Όταν προσγειώνεσαι στο El.Venizelos μετά από ένα ταξίδι στην παραμεθόριο είναι εύκολο να πιστέψεις ότι μεταφέρθηκες στον χρόνο. Ότι δεν είναι Άνοιξη του 2010 αλλά Φθινόπωρο του 2013 ή (συνηθέστερο) χειμώνας του 1990. Πολλά εξαρτώνται από τον καιρό, από την εφημερίδα που διαβάζει ο τελωνιακός, από τις ουρές στο τμήμα απολεσθέντων, από τα διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα στην έξοδο, από το βλέμμα των χαμένων τουριστών, από την μουσική που θα σου βάλει να ακούσεις ο ταξιτζής…
Χθες νόμιζα ότι μεταφέρθηκα όχι μόνο στον χρόνο αλλά και στον τόπο. Στην έξοδο του αεροδρομίου με υποδέχτηκαν λεωφορεία με την φωτογραφία του Κέβιν Κόστνερ ο οποίος διαφήμιζε τις Turkish Airlines! Η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι μπήκα σε λάθος αεροπλάνο και προσγειώθηκα στην Κωνσταντινούπολη. Μετά σκέφθηκα ότι δεν μπήκα σε λάθος αεροπλάνο για την Κωνσταντινούπολη αλλά σε λάθος αεροπλάνο για το Λος Άντζελες.
Σταμάτησα, ανάσανα αργά και μετά από λίγο συνήλθα. Δεν είχα κάνει λάθος το αεροπλάνο. Απλώς ήμουν μπροστά σε άλλη μια αυθαίρετη ενέργεια των Τούρκων. Οι οποίοι άκουσαν ότι η Άντζελα Γκερέκου σκέφτεται να ζητήσει βοήθεια από τον Τομ Χανκς ώστε να προβληθούν οι ομορφιές της χώρας μας στο εξωτερικό και έσπευσαν να κλείσουν συμφωνία με τον Κόστνερ. Και για να μας προκαλέσουν έστειλαν και τα λεωφορεία τους στην Αθήνα! Τόσο φθηνό!