Photo: Μπαρτ ντε Βεβέρ
Μια νέα κρίση, που επηρεάζει υποδόρεια το σύνολο της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, ξεκίνησε την Κυριακή από τη χώρα που βρίσκεται στην καρδιά της ηπείρου – το Βέλγιο. Οι δυνάμεις που θέλουν τη διάσπαση της χώρας κέρδισαν με άνεση το εκλογικό στοίχημα και τώρα ξεκινά η μεγάλη περιπέτεια: του σχηματισμού κυβέρνησης και της συνταγματικής μεταρρύθμισης, στην κατεύθυνση ουσιαστικής αποδόμησης του ομοσπονδιακού σχήματος. Και όλα τούτα συμβαίνουν, την ώρα που το Βέλγιο αναλαμβάνει την Προεδρία της ΕΕ (από 1ης Ιουλίου) κι ενώ οι αγορές παρακολουθούν με τεράστια ανησυχία την κινούμενη άμμο της βελγικής γής, καθώς το δημόσιο χρέος της χώρας ξεπερνά το 100%…
Η Νέα Φλαμανδική Συμμαχία του Μπαρτ Ντε Βεβέρ κέρδισε (με 28.3%) την πρωτιά στη Φλάνδρα (που κατοικείται από το 60% του πληθυσμού) και μαζί με τις άλλες αποσχιστικές δυνάμεις συγκεντρώνει το 45% – πρωτοφανές σκορ στην ιστορία της χώρας. Το Σοσιαλιστικό κόμμα του Έλιο Ντι Ρούπο κέρδισε με 36.5% την πρωτιά στη Βαλλωνία και τις Βρυξέλλες, εγκαθιστώντας μια διελκυστίνδα στο κεντρικό πολιτικό σύστημα, καθώς η δεξιά ηγεμονεύει στον βορρά και η κεντρο-αριστερά στον νότο.
Οι αναλυτές σημειώνουν ότι ο σχηματισμός κυβέρησης απαιτεί πλέον τη συνεργασία τεσσάρων κομμάτων, ενώ ο κ.Βεβέρ δήλωσε ότι δεν ενδιαφέρεται για την πρωθυπουργία, παραχωρώντας τη θέση στον κύριο αντίπαλό του – τον σοσιαλιστή με το παπιγιόν, τον κ.Ντι Ρούπο. Ο γιός του Ιταλού μετανάστη, που μεγάλωσε σε συνθήκες ορφάνιας και με σκληρή βιοπάλη, θα είναι τότε ο πρώτος γαλλόφωνος πρωθυπουργός του Βελγίου έπειτα από τέσσερις δεκαετίες.
Τα εκλογικά αποτελέσματα του Βελγίου αναμφίβολα έχουν μια σοβαρή αντανάκλαση στην οικονομική κρίση, καθώς διευρύνουν το φάσμα των «προβληματικών εταίρων». Κυρίως όμως, η επικράτηση των αποσχιστικών δυνάμεων αποτελεί ένα σοβαρό πολιτικό μήνυμα – που υποδεικνύει καταρχάς, ότι τα ομοσπονδιακά σχήματα δεν αντέχουν τη «δημοκρατική τελειότητα» στην οποία στηρίζεται η ισορροπία τους και μετά από ένα διάστημα αρχίζουν να παραπαίουν.
Επίσης, πως η διάλυση της Τσεχοσλαβακίας ή της Γιουγκοσλαβίας δεν υπήρξαν «ιδιαίτερες περιπτώσεις» – το Βέλγιο έδωσε την Κυριακή τα διαπιστευτήριά του, ενώ πιθανολογείται πως πλέον θα αναζωπυρωθούν και άλλα αποσχιστικά κινήματα στην Ευρώπη. Τέλος, πως η χώρα που υπήρξε συνιδρύτρια του ευρωπαϊκού εγχειρήματος και που υπήρξε το θερμοκήπιο όλων των φεντεραλιστικών προσεγγίσεων για το «μέλλον της Ευρώπης», σήμερα ράγισε στα δύο… Και ο ιστορικός του μέλλοντος, όταν θα περιγράφει την εκτροπή του ευρωπαϊκού οράματος θα αναφέρεται αναμφίβολα στις εκλογές της Βρετανίας, κυρίως όμως, στις εκλογές του Βελγίου. Ήταν «ο ιδανικός αυτόχειρας».