Είναι η δεύτερη γαλλική κυβέρνηση που παραιτείται από τότε που ανέλαβε την εξουσία ο Ολάντ. Το γεγονός αυτό είναι ενδεικτικό της βαθιάς αρρώστιας που έχει χτυπήσει την Ευρώπη. Κατά τον υπουργό Οικονομικών Μονταμπούρ, πρόκειται για την αρρώστια στην οποία έριξε την Ευρώπη η γερμανική δεξιά με τη Μέρκελ, επιβάλλοντας την πολιτική της λιτότητας. Όποιος κοιτάζει τους αριθμούς θα ξεχωρίσει γρήγορα ότι η Ευρώπη παραπαίει: Πολύ γερασμένη, πολυέξοδη και αντιπαραγωγική. Φυσικά, οι λύσεις είναι πολλές. Μια λύση θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη απορύθμιση των αγορών. Στις ΗΠΑ με τη χαλάρωση από την κεντρική τράπεζα, η ανεργία έπεσε κάτω από το 7% (είναι 6,7%) από το διψήφιο νούμερο που είχε φτάσει, αλλά το διαθέσιμο εισόδημα δεν αυξήθηκε. Από την άλλη πλευρά η συγκέντρωση πλούτου στα χέρια πολύ λίγων συνεχίσθηκε μετά το 2008.
Χωρίς τη Γαλλία δεν υπάρχει ευρωπαϊκό σχέδιο, ευρωπαϊκό νόμισμα και Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλλά οι ιδέες της Γαλλίας του Ολάντ με την άγρια φορολόγηση των υψηλών εισοδημάτων και τις κρατικές βιομηχανικές πολιτικές αποδείχθηκαν εντελώς μη βιώσιμες στο περιβάλλον της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας. Απλώς τα κεφάλαια άρχισαν να την παρακάμπτουν όλο και πιο συχνά. Όποια κατεύθυνση και αν έχει η νέα γαλλική κυβέρνηση είναι αμφίβολο αν θα βρει την πυξίδα της σε έναν κόσμο που μόνο η υπερεθνική ρύθμιση είναι πραγματική ρύθμιση. Ίσως από το πολιτικό προσωπικό της Γαλλίας, μόνο ο Σαρκοζί είχε μάθει αυτό το μάθημα.