Σε μας τους Αθηναίους μοιάζει με Ντίσνεϊλαντ: τρεις περιφερειακοί ποδηλατόδρομοι, εννιά ακτινωτοί και 130 χλμ. προστατευμένων διαδρόμων – αρκετά ευρύχωρων, ώστε να χωρούν τουλάχιστον δύο ποδηλάτες εν κινήσει – περιλαμβάνει το δίκτυο Vélostras που θα αναπτυχθεί στο Στρασβούργο από τώρα μέχρι το 2020. Η αλσατική πόλη των 480.000 κατοίκων αποφάσισε να δώσει έμφαση στα ποδήλατα, κατά τρόπο ώστε οι δικυκλιστές να εξυπηρετούνται στις περισσότερες μετακινήσεις τους, αναπτύσσοντας μάλιστα μια ταχύτητα που θα μπορεί να φτάνει τα 20 χλμ. την ώρα. Η ιδέα, όμως, δεν έπεσε ουρανοκατέβατη στην πόλη. Το Στρασβούργο έχει παράδοση στη χρήση των δικύκλων αφού, εδώ και 25 χρόνια, έχει δημιουργήσει μια σχετική υποδομή, η οποία – με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου – θα επεκταθεί σε ένα σχέδιο που θυμίζει τον ιστό της αράχνης…
Σήμερα, υπολογίζεται ότι στο ιστορικό κέντρο της πόλης, το 15% των διαδρομών γίνεται με τα ποδήλατα, στο σύνολο της πόλης όμως καλύπτεται μόλις το 8% των διαδρομών με ποδήλατα, μολονότι η μέση διαδρομή (κατά 70%) δεν ξεπερνά τα 3 χλμ. «Στόχος μας είναι, το 2025, το 16% των διαδρομών να γίνεται με δίκυκλα», λένε από τον δήμο της πόλης, επισημαίνοντας ότι το Στρασβούργο είναι μια πόλη χωρίς ανηφοριές, εύκολη για τους ποδηλάτες.
Η σχετική ανταπόκριση αναφέρει (Monde) ότι στον σχεδιασμό περιλαμβάνεται η κατάλληλη διαμόρφωση των πεζοδρομίων ώστε να είναι ασφαλή, επίσης ο επανασχεδιασμός των διασταυρώσεων – ώστε να μην απαιτείται μεγάλος χρόνος αναμονής – και, κυρίως, να αποφευχθούν οι «ζώνες σύγκρουσης» πεζών και δικυκλιστών, όπως επίσης ο κατά προτεραιότητα εκχιονισμός – κάθε φορά που προκύπτει ανάγκη – και ο αυτόματος φωτισμός, με ανιχνευτικούς αισθητήρες.
Οι κάτοικοι της πόλης, ωστόσο, έχουν πολλά να καταμαρτυρήσουν για προστριβές ανάμεσα σε πεζούς και ποδηλάτες – οι μεν καταγγέλλουν τους δε ότι δεν σέβονται τα φανάρια, ότι οδηγούν ανάποδα στον δρόμο και δεν σέβονται τις προτεραιότητες, ότι αναπτύσσουν επιθετική συμπεριφορά στους πεζούς – που αφηρημένοι περπατούν στους ποδηλατοδρόμους. Οι δε, αντιτείνουν ότι οι ποδηλατόδρομοι είναι στενοί κι ότι το ανεπαρκές δίκτυο τους αφήνει εκτεθειμένους στους κινδύνους των αυτοκινήτων. Ως εκ τούτου, λένε, υποχρεώνονται να κάνουν σλάλομ στα πεζοδρόμια, τα οποία έχουν μιαν επικίνδυνη πλακόστρωση του 19ου αιώνα.
Ένα άλλο θέμα που απασχόλησε τον Δήμο, είχε να κάνει με τα πρόστιμα των παραβατών. Τα υψηλά αντίτιμα των κλήσεων κρίθηκαν αντιπαραγωγικά, καθώς οι τροχονόμοι δίσταζαν να κόψουν πρόστιμο (ύψους 90 ευρω) σε ποδηλάτη επειδή πέρασε, με κόκκινο, μια άδεια λεωφόρο. Ως εκ τούτου, επικρατούσε η ατιμωρησία και η ανοχή, που όμως αποφασίσθηκε ότι πρέπει να τερματιστεί. Τα αντίτιμα των κλήσεων έγιναν λιγότερο αυστηρά (στα 45 ευρω) και η εντολή προς πάντες είναι πως – για να υπάρξει αρμονία ανάμεσα στους πεζούς και τους ποδηλάτες – πρέπει να τηρούνται οι κανόνες κυκλοφορίας και, άρα, θα πρέπει να τιμωρούνται οι παραβάτες – διότι, τελικά, «ο βασιλιάς της πόλης πρέπει να είναι ο πεζός».
Κι ενώ στην Αθήνα ο δήμαρχος στήνει κάποιες δέστρες για να κρατά ενεργό το θέμα των ποδηλατοδρόμων – που, όμως, θα πρέπει να ενταχθούν στο νέο Γενικό Πολεοδομικό σχέδιο της Αθήνας (που έχει διανύσει, ήδη, έναν 26ετή βίο) όταν αυτό αναθεωρηθεί – στο Στρασβούργο υπολογίζεται ότι ο ακτινωτός ποδηλατόδρομος, που θα διασχίζει τον Ρήνο και θα φτάνει ως το γερμανικό επίνειο της Κελ, από εκεί θα ενώνεται με το γερμανικό δίκτυο των ποδηλατοδρόμων, σε μια συνεχή ροή…