Εκλογές το 2015 και μετά δημοψήφισμα – που θα κρίνει το αίτημα επαναδιαπραγμάτευσης της θέσης της Βρετανίας στην ΕΕ στα τέλη του 2017 – αυτό είναι το χρονοδιάγραμμα που έχει ο Ντέιβιντ Κάμερον, όπως απεκάλυψε σήμερα στην ομιλία του. Επιχειρηματολογώντας ότι δεν βλέπει τον λόγο, γιατί θα πρέπει να αποφασίζουν οι Βρυξέλλες «πόσες ώρες θα δουλεύουν οι γιατροί και οι νοσοκόμες στα νοσοκομεία της Βρετανίας», ο Ντ.Κάμερον υποστήριξε την ανάγκη «επαναπατρισμού» αρμοδιοτήτων που έχουν παραχωρηθεί στους ευρωπαϊκούς οργανισμούς, αναφέροντας ενδεικτικά την κοινωνική και την περιβαλλοντική πολιτική. Επί του θέματος του δημοψηφίσματος πάντως, ο ίδιος δεσμεύτηκε ότι «ψυχή τε και σώματι» θα υποστηρίξει το «ναι», γιατί μια έξοδος της Βρετανίας από την Ε.Ε. «δεν θα έχει αλλέ-ρετούρ εισιτήριο. Θα είναι μονής κατεύθυνσης», είπε.
Φυσικά, η ομιλία του Ντ.Κάμερον προκάλεσε δυσφορία στην Ε.Ε., όπου υπάρχει μια γενική άρνηση στην αναθεώρηση των συνθηκών, αφενός εξαιτίας της εσωστρέφειας που συνεπάγεται μια τέτοια διεργασία (σε μια συγκυρία που θα έπρεπε να ενισχύεται η εξωστρέφεια της Ε.Ε.) και αφετέρου, εξαιτίας των πολλαπλασιαστικών παρενεργειών που μπορεί αυτή να ενεργοποιήσει.
Στην ίδια τη Βρετανία, αναλυτές θεωρούν ότι με τη θέση του αυτή ο πρωθυπουργός μπορεί να ανακόψει τις διαρροές που εμφάνιζε το κόμμα του προς το ακροδεξιό και ιδιαίτερα ευρωσκεπτικιστικό UKIP, αναγνωρίζοντας πάντως, ότι το Συντηρητικό κόμμα τέθηκε υπό την πολιτική ομηρεία του UKIP. Οικονομικοί παράγοντες παρατήρησαν επίσης, ότι το μήνυμα Κάμερον μπορεί να προκαλέσει «αβεβαιότητα στις αγορές», ενώ ο Εργατικός (πρώην επίτροπος) Π.Μάντελσον μίλησε για «σχιζοφρενική» θέση και τόνισε πως «οι εταίροι μας δεν βλέπουν την Ε.Ε. σαν ένα σέλφ σέρβις, όπου πας με τον δίσκο σου, παίρνεις ό,τι θες και το καταναλώνεις στη γωνιά σου». Αντίστοιχο ήταν και το σχόλιο της Γερμανίας – ο υπουργός Εξωτερικών Γκ.Βέστερβελλε τόνισε πως «θέλουμε να παραμείνει η Βρετανία στην Ε.Ε.», παρατήρησε όμως πως η Ε.Ε. δεν είναι «μενού α λα καρτ».
Αξίζει τέλος να σημειωθεί, ότι παραθέτοντας τους λόγους που ενισχύουν την πεποίθησή του ότι η Βρετανία μπορεί να αναδιαπραγματευτεί τη θέση της, ο κ.Κάμερον σημείωσε: «Δείτε τι έχουμε πετύχει ως τώρα: αποδεσμευτήκαμε από την υποχρέωση συμμετοχής της Βρετανίας στα προγράμματα σωτηρίας των μελών της ευρωζώνης. Κρατήσαμε τη Βρετανία εκτός του Δημοσιονομικού Συμφώνου. Υποστηρίξαμε την ανάγκη επαναπατρισμού ορισμένων αρμοδιοτήτων που έχουν να κάνουν με τη δικαιοσύνη και τις εσωτερικές υποθέσεις. Διασφαλίσαμε δικλείδες προστασίας στην τραπεζική ένωση. Και πετύχαμε την αναθεώρηση της κοινής αλιευτικής πολιτικής». Τούτη η τελευταία φράση έχει ένα κρυμμένο ενδιαφέρον ελληνικού χρώματος – ας δούμε γιατί.
Η κοινή αλιευτική πολιτική εγκαθιδρύθηκε το 1983, μετά από την Κοινή Αγροτική Πολιτική, για να αντιμετωπίσει τον κατακερματισμό που δημιουργούσαν οι πολλές ΑΟΖ και να διευκολύνει την αλιεία των κρατών-μελών, με τη δέσμευση της αμοιβαίας πρόσβασης στα αλιευτικά πεδία. Το 2002 αναθεωρήθηκε και τα τελευταία χρόνια η Βρετανία ζητούσε πολύ επίμονα την εκ νέου αναθεώρησή της. Επειτα από τρία χρόνια συστηματικής εργασίας της Μαρίας Δαμανάκη, η αναθεώρηση της κοινής αλιευτικής πολιτικής βρίσκεται στο τελικό της στάδιο -αναμένει την έγκρισή της από την Ολομέλεια της Ευρωβουλής, προκειμένου να τεθεί σε ισχύ στα τέλη του 2013 με αρχές του 2014. Στη σημερινή του, λοιπόν, ομιλία, με άλλα λόγια, ο κ.Κάμερον αφενός παρουσίασε τη δουλειά της Επιτροπής ως επίτευγμα της δικής του πίεσης και αφετέρου, μας είπε περίπου ότι η Δαμανάκη συνέβαλε ώστε να μείνει η Βρετανία στην Ε.Ε….