Απλώνει με δυσκολία το χέρι της να χαϊδέψει τα λουλούδια που βρίσκονται στο βάζο δίπλα της. Τα αγγίζει με τα ακροδάχτυλά της και ξάφνου τραβάει τα πέταλα με δύναμη, αφήνοντας τα κοτσάνια γυμνά. Μαζί πέφτει και το βάζο στο πάτωμα, σπάει σε χίλια κομμάτια, το νερό απλώνεται και βρέχει τις παντόφλες της. Οι νοσοκόμες ακούν τον θόρυβο και τρέχουν να δουν τι συμβαίνει. Στην άλλη μεριά της πόλης, εκείνος σηκώνει το τηλέφωνο διστακτικά, πατάει μερικά πλήκτρα και το κλείνει απότομα, πριν καν προλάβει να σχηματίσει ολόκληρο τον αριθμό. Στο άλλο του χέρι, κρατάει ένα ποτήρι κόκκινο κρασί. Από την ταραχή του, στάλες χύνονται πάνω στο παντελόνι του και το βλέμμα του καρφώνεται στις αμέτρητες ζαρωμένες εφημερίδες που κείτονται στα πόδια του. Τις κλωτσάει θυμωμένα κάτω από το τραπέζι του σαλονιού.
Μπορείτε να συνεχίσετε την ιστορία, όπως σας ορίσει η φαντασία σας. Κι αν πάλι δεν τα καταφέρετε, συντονιστείτε στις 8 σε κάποιο κανάλι. Οι πρωταγωνιστές θα πάρουν ονόματα. Εκείνη Βαλερί κι εκείνος Φρανσουά. Μα φυσικά, δεν θα τελειώσει εκεί. Θα μάθετε κάθε λεπτομέρεια, όπως ακριβώς η μικρή αφήγηση που σκαρφίστηκα. Ίσως βέβαια, να μην είναι τόσο μυθιστορηματική, γιατί αυτό δεν πουλάει. Το σκάνδαλο όταν περιλαμβάνει πολιτική, ερωμένες, νοσοκομεία και πιθανές εγκυμοσύνες, απλώνεται σαν ουράνιο τόξο. Με αποχρώσεις του ροζ και του κίτρινου. Και για να το πλασάρεις προσαρμόζεις τον δημοσιογραφικό λόγο στο δράμα και τον ερωτισμό ενός Άρλεκιν. Ο «Καζανόβας» γίνεται μεμιάς «κοντός με μάτια νυφίτσας» και το καυτό ερώτημα «τι του βρίσκουν οι γυναίκες» απαντάται στο τατουάζ στην πλάτη της Γκαγιέ.
Δεν ξέρω αν έχει ενοχλήσει κι εσάς όσο εμένα ο τρόπος και η έκταση με την οποία καλύπτεται η εξωσυζυγική σχέση του Ολάντ. Δεν μιλώ φυσικά μόνο για τα ελληνικά μέσα. Η εκτόνωση του ενστίκτου της κλειδαρότρυπας είναι παγκόσμια. Όμως αυτό, δεν αποτελεί άλλοθι για όσα ακούστηκαν και θα ακουστούν στην Ελλάδα. Εκτός βέβαια αν θεωρούμε, πως ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μας αφορά η προσωπική ζωή του Γάλλου προέδρου. Μήπως τελικά αυτή είναι η περίφημη «ευρωπαϊκή ολοκλήρωση»; Ναι, εν προκειμένω είναι ολοκλήρωση, αλλά από την άλλη, τη διαφορετική. Ανοησίες. Τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά και κυνικά. Το σεξ πουλάει, οι πιπεράτες λεπτομέρειες κεντρίζουν. Είτε πρόκειται για τη γειτόνισσά μας είτε για κάποιον πολιτικό μιας ξένης χώρας. Το έχουμε δεχθεί και το έχουμε καταναλώσει ανεύθυνα. Ίσως να μην υπάρχει λόγος να προβληματιστούμε ιδιαιτέρως. Σύντομα κι αυτό το ερωτικό σκάνδαλο θα τελειώσει και το ερώτημα «τι του βρίσκουν οι γυναίκες» θα ξεχαστεί. Θα πρέπει όμως να απαντήσουμε κάποιο πολύ σημαντικότερο: Όταν είσαι δημόσιο πρόσωπο, με θεσμικό ρόλο, έχεις δικαίωμα στην ιδιωτικότητα; Κι αν ναι, ως ποιο βαθμό; Ή μήπως, ως ποιο ποσοστό τηλεθέασης;