Protagon A περίοδος

«Σ’ ευχαριστούμε, Μισέλ»

Στα αμερικανικά σχολεία, οι μαθητές έχουν αγανακτήσει με το φαγητό που σερβίρεται κι έτσι αποφάσισαν να το «σερβίρουν» και στα social media κάτω από το #ThanksMichelleObama. Είναι όμως αυτή όλη η αλήθεια;

Λουκρητία

Τελευταία, δεν είναι και ό,τι καλύτερο να σε λένε Ομπάμα. Δεν αναφέρομαι στον Μπαράκ και τις αντιδράσεις των Ρεπουμπλικάνων για την ξαφνική απόφασή του να νομιμοποιήσει 5 εκ. μετανάστες. Ναι, ο Πρόεδρος τα έχει βρει σκούρα μετά και τις τελευταίες εκλογές και την αλλαγή ισορροπιών στο Κογκρέσο, αλλά και η Πρώτη Κυρία φαίνεται πως δεν πάει πίσω σε σκοτούρες. Και μάλιστα, σκοτούρες που γίνονται hashtag στο twitter, το οποίο εξαπλώνεται όπως το παλιό κλασικό «φατούρο» στα ελληνικά σχολεία.

Στα αμερικανικά σχολεία, οι μαθητές έχουν αγανακτήσει με το φαγητό που σερβίρεται κι έτσι αποφάσισαν να το «σερβίρουν» και στα social media κάτω από το #ThanksMichelleObama, μπας και φτάσει στα αυτιά και τα μάτια των ιθυνόντων. Φτάνει όμως; Αυτό θα φανεί με τον καιρό. Το σίγουρα είναι πάντως πως η Μισέλ δεν θα το βάλει εύκολα κάτω, όπως δεν το έκανε και την άνοιξη του 2014 όταν οι Ρεπουμπλικάνοι της «επιτέθηκαν» για τις νέες διατροφικές οδηγίες που έχουν περάσει στα σχολεία, ενώ οι μαθητές είχαν ξεκινήσει ήδη κι εκείνοι την διαδικτυακή τους διαμαρτυρία. Αυτή όμως δεν είναι η πρώτη τους διαμαρτυρία. Το 2012 παραπονέθηκαν ότι… πεινούσαν κι έτσι το αμερικανικό Τμήμα Γεωργίας (USDA) αναγκάστηκε να υποχωρήσει στα ανώτατα όρια που είχε θεσπίσει για τις πρωτεΐνες. Μα και η γκρίνια από τα σχολεία δεν είναι λιγότερη. Αρκετοί υπεύθυνοι σίτισης υποστηρίζουν ότι οι κανονισμοί είναι τόσο περιοριστικοί και ανελαστικοί που δυσκολεύονται, οικονομικά και πρακτικά, να τους ακολουθήσουν και οι μαθητές από την πλευρά τους δεν βοηθούν καθόλου σε μερικές περιπτώσεις, όπως εκείνη του Alexandria City Public Schools, όπου είκοσι φορές σέρβιραν στα παιδιά ζυμαρικά ολικής αλέσεως και τις είκοσι τα απέρριψαν. Υπάρχουν και άλλες βέβαια, που συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, όπως εκείνη του Patrick Henry Elementary όπου οι μαθητές δήλωσαν ότι λατρεύουν τα γεύματά τους και τα φρούτα, κυρίως.

Τι ισχύει λοιπόν; Τα παιδιά μισούν το φαγητό τους ή το λατρεύουν; Είναι το γεύμα στο σχολείο τόσο αποκρουστικό, τουλάχιστον οπτικά, όσο το παρουσιάζουν οι μαθητές; Το USDA απάντησε στις δημοσιευμένες φωτογραφίες λέγοντας πως «οι μαθητές έχουν πάντα στη διάθεσή τους ολόκληρες μερίδες από φρούτα και λαχανικά, όπως επίσης και επιλογές πρωτεϊνών, συνεπώς οι περισσότερες φωτογραφίες δεν αντανακλούν πλήρως όλη την γκάμα επιλογών που τους παρέχονται. Το Κογκρέσο «πέρασε» ανανεωμένες προδιαγραφές για υγιέστερα σχολικά γεύματα, βασισμένες σε συστάσεις παιδιάτρων, με την υποστήριξη και των δύο κομμάτων ώστε να βοηθήσουμε όλοι να μειωθεί η επιδημία της παιδικής παχυσαρκίας και να εξασφαλίσουμε ότι τα παιδιά θα μπορούν να έχουν θρεπτικά γεύματα στο σχολείο». Και δεν λέει ψέματα. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του CDC, το 2012 στις ΗΠΑ το ποσοστό παχύσαρκων παιδιών 6-11 ετών ήταν 18%, ενώ των εφήβων 12-19 ετών ήταν 21%. Τέτοια στατιστικά στοιχεία οδήγησαν την Μισέλ Ομπάμα να αναλάβει δράση για την καταπολέμηση του φαινομένου. Από τις οδηγίες για τα σχολεία, που προβλέπουν περισσότερα φρούτα, λαχανικά, προϊόντα ολικής αλέσεως και λιγότερο άλατι και επεξεργασμένη τροφή, έως την πλατφόρμα ενημέρωσης για πιο υγιεινή διατροφή, ChooseMyPlate.gov.

Κάτι που μου θύμισε τα ποσοστά παιδικής παχυσαρκίας που μας φέρνουν πρώτους στην Ευρώπη και τη δική μας υγειονομική διάταξη του 2103 που εξέδωσε το Υπουργείο Υγείας και αφορά τα σχολικά κυλικεία δημοσίων και ιδιωτικών σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Η οποία, φυσικά, δεν ξέρουμε αν τηρείται και κατά πόσο γίνονται έλεγχοι, αλλά μικρή σημασία έχει. Όταν μια διάταξη απλώς παραθέτει μια λίστα επιτρεπόμενων προϊόντων, χωρίς να υποχρεώνει τα κυλικεία να παρέχουν με ποσόστωση όλες τις ομάδες προϊόντων, είναι σχεδόν βέβαιο ότι το αποτέλεσμα θα απέχει από το αναμενόμενο. Οπότε θα πρέπει κι εμείς να ευχαριστήσουμε, έστω και καθυστερημένα, αυτόν που την υπέγραψε: #ThanksZetaMakri.