τα συγκεκριμένα ζώα, κυρίως τους χειμερινούς μήνες, προκειμένου να πάρουν την γούνα αλλά και να προστατεύσουν τα οικόσιτα ζώα.
Κάθε χειμώνα λοιπόν, όταν το χιόνι καλύψει τα πάντα, ο λευκορώσος κυνηγός Βλαντίμιρ Κρίβεντσικ τοποθετεί προσεκτικά τις παγίδες του. Είναι η εποχή που το τρίχωμα των λύκων μεγαλώνει προκειμένου να τους προστατέψει από τις χαμηλές θερμοκρασίες. «Το καλοκαίρι νοιώθω άσχημα να σκοτώσω λύκο αφού η γούνα του δεν είναι καθόλου καλή» λέει ο Κρίβεντσικ που δέχτηκε να περιγράψει την διαδικασία του κυνηγιού στο Reuters.
Ο λευκορώσος κυνηγός ζει μαζί με την γυναίκα του στα όρια της μολυσμένης ζώνης του Τσερνόμπιλ στα σύνορα της Λευκορωσίας και της Ουκρανίας. Στην συγκεκριμένη περιοχή, ο πληθυσμός των λύκων έχει αυξηθεί και πλέον αποτελεί σοβαρή απειλή για τα υπόλοιπα ζώα. Γι’ αυτό, οι ντόπιοι αγρότες πληρώνουν τους κυνηγούς για να σκοτώσουν όσους περισσότερους λύκους μπορούν. Για κάθε λύκο που σκοτώνει, ο Κρίβεντσικ πληρώνεται περίπου με 150 ρούβλια της Λευκορωσίας (περίπου 80 δολάρια).
Από αυτή του τη δραστηριότητα, ο Κρίβεντσικ κερδίζει ένα ποσό που ισοδυναμεί με τα τρία τέταρτα του μηνιαίου μισθού του ως φύλακα σε σιταποθήκη. Κάθε πρωί, τους χειμερινούς μήνες ο κυνηγός ελέγχει τις παγίδες του και ενίοτε τις μετακινεί. Αν κάποιος λύκος έχει πιαστεί σε μία από αυτές, τον σκοτώνει και τον κουβαλάει στο σπίτι του όπου του αφαιρεί το δέρμα.
«Κανένα μέρος του ζώου δεν πάει χαμένο» λέει ο Κρίβεντσικ. «Η καρδιά, τα κόκκαλο των ποδιών και άλλα μέρη του σώματος πωλούνται για φαρμακευτική χρήση».