Η εξωτερική όψη της εκκλησίας της Santa Barbara στη βορειοδυτική Ισπανία | Lucho Vidales

Κάτι που δεν θα γίνει ποτέ στην Ελλάδα

Στην Ισπανία, μετέτρεψαν μια εκκλησία 100 ετών σε skate park. Εκεί που κάποτε προσεύχονταν οι πιστοί, τώρα τσουλούν πατίνια. Το λες και εξέλιξη. 

Τάκης Καραγιάννης

Από μικρός σιχαινόμουν το skate, ίσως φταίει το ότι δεν τα κατάφερνα καθόλου καλά με ένα πατίνι που είχα αγοράσει στο Δημοτικό. Από την εφηβεία και μετά απεχθανόμουν αυτούς με τα φαρδιά ρούχα, τα ποδήλατα BMX και τη hip-hop μουσική. Ημουν πιο πολύ της ροκ, είχαμε κόντρα με αυτούς τότε.

Τα χρόνια πέρασαν, οι απέχθειες έφυγαν. Τώρα ήρθε η ώρα να ζηλέψω τα παιδιά με τα skate, με τη hip-hop μουσική και με τα φαρδιά ρούχα. Ο λόγος; Γιατί απολαμβάνουν κάτι που λίγοι μπορούν στον κόσμο. Και κάτι που ποτέ οι δικοί μας νέοι δεν θα απολαύσουν στην Ελλάδα.

Στην Ισπανία, στη βορειοδυτική της άκρη, εκεί όπου σκάσει ο Ατλαντικός και οι Αστούριας ζουν στη σκιά των Βάσκων, νέοι καλλιτέχνες μετέτρεψαν μια εκκλησία 100 ετών σε θεματικό πάρκο για skate, BMX και γενικά για happenings.

Το story έχει ως εξής:

Στη Γιανέρα της Ισπανίας ζουν κάτι περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι. Ας πούμε κάτι σαν τα Γιάννενα, δηλαδή. Στη Γιανέρα υπάρχει μια εκκλησία, η Santa Barbara, η οποία σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Μανουέλ Ντελ Μπούστο, πάνω από έναν αιώνα πριν. Συγκεκριμένα, το 1912. Για πολλά χρόνια ήταν εγκαταλελειμμένη, χαλάσματα κανονικά. Μέχρι που νέοι καλλιτέχνες από όλη τη χώρα σκέφτηκαν να την αναπλάσουν. Και σε αυτό βοήθησε η Red Bull (μανούλα σε κάτι τέτοια) και τα χρήματα του απλού κόσμου, ο οποίος συνέβαλε μέσω διαδικτύου στη συλλογή του απαραίτητου ποσού.

Το concept είναι αρκετά δυνατό από μόνο του για να εντυπωσιάσει. Skate park μέσα σε εκκλησία, πού να το ξαναζήσεις; Κι, όμως, οι Ισπανοί δεν σταμάτησαν εκεί. Ανέθεσαν στον Okuda (έναν από τους πιο γνωστούς street artists –γκραφιτάδες ελληνιστί- στον κόσμο) να καλλωπίσει με τα έργα του το εσωτερικό του ναού. Κι αυτός πήρε τα χρώματά του και έδωσε μια άλλη όψη στην εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας (Θεέ μου, σ’χώρα με). Μορφές που σε κοιτάζουν από την οροφή, σαν άλλοι άγιοι, κανονικό ψυχεδελικό βιτρό.

Αυτό είναι υγεία για μια κοινωνία, αυτό είναι πραγματική εξέλιξη στον σύγχρονο τρόπο ζωής. Να αμφισβητείς τα πάντα, να αλλάζεις τις νόρμες και τις σταθερές δεκαετιών, αιώνων ολόκληρων. Να ζωγραφίζεις με χρώματα του ουράνιου τόξου τα σημεία που κάποτε ήταν αυστηρές μορφές αγίων. Να τσουλάς το πατίνι και το ποδήλατό σου εκεί που κάποτε ο κόσμος γονάτιζε για να προσευχηθεί. Να κάνεις ένα skate park μέσα σε εκκλησία 103 ετών.

¡Maravilloso!

Υ.Γ. Φανταστείτε τον Ανθιμο να ακούει πως θέλουν νέοι στη Θεσσαλονίκη να κάνουν κάτι αντίστοιχο. Σκεφτείτε αντίδραση.