Ο κατατρεγμός των Γιαζίντι από τους φανατικούς Σουνίτες του ISIS δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο για τον πληθυσμό τους. Ο Μπαράκ Ομπάμα ανησύχησε για την υγεία τους και (ξανα)βομβάρδισε το Ιράκ. Ο Πάπας έκλαψε δάκρυα λύπης για τη «δοκιμασία των αδελφών μας», πράγμα που θα ήταν φοβερά συγκινητικό, αν ο Πάπας συνήθιζε να δακρύζει για μη-χριστιανούς. Οι Γιαζίντι δεν είναι Χριστιανοί. Δεν είναι Εβραίοι, δεν είναι Μωαμεθανοί, δεν είναι οπαδοί του Ζωροαστρισμού, και βεβαίως δεν ειναι, όπως τους προσάπτουν, Σατανολάτρες. (Περισσότερα γι' αυτό το επίμαχο θέμα σε λίγο).
'Εχουν συνηθίσει να τους εχθρεύονται οι γειτονικές θρησκείες, να τους κυνηγούν, να τους εξολοθρεύουν μέσα στους αιώνες. Και, καθώς Γιαζίντι δεν μπορείς να γίνεις παρά μόνο να γεννηθείς, είναι απορίας άξιον ότι αυτός ο πληθυσμός επιμένει να υπάρχει και να διατηρεί τη φυλετική και θρησκευτική του ταυτότητα. Σκληρά καρύδια αυτοί οι Γιαζίντι…
Ενας Γιαζίντι δεν επικαλείται το όνομα του Κυρίου του Θεού του. Ποτέ. Δεν το γράφει, δεν το προφέρει, δεν λέει ποτέ «Σατάν», «Σαϊτάν» ή Αζεζίλ (το παρατσούκλι του Βελζεβούλ). Δεν είναι σίγουροι οι θεωρητικοί αν αυτή είναι μια ευσεβής σιωπή, ή μια σιωπή τρόμου: να μην τους ακούσουν οι γείτονες να προφέρουν λατρευτικά το όνομα του Σατανά, το πιο μισητό όνομα στους τρεις θρησκευτικούς ωκεανούς που τους περιστοιχίζουν.
Σύμφωνα με την ιερή παράδοση των Γιαζίντι (που, ατυχώς για εκείνους, ονομάζεται Μαύρη Βίβλος), ναι, ο εκπεσών «Μαλάκ Τάους» (λέγε με και Εωσφόρο) έκανε μεγάλη χοντράδα. Παρότρυνε όντως τον Αδάμ να φάει τον -απαγορευμένο από τον Θεό καρπό- το στάρι. Ο Αδάμ πήρε τη δική του τιμωρία με τη μορφή μας αβάσταχτης δυσκοιλιότητας – αν υπήρχε Όσκαρ της πιο ρεαλιστικής επίγειας Κόλασης, οι Γιαζίντι θα το κέρδιζαν με δεμένα χέρια :)
Η ποινή του Αδάμ ήταν να γυρίζει σαν την άδικη κατάρα, με την κοιλιά τούρλα από το στάρι, αδυνατώντας να το αποβάλει φυσιολογικά. Ο καλός Θεός, φτιάχνοντας τον τέλειο άνθρωπο δεν σκέφτηκε βεβαίως να του βάλει σύστημα αποχέτευσης. Τελικώς, ο ελεήμων Θεός των Γιαζίντι λυπήθηκε τον Αδάμ, έστειλε ένα πουλί που του τσίμπησε τον πωπό μέχρι διανοίξεως του ορθού. Ο πρώτος άνθρωπος «ανακουφίστηκε». Αλλελούια. Όλα εντάξει, αλλα έμενε η τιμωρία του Μαλάκ Τάους. Ο οποίος μετάνιωσε για τη ζημιά, έβαλε τα κλάματα και παρακαλούσε τον Θεούλη να τον λυπηθεί, από τα έγκατα της καυτής Κολάσεως.
Χρειάστηκε να παρακαλέσει πάρα πολύ: ‘Εκλαψε μετανιωμένος επί επτά χιλιάδες χρόνια και, όταν τα δάκρυά του γέμισαν επτά κύπελα ωκεανών, άδειασαν πάνω στην Κόλαση και έσβησαν τις φλόγες της. Ο Μαλάκ Τάους συχωρέθηκε, ελευθερώθηκε και ξαναπήρε τη δίκαιη θέση του, σαν προστάτης των ανθρώπων, αλλά και διαχειριστής των θεϊκών πραγμάτων. Κόλαση δεν ξανάγινε ποτέ -οι Γιαζίντι πιστεύουν στη μετενσάρκωση που επιβραβεύει ή διδάσκει, καθιστώντας άχρηστη την ύπαρξη του εξωτέρου πυρός. Διάβολος στη θρησκεία τους δεν υπάρχει – έχει προ αιώνων εξομοιωθεί με το θείο.
Οι Γιαζίντι, όταν ακούσουν μουσουλμανική, χριστιανική, ή εβραϊκή προσευχή που να περιέχει κατάρα ή αποκήρυξη του Σατανά, θίιγονται βαθύτατα. Μάλιστα, ένας από τους κανόνες της θρησκείας τους επιβάλλει να σκοτώσουν επί τόπου τον άπιστο που πρόφερε αυτά τα φοβερά λόγια, αλλά μετά πρέπει επί τόπου να αυτοκτονήσουν, διότι ακούγοντάς τα έχουν καταστεί και οι ίδιοι ακάθαρτοι. Δεν το κάνουν, φυσικά – δεν θα είχαν επιβιώσει. Προτιμούν να ζουν απομονωμένοι στα χωριά τους.
Είναι πολύ δύσκολο να είσαι Γιαζίντ, και όχι μόνο επειδή σε μισούν όλοι. Απαγορεύεται να φας ψάρι (για να μην προσβάλλεις τον βιβλικό προφήτη Ιωνά), απαγορεύεται να φας πουλερικά, αν είσαι από βασιλική γενιά (το παγώνι θεωρείται το ιερό πτηνό). Απαγορεύεται να δοκιμάσεις μαρούλια, γιατί ο ήχος της λέξης «μαρούλι» θυμίζει τον ήχο του ονόματος μιας ιερής προφήτιδος. Δεν μπορείς να φας ελάφι ή τον καρπό της κολοκύθας για παρόμοιους λόγους. Απαγορεύεται να κατουράς όρθιος, να ντύνεσαι καθιστός, ή να χρησιμοποιείς κλειστές τουαλέτες, ή να κάνεις μπάνιο όπως οι άπιστοι. Πριν το γάμο τους οι νύφες βαπίζονται χριστιανικά -και βαπτίζουν και τους προσκεκλημένους- αλλά η γυναίκα θεωρείται εμπόρευμα, δεν διαχειρίζεται, δεν κληρονομεί, και βεβαίως πωλείται ως αγαθό.
Τίποτα απ' όλα αυτά δεν μου φάνηκε παράξενο καθώς σκρόλαρα στις επιφανειακές πληροφορίες της γουικιπίντιας. Η θρησκεία στην οποία βαπτίστηκα προσεύχεται σ' ένα περιστέρι. Επίσης, τρώει και πίνει τη σάρκα και το αίμα του Θεού της. Οσο για τις απαγορεύσεις, αν εξαιρέσουμε αυτό με το μπάνιο, την τουαλέττα και την κολοκύθα, όλες οι απαγορευμένες τροφές των Γιαζίντι απαγορεύονται αυστηρά και στους ευσεβείς Ορθόδοξους Χριστιανούς σε συγκεκριμένες μέρες του χρόνου.
Αυτό που με παραξένεψε, σχεδον με σόκαρε, ήταν το άλμα κοσμοθεωρίας: Η ιδέα του να συγχωρέσεις το Διάβολο, αφού κι εκείνος, σαν όλα τα πλάσματα του Θεού, δικαιούται να σφάλλει και εν συνεχεία να μετανοήσει. Ο εκπεσών Άγγελος ανακτά πλήρως τη θεϊκή του υπόσταση: Είναι μάλιστα και ο πρώτος στην τάξη των προσευχών, γιατί ξέρει από αμαρτία: ‘Εκανε τις επιλογές του, πήρε την ευθύνη των πράξεών του. Ο Σαϊτάν, είναι το κομμάτι εκείνο του Θεού που δύναται να κατανοήσει τον πειρασμό, του ανθρώπου τον αρχαίο σεβντά.
Δεν βιάζομαι να μετακομίσω στα χωριά των Γιαζίντι. Μου φαίνονται πολύ καλοί άνθρωποι, αλλά λίγο μονόχνωτοι – άσε που αυτή τη στιγμή τους σφάζουν σαν κοτόπουλα οι τζιχαντιστές. Οι αμερικάνικοι βομβαρδισμοί του Ιράκ για να «σωθούν οι Χριστιανοί», μου προκαλούν νευρικά γέλια με την υποκρισία των στρατόκαβλων – σίγουρα μια καλύτερη δικαιολογία από τα ανεκδιήγητα «όπλα μαζικής καταστροφής».
Γυρίσαμε και επισήμως στον Μεσαίωνα: Από τις Σταυροφορίες και δώθε απαντάμε στις τζιχάντ με Ιερούς Πολέμους.
Θεός εναντίον Σατανά: Μια πατέντα πάντα δημοφιλής όταν είναι να μας στείλουμε να σφχτούμε -ποιος δεν θέλει να αγιάσει σαν υπερασπιστής του Καλού; Εκτός αν…
… Αν Θεός και Σατανάς είναι, από αιώνων, κολλητοί κι συνεργάτες; Αν ο Θεός έχει συγχωρήσει τον Διάβολο; Υποθέτω ότι αυτό που απομένει είναι να τον συγχωρήσουν, κάποτε, (πότε;) και οι άνθρωποι.