Με στόχο τη διπλή καταγγελία –πρώτον, και λόγω εντοπιότητος, των πολιτικών ανακλαστικών του Τραμπ στην οικονομία και, δεύτερον, της γερμανικής «καταστροφικής» εμμονής στη δημοσιονομική… ορθότητα– ο Πολ Κρούγκμαν γράφει στους New York Times ότι η έναρξη ενός εμπορικού πολέμου μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης θα οδηγούσε σε μία διπλή ήττα και ότι θα κόστιζε στις ΗΠΑ περισσότερο από όσο της κοστίζει ο εμπορικός πόλεμος με την Κίνα. Ο Κρούγκμαν απαισιοδοξεί σημειώνοντας ότι ο Τραμπ θα διαπράξει τελικά το μεγάλο λάθος και μάλιστα εξ αγνοίας, μη γνωρίζοντας καν το πραγματικό πρόβλημα. Αλλά και με τους Γερμανούς ο επιφανής οικονομολόγος δεν είναι περισσότερο αβρός: «Το κόστος της εμμονής τους εξαπλώνεται στον κόσμο» – και δημιουργεί προβλήματα.
Η κριτική του Κρούγκμαν είναι σκληρή: «Ο Τραμπ αποδίδει τα προβλήματα της οικονομίας σε μια τεράστια συνωμοσία ανθρώπων και προετοιμάζεται να ανοίξει ένα νέο μέτωπο στον εμπορικό πόλεμο, αυτή τη φορά εναντίον της Ευρωπαϊκής Ενωσης» γράφει. Θα το κάνει επειδή νομίζει ότι η Ευρώπη «αντιμετωπίζει φριχτά» τις ΗΠΑ. Η αλήθεια είναι άλλη (και δεν την καταλαβαίνει ο Τραμπ). «Υπάρχουν πτυχές της ευρωπαϊκής πολιτικής, ιδίως της γερμανικής οικονομικής πολιτικής, που πλήττουν την παγκόσμια οικονομία και αξίζουν την καταδίκη. Αλλά εμάς δεν μας αντιμετωπίζει άσχημα. Το πρόβλημα είναι ότι οι Ευρωπαίοι, και ιδιαίτερα οι Γερμανοί, αντιμετωπίζουν τον εαυτό τους άσχημα, με μια καταστροφική εμμονή στο δημόσιο χρέος».
Ανατέμνοντας τα προβλήματα που δημιούργησε ο γερμανικός «συναγερμός του χρέους» και ο συνακόλουθος «πυρετός της λιτότητας» στις πραγματικές οικονομίες των ευρωπαϊκών χωρών, στην τσέπη των Ευρωπαίων, ιδίως των Νοτίων, δηλαδή αναλύοντας την αλυσίδα περικοπή δαπανών-επιβράδυνση-ανεργία-ύφεση, ο Κρούγκμαν λέει ότι όλα τα παραπάνω κατέτειναν σε ένα «ασθενές ευρώ το οποίο καθιστά τα αμερικανικά προϊόντα λιγότερο ανταγωνιστικά» σε μία αγορά (την ευρωπαϊκή) η οποία δεν μπορεί πλέον να καταναλώσει (στο θέμα αυτό ο Κρούγκμαν δεν παραγνωρίζει και το μείζον δημογραφικό πρόβλημα της Γηραιάς Ηπείρου). Η παρατήρησή του πάντως για τη γερμανική δημοσιονομική τρέλα γίνεται στο συγκεκριμένο άρθρο ώστε να καταδειχθεί η λανθασμένη ερμηνεία της όλης κατάστασης από πλευράς Τραμπ ο οποίος από τα παραπάνω συνάγει ότι «η Ευρώπη εκμεταλλεύεται την Αμερική»…
Κλείνοντας το άρθρο του ο Κρούγκμαν αναγνωρίζει το πρόβλημα της σημερινής Αμερικής ως ηγέτιδος χώρας στον δυτικό κόσμο: το πολιτικό προσωπικό της είναι «λίγο».
«Ρεαλιστικά η Αμερική δεν έχει την ικανότητα να πιέσει τη Γερμανία να αλλάξει τις εσωτερικές πολιτικές της. Μπορούμε να παρέχουμε μια μικρή ηθική συμβουλή εφόσον η δική μας ηγεσία διαθέτει κάποια πνευματική ή πολιτική αξιοπιστία, αλλά φυσικά δεν το κάνει. Υπάρχει η αίσθηση ότι όλος ο κόσμος έχει το γερμανικό πρόβλημα, αλλά εναπόκειται στους ίδιους τους Γερμανούς να το λύσουν».