Το τελευταίο εξώφυλλο του περιοδικού Vogue Hommes International προκάλεσε θύελλα διαμαρτυριών. Με την δικαιολογία ότι η φωτογραφία του διάσημου φωτογράφου μόδας Terry Richardson προωθεί τη βία κατά των γυναικών, οι φεμινίστριες ζήτησαν την απόσυρση του συγκεκριμένου τεύχους από τα περίπτερα, και κατάφεραν να διχάσουν με την στάση τους, που από πολλούς θεωρήθηκε ακραία, την κοινή γνώμη.
Στην φωτογραφία βλέπουμε το γνωστό μοντέλο Stephanie Seymour με νεαρό συνάδελφό της. Ο άντρας την αγκαλιάζει από πίσω και σφίγγει το χέρι του γύρω από τον λαιμό της σε μία λαβή που για ορισμένους εκφράζει ερωτικό πάθος και για κάποιους άλλους διάθεση επιβολής ή ωμή βία.
«Δεν χρειαζόμαστε περισσότερες εικόνες που υποβιβάζουν τη γυναίκα, εκμεταλλεύονται το γυναικείο σώμα και προάγουν τη βία κατά των γυναικών μέσα από την ωραιοποίηση βίαιων στιγμιότυπων και καταστάσεων», ισχυρίζονται οι πολέμιες του Terry Richardson. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που ο εν λόγω φωτογράφος έχει κατηγορηθεί για μισογυνισμό, όχι μόνο λόγω του φωτογραφικού υλικού του (βλέπε φωτό μοντέλων που μοιάζουν εξαρτημένες από ναρκωτικά ή κακοποιημένες, καλυμμένες με μώλωπες και αίμα), αλλά κυρίως εξαιτίας της αντιεπαγγελματικής συμπεριφοράς του. Μοντέλα που έχουν εργαστεί μαζί του τον έχουν κατηγορήσει όχι μόνο ότι επιμένει να προάγει μέσα από την τέχνη του ξεπερασμένες, φαλλοκρατικές αντιλήψεις που υποτιμούν το γυναικείο φύλο, μα και για σεξουαλική παρενόχληση.
Στον αντίποδα βρίσκονται όσοι υποστηρίζουν ότι στην προκειμένη περίπτωση οι φεμινίστριες ενοχοποιούν την ερωτική επιθυμία, μεγαλοποιώντας ένα -μάλλον ασήμαντο για τις σχέσεις των φύλων και την γυναικεία χειραφέτηση- θέμα. Το αποτέλεσμα, ισχυρίζονται, είναι να δημιουργούν εχθρούς, να προκαλούν την δυσπιστία της κοινής γνώμης και να χάνουν τελικά το δίκιο τους όταν μάχονται για πραγματικά σοβαρά θέματα.
Αν έβλεπα τυχαία το εξώφυλλο του Vogue σε κάποιο περίπτερο δεν θα του έριχνα δεύτερη ματιά. Ωστόσο η προσεκτικότερη παρατήρηση, λόγω της αντιπαράθεσης που ξέσπασε, παραδέχομαι ότι με κάνει να βλέπω μία άβουλη γυναίκα, ένα εν δυνάμει θύμα, που λόγω της στάσης της δεν μπορεί (ή δεν επιθυμεί) να αμυνθεί απέναντι στο πάθος ή στην επιθετικότητα του συντρόφου της.
Αναρωτιέμαι αν η αρχική μου αντίδραση οφείλεται στο γεγονός ότι όντως το εξώφυλλο δεν απεικονίζει κάτι ανησυχητικό, αποτρόπαιο, ή χυδαίο, ή στο γεγονός ότι στις Δυτικές κοινωνίες έχουμε τόσο εθιστεί τον καταιγισμό εικόνων που εξευτελίζουν και θυματοποιούν τη γυναίκα ώστε να έχουμε πλέον αναισθητοποιηθεί.