Την βδομάδα που πέρασε ήμουν στη Νίσυρο. Όχι δεν ήταν ακριβώς διακοπές –αν και τις βουτιές μου στην Παχιά Άμμο τις έκανα και τα ψάρια μου στην ταβέρνα της Αστραδενής τα φαγα. Πήγα να παρακολουθήσω το ετήσιο θερινό σεμινάριο του Μεσογειακού Ινστιτούτου Κινηματογράφου που διδάσκει σε επίδοξους σεναριογράφους και παραγωγούς πως να βελτιώσουν την ταινία τους για να την πουλήσουν στη συνέχεια. Δάσκαλοι Ελληνες, Ιταλοί, Τσέχοι και Αμερικανοί στρίμωχναν με πολύ δημιουργικό τρόπο τους «μαθητές» τους ώστε να γεννήσουν ιδέες και να ανθίσουν. Το υπόλοιπο γκρουπ ενθάρρυνε την ανταλλαγή-ήταν ένα καταιγιστικό και ευφρόσυνο όσο και επώδυνο brainstorming. Ευτυχώς μετά αράζαμε στην πλατεία της ηλικιωμένης κάτω από τους γιγάντιους φίκους και όλη η ένταση ξεχνιόταν με μπύρες. Όπως καταλαβαίνετε ήταν σκέτη απόλαυση να βλέπεις και να ακούς δημιουργικούς ανθρώπους απ΄όλο τον κόσμο στην ουσία να ανταλλάσσουν απόψεις.
Έμαθα πολλά. Άκουσα πολλά. Αλλά αυτό που με άφησε κυριολεκτικά άφωνη ήταν η εξομολόγηση του Αντρέα και της Κιάρα, ενός ζευγαριού Ιταλών που δουλεύουν στη Ιταλική τηλεόραση. Μας είπαν ούτε λίγο ούτε πολύ πως η κρατική Ιταλική τηλεόραση λογοκρίνει ανοιχτά και ξεκάθαρα οποιαδήποτε θέματα έχουν να κάνουν με κριτική της εκκλησίας και των επιταγών της. Έκτρωση απαγορεύεται και να αναφερθεί στην Ιταλική τιβι! Επίσης απαγορεύεται δια ροπάλου κάθε αναφορά στη Μαφία. Επιτρέπεται μόνο η αναπαράσταση παλαιοτέρων εποχών στα σίριαλ- η σύγχρονη Ιταλία δεν μπορεί να αναπαρασταθεί, δηλαδή να υποστεί οποιαδήποτε κριτική όπως αντιλαμβάνεστε. Αν φιλοδοξείτε λοιπόν να κάνετε μια παραγωγή τηλεοπτικού προγράμματος στην ΡΑΙ καλό θα είναι να έχει θέμα ένα βίο αγίου (ο άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης προτιμητέος γιατί είναι και φωτογενής και οικολόγος και καθόλου μαφιόζος) ή καλλιστεία βρε αδερφέ! Το μπερλουσκονικό κράτος, όπως γνωρίζουμε, ήταν πάντα ευαίσθητο στη γυναικεία ομορφιά!!!
Καταλάβατε τώρα πως κατασκευάζονται οι στρατιές των ψηφοφόρων του Μπερλουσκόνι; Πως αποβλακώνονται σιγά σιγά χιλιάδες ιταλών ώστε να δέχονται στη συνέχεια τα καραγκιοζιλίκια της πολιτικής ηγεσίας με τη βοήθεια του θεού; Καταλαβαίνετε πως τίποτα δεν είναι αθώο; Καταλαβαίνετε –για να μεταπηδήσουμε στα του οίκου μας- γιατί αγανάκτησε τόσος κόσμος όταν διάβασε την συνέντευξη του κυρίου Μπούτου του Μέγκα που αυτομαστιγώθηκε γιατί δεν άκουσε, λέει, τον παλμό του λαού και δεν είχε αρκετά κουτσομπολιά στο πρόγραμμα πέρσι; Διότι άλλο είναι να ντρέπεσαι για τις επιλογές σου αλλά να «αναγκάζεσαι» για οικονομικούς λόγους να τις κάνεις κι άλλο είναι να δηλώνεις απενοχοποιημένα (βλέπε ξετσίπωτα) πως προσφέρεις κοινωνικό έργο δίνοντας στο λαό κι άλλη Φαίη Σκορδά!