Δεκάδες φωτογραφίες από την τρομοκρατική επίθεση στη Βοστώνη απεικονίζουν έναν άνδρα -με χαρακτηριστικό καουμπόικο καπέλο και μαύρα, μακριά μαλλιά- να βοηθά και να απομακρύνει τραυματίες από τα σημεία των εκρήξεων. Το όνομά του είναι Κάρλος Αρεδόνδο (Carlos Arredondo) και ήδη έχει λάβει τον άτυπο, αλλά αυθόρμητο, τίτλο του "ήρωα της Βοστώνης".
Ο Κάρλος, 52 χρονών, παρακολουθούσε τον μαραθώνιο για να υποστηρίξει έναν δρομέα που συμμετείχε στον αγώνα προς τιμή του γιου του, Αλεξάντερ Αρεδόνδο, που σκοτώθηκε στο Ιράκ το 2004.
Εννέα χρόνια πριν, την ημέρα που έκλεινε τα 44 του χρόνια, μια ομάδα πεζοναυτών πάρκαρε το κρατικό αυτοκίνητο έξω από το σπίτι των Αρεδόνδο και χτυπούσε την πόρτα. "Ούρλιαξα. Είπα: Όχι, όχι! Δεν μπορεί να είναι ο γιος μου". Ο Κάρλος, που μόλις είχε μάθει για τον θάνατο του γιου του, έτρεξε στο γκαράζ, άρπαξε ένα γαλόνι βενζίνης και έναν πυρσό προπανίου και έτρεξε προς το κρατικό αυτοκίνητο των πεζοναυτών. Έσπασε το παρμπρίζ και πήδηξε μέσα στο όχημα. Καθώς οι στρατιώτες προσπαθούσαν να τον βγάλουν από το όχημα, εκείνος λούστηκε με τη βενζίνη και άναψε τον πυρσό. Υπέστη εγκαύματα δευτέρου και τρίτου βαθμού στο 20% του σώματός του και για 10 μήνες νοσηλευόταν στο νοσοκομείο. Η ζωή του από εκείνη τη μέρα δεν είναι η ίδια.
Ο Κάρλος αποφάσισε να αφιερώσει τη ζωή του διαμαρτυρόμενος για τον πόλεμο στο Ιράκ. Πάνω από το φέρετρο του παιδιού του, του υποσχέθηκε ότι δεν θα αφήσει ποτέ να ξεχαστεί η ιστορία του. Οδηγώντας το φορτηγάκι του Αλεξάντερ, στην καρότσα του οποίου είχε ένα φέρετρο γεμάτο με φωτογραφίες από την κηδεία του, ταξίδεψε σε όλη τη χώρα. "Όσο υπάρχουν στρατιώτες που πολεμούν και πεθαίνουν στο Ιράκ, εγώ θα μοιράζομαι το πένθος μου με τους Αμερικανούς", είχε δηλώσει στους New York Times, οι οποίοι είχαν δημοσιεύσει την ιστορία του, το 2007. "Κάποιοι λένε ότι με αυτό που κάνω ατιμάζω τον γιο μου. Αλλά αυτός είναι ο πόνος μου, η απώλειά μου". Τέσσερα χρόνια αργότερα ο Κάρλος έχασε και τον δεύτερο γιο του, ο οποίος αυτοκτόνησε στα 24 του χρόνια, εν μέρει εξαιτίας της θλίψης από την απώλεια του αδελφού του.
Ο Κάρλος, επί εννέα χρόνια, μετατρέπει τον πόνο του σε δύναμη. Την περασμένη Δευτέρα έκανε για ακόμη μια φορά το ίδιο. Σε αυτή τη φωτογραφία κρατάει με τα χέρια του τη μηριαία αρτηρία από το ακρωτηριασμένο πόδι ενός τραυματία.