Ξέσπασε η Ντόρα Μπακογιάννη για τη χθεσινή εικόνα στη Βουλή, όπου βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ –ανάμεσά τους ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης και η πρώην υπουργός Θεανώ Φωτίου– «μάχονταν» με σθένος για τα δικαιώματα του Δημήτρη Κουφοντίνα, τον οποίο, όπως είπαν, «δεν μπορούμε να αφήσουμε να πεθάνει».
- Διαβάστε: Θεανώ Φωτίου: Η ζωή του Κουφοντίνα κρέμεται από μία κλωστή. Δεν μπορούμε να τον αφήσουμε να πεθάνει
Σε ραδιοφωνική της συνέντευξη το πρωί της Τετάρτης στον «ΘΕΜΑ 104,6» (εδώ), η κυρία Μπακογιάννη δεν έκρυψε την ενόχλησή της για το ύφος και το πάθος που επέδειξαν κατά τις χθεσινές τοποθετήσεις τους στο κοινοβούλιο η Θεανώ Φωτίου και ο Νίκος Βούτσης, οι οποίοι μάλιστα προσπάθησαν να αντιστρέψουν και το νόημα της φράσης της «η Δημοκρατία ούτε εκβιάζεται, ούτε εκδικείται, οι νόμοι πρέπει να ισχύουν για όλους και ισχύουν στη συγκεκριμένη περίπτωση για όλους», επιχειρώντας να το εντάξουν στην επιχειρηματολογία τους υπέρ του Δημήτρη Κουφοντίνα!
«Αυτό που δεν αντέχω να μην το πω, διότι είχα αποφασίσει να κλείσω το στόμα μου, είναι ότι η η χθεσινή εικόνα συναδέλφων στη βουλή, όχι νεαρών παιδιών, αλλά ανθρώπων –ο ένας πρόεδρος της Βουλής και η άλλη καθηγήτρια πανεπιστημίου– περίπου συνομήλικοι, που μιλούσαν με τέτοιο πάθος, με έκανε να αναρωτιέμαι αν θα περίμεναν και απάντηση με το ίδιο πάθος από όσους έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους από τον Δημήτρη Κουφοντίνα», παρατήρησε η βουλευτής Χανίων της ΝΔ και σύζυγος του δολοφονηθέντος από τους τρομοκράτες της «17 Ν» Παύλου Μπακογιάννη, για τις παρεμβάσεις των δύο στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ.
«Να συμφωνήσουμε ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην οποία υπάρχει ακόμα η συζήτηση περί τρομοκρατίας και άρα κάτι συμβαίνει, διότι δεν υπάρχει πιο φασιστική αντίληψη από αυτή που λέει ότι εγώ θα αποφασίσω να ζήσω ή αν θα πεθάνεις», υπογράμμισε η Ντόρα Μπακογιάννη και υπό το βάρος της φόρτισης που ένιωθε, προτίμησε να δώσει ένα τέλος στο σχόλιό της λέγοντας:
«Δεν υπάρχει συζήτηση παρόμοια σε κανένα κοινοβούλιο άλλης χώρας… Σε ποιο άλλο κοινοβούλιο έχουν βγει άνθρωποι και έχουν πει αυτά τα πράγματα… όπου περίπου εμφανίζεται… τέλος πάντων… λοιπόν, ας σταματήσω τώρα… έχω μεγαλύτερη φόρτιση απ’ ό,τι χρειάζεται…».