Τη γνώση της ημέρας μου την προμήθευσε το πρωτοσέλιδο της χθεσινής International Herald Tribune. Αν και ζούμε μέσα σε ένα κατακλυσμό δυσάρεστων και δυσβάστακτων οικονομικών βιασμών η εφημερίδα είχε διαλέξει χθες να αφιερώσει σε άλλους βιασμούς, τρεις ολόκληρες σελίδες στο εσωτερικό της και μισή σχεδόν στην πρώτη σελίδα. Στις περιπτώσεις των γυναικών που βιάζονται είτε από τους συζύγους τους είτε από κάποιους στενούς συντρόφους τους μέσα στο ίδιο τους το σπίτι κάποιες φορές και μπροστά στα παιδιά τους. Και το εκπληκτικό ήταν ότι ξεκινούσε η έρευνα με τη διαπίστωση πως σε χώρες όπως η Νορβηγία και η Σουηδία, που τα δικαιώματα των γυναικών είναι αναγνωρισμένα και κατοχυρωμένα εκεί όλα σταματούν έξω από την πόρτα.
Από στοιχεία που συγκεντρώθηκαν με πολύ κόπο προκύπτει ότι μία στις δέκα γυναίκες με ηλικία πάνω από 15 έτη έχει βιαστεί στη Νορβηγία και σε ευρωπαϊκές χώρες διπλάσιες γυναίκες τραυματίζονται όταν ο βιαστής είναι σύζυγος ή σύντροφος παρά όταν είναι κάποιος εντελώς άγνωστος. Σε κοινωνίες που οι γυναίκες κατακτούν αναγνώριση, αποκτούν δύναμη φαίνεται πως οι άνδρες αντιδρούν ασκώντας βία μέσα στο σπίτι. Βέβαια σε άλλες κοινωνίες λιγότερο ανοικτές σίγουρα θα έχουμε περισσότερα περιστατικά και δεν περιμένουμε να υπάρχουν αξιόπιστες στατιστικές για τις μουσουλμανικές οικογένειες ή για τις όσες συζυγικές παραβιάσεις συμβαίνουν στη ρωσική επικράτεια όπου η βία αναφέρεται πως είναι καθημερινή. Αλλά και πάλι τα στοιχεία από ανθρώπους που περιθάλπουν καθημερινά τις γυναίκες-φυγάδες στο Όσλο όταν αποφασίζουν πως «πια δεν πάει άλλο» ήταν μια έκπληξη.