Καλά με τους συνηθισμένους τουρίστες. Ποιος νοιάζεται τι θα δουν και τι θα φωτογραφίσουν «κατόπιν εορτής», δηλαδή αφού πρώτα θα έχουν καταθέσει το συνάλλαγμά τους αριστερά και δεξιά μέσα στη χώρα. Τι γίνεται όμως όταν ο επισκέπτης σου δεν είναι ο οιοσδήποτε, αλλά «κάποιος»; Πώς είναι δυνατόν να κρυφτούν η φτώχεια και η εξαθλίωση από τα ευαίσθητα βλέμματά του; Απλό: χτίζεις έναν τοίχο κατάλληλο να εμποδίσει το μάτι του, ώστε να μη δει τις παράγκες.
Αυτό κάνει και η Ινδία του εθνικιστή-ινδουιστή πρωθυπουργού Ναρέντρα Μόντι. Χτίζει ένα τείχος για να μη δει ο Ντόναλντ Τραμπ τις παραγκουπόλεις του Αχμενταμπάντ, που βρίσκεται στη δυτική μεριά της ασιατικής χώρας, στην επαρχία Γκουτζαράτ η οποία είναι και η πατρίδα του Μόντι.
Επισήμως το τείχος αποτελεί ένα δημόσιο έργο, με σκοπό την ασφάλεια και την ευπρέπεια των δημοσίων χώρων –αυτό δήλωσε ανώτατος κυβερνητικός παράγων–, ωστόσο ο εργολάβος αποκάλυψε στο Reuters ότι η ινδική κυβέρνηση «δεν θέλει να δει την παραγκούπολη ο Τραμπ όταν περάσει από το αεροδρόμιο του Αχμενταμπάντ».
Ο αμερικανός πρόεδρος θα επισκεφθεί την ασιατική χώρα το διήμερο 24-25 Φεβρουαρίου.
«Εχω αναλάβει να χτίσω ένα τείχος το συντομότερο δυνατόν. Πάνω από 150 εργάτες δουλεύουν πυρετωδώς, όλο το εικοσιτετράωρο, για να ολοκληρώσουν το έργο εγκαίρως» είπε στο βρετανικό πρακτορείο ο εργολάβος διατηρώντας την ανωνυμία του.
Ο τοίχος θα έχει μήκος 400 μέτρα και ύψος περίπου 2,5 μέτρα. Υποτίθεται ότι θα κρύψει τη συνοικία των εξαθλιωμένων Ινδών οι οποίοι ζουν εκεί και αριθμούν καμιά οκτακοσαριά οικογένειες. Η ιστορία θυμίζει κάπως την υπόθεση του «τείχους του Τραμπ» κατά μήκος των συνόρων των ΗΠΑ με το Μεξικό, και αυτό ήταν το πιπεράτο στοιχείο της που ερέθισε τα παγκόσμια Μέσα.
Στην πραγματικότητα ο Τραμπ πηγαίνει στην Ινδία για να συμμετάσχει σε ένα σόου οργανωμένο από τον Μόντι, που λέγεται «Kem Chho Trump» και το οποίο θα διεξαχθεί σε ένα γήπεδο κρίκετ. Το ενδιαφέρον από πλευράς Τραμπ εστιάζεται στην εντύπωση που θα προκαλέσει στους ινδο-αμερικανούς ψηφοφόρους εν όψει των προεδρικών εκλογών.
Οι ίδιοι οι κάτοικοι των παραγκών δεν είναι ενθουσιασμένοι με την ανέγερση ενός τείχους που θα υπογραμμίζει τον τετελεσμένο κοινωνικό αποκλεισμό τους: «Η κυβέρνηση σπαταλά χρήματα φορολογουμένων για να μας κρύψει, επειδή είμαστε φτωχοί. Η φτώχεια και οι φτωχογειτονιές είναι η πραγματικότητα της ζωής μας…» λέει ένας εργάτης που μαζί με την οικογένειά του έζησε στην παραγκογειτονιά επί τρεις δεκαετίες.